Alle inzendingen over Verpulverd door het

...En herkende zichzelf. De kameleon wist precies wat hem te doen stond. "Kleur bekennen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn angsten.

...door een geesteskluis, blijft altijd bescheiden, ofschoon het wijd en zijn naam gemaakt heeft. Het reist over de aardbol op een zacht ruisende wind.

...van de kraan alweer vergeten ben. Want alles spoelt het putje in, incluis de antwoorden op vraagstukken en die ongeschreven literatuur. Daarom het volgende. Dat ik fruitig als na een onweersbui altijd de badkamer verlaat. Meestal hevig riekend naar mijn exotische shampoo. Nu nog...

...was ongelooflijk gezellig die avond in het restaurant. Carla en Els zagen er fantastisch uit.... Jack en ik ook trouwens in onze (gehuurde) smoking... Els en ik zijn nu al drie jaar intens gelukkig ...samen met ons zoontje. Gisteren kregen we een brief waarin stond dat Jack en...

...doden onder ons te verbreiden. Ja, ik deed dit vanuit liefde... en daarom kreeg ik dit project voor elkaar! Ik ben op weg en niet alleen alsof het nooit anders scheen... Wat even onmogelijk leek, bleek mogelijk door samen alle krachten te bundelen, uit geloof in een waardig goed geloven!

...uitgekleed en in de pijnlijke stenenregen van het matte gepeupel. Niet zijn meelijwekkende gekte, maar hun haatdragende gekte deed hem zwichten, hun valse hang naar debiele orde en gezag, de dodelijke strop die hij omdeed, hebben zij voor hem gemaakt, vezel voor vezel, tergend minuscuul,...

...We arbeiden samen voor één schoon werk. We vergelijken ons niet met elkaar. Maling hebben we aan de kleinzielige mensheid, waar het voortdurend passen en meten, wikken en wegen is. Men wil haantje de voorste zijn, ten koste van anderen én van zichzelf.

...oreren als de uitvinder van Deventer koek, als het meest volgestouwde rariteitenkabinet. De microfoon werd ruw weggeslingerd en hij wankelde op zijn trotse stelten als een laatste ridder van de ware koningen der literatuur. Dat hij precies dezelfde rugzak had als ik, heeft mij niet verbaasd, wat...

...ooit opnieuw stuntelig te jongleren? Ik heb er moeite mee om dat te geloven, om te geloven dat ik het twintigjarige sprookjesprinsesje snel zal vergeten. Het heeft er alles naar dat ik jou maar niet kan geven wat een vader van zijn zoon verwacht. Ik ben een clitorisklungelaar. Wens me straks...

...kan me niet bommen, ik ben al veel te lang tot het uiterste gegaan en nu iedere strijd spuugzat, zelfs de noodlottige perikelen in de aardse liefde, Mirjam was de limiet, de bewuste druppel, ik voel me geradbraakt, onthoofd, op de brandstapel verpulverd, van achteren laf neergeschoten, tot as...

... Ik mis waarschijnlijk zijn heilsboodschap, zijn parmante romeinenkop verdwijnt in het schimmige, heldenloze grijs.

...hij in de gevangenis zat. Hij was kapot toen hij zijn vrouw vond. Daarna is hij verder verpulverd met een vijzel. Wij hebben redenen om het te onderzoeken, zei de agent op een vraag van een buurman. Opstelten en Teeven vinden dat verdachten meer rechten moeten worden ontnomen.

...mythen over een verliefde zangvogel uit het woud van de verborgen ondergang, ingewikkelde spelen, niet bestemd voor simpele zielen zoals jij en ik, vastgeroest in meesterlijke houtwormdonquichotterie, doldwaze kermisattrakties, koppen van Jut. Liever laat ik mezelf als deurmat strelen,...

...voelde zich steeds eenzamer – Bestaat er leven na een scheiding? Dat vroeg ze zich bij het wakker worden af. Iedere keer weer.

...speciale Komrij-toon aan mij vroeg: 'Hoe gaat het ermee, Joanan?'. Ik had een gesprek met hem en later zaten we samen in de bar met vele andere literatuurzotten. Een zeer erudiet en doortastend mens, een ongrijpbaar poseur, net zo gekmakend geniaal als bijvoorbeeld Rimbaud, al bezit hij meer...

...van haar gehouden! maar zeg me, hoe gaat het met haar?' 'Ze leeft allang niet meer, meneer, toen ik twintig was heeft ze zelfmoord gepleegd, ze is nog geen vijftig geworden!' 'Was ze zo ongelukkig?' 'Mijn vader sloeg haar en vernederde haar op allerlei manieren! Ik heb geen contact...

...hoorden het, kregen daardoor steeds meer liefde voor de grote schoonheid van het kleine en nietige.

...om binnen gelaten te worden, herken ik ineens de erudiete dichter Jean-Pierre Rawie, die als een dandy opgedirkt zich door het gepeupel heen wurmt om met alle egards te worden ontvangen. Ik had hem dolgraag een flinke stomp gegeven!...

...waarschijnlijk meer door een aan mij verteld verhaal over een vroegere abt, de broer van de dirigent Frans Brüggen. Die abt had een hartaanval gekregen en hij was precies onderaan het trappenportaal neergevallen. In mijn fantasie was hij dus gesprongen en dat leek mij heel aannemelijk, daar hij...

...zijn beslist geen zeldzaamheid. Elke eeuw is het wel een keer raak. De ruimte zit vol puin, Doomsday is coming. De vraag is alleen wanneer. Misschien kunnen we de baan van zo’n kreng nog afbuigen of hem laten ontploffen. Hopelijk wel. Maar vroeg of laat krijgen we weer bezoek. Onherroepelijk.

...als de koelbloedige duivelinnen van de ergste soort. Voer hen omhoog en voer jezelf maar mee, arme dichter, nee, rijke dichter, naar het rijk van de heilzame dromen vol zoet papegaaienvoer, waar Rijkdom echt terecht en eerlijk gedeeld wordt, met Vurige Liefde.

...zitten en daar heb je jezelf door het diepbedroefde, gedesillusioneerde, verpulverde, dode hart geschoten. Mede door je extreme zwartgalligheid kwam je tot deze ultieme zelfhaat. De tijdelijke verdovingsmiddelen werkten onvoldoende. Overschaduwd door de verlossende...

...leiden vaak tot polarisatie en dualisme, plus het navrante feit dat de godsdienstige gevangenen vaak in miserabele omstandigheden worden mishandeld, gemarteld en geestelijk vermoord. Van mij mogen alle godsdiensten worden afgeschaft, in plaats van traditioneel te hameren op een verpulverde,...

...en beiden maken we ons ook geen beeld over het zg. hiernamaals. En tóch heb ik, al jaren, een in mijn beleving mooi en wellicht rechtvaardig Duits gezegde in mijn hoofd: “Gottes Mühlen mahlen langsam, mahlen aber stetig fein.” Conclusie: ook al meen je evt. verdiende straf te kunnen...

...vol bloedzuigers, brandnetels en wespen. Het zure gif van vroeger beet nog altijd in zijn hersens. Zijn aangeboren kunst om te relativeren was graatmager geworden, hij moest velden van kracht aanboren, die een doorsnee mens voor onmogelijk acht. Maar hij was niemand minder dan Oscar Wilde...

...ingekeerd. En symbolisch voorbij de chaotische paniekzolder van de gedoodverfde, overwonnen, gitzwarte schedelplaats en het kolderieke bungelgeraamte in de sacrale biologieklas, waar je stuivertjewisselen mee speelde.

...Je werd achtendertig jaar. Je bent begraven op het kerkhof van Pinal City. Je was zwaar depressief door het verlies van Wyatt en door je trieste manier van overleven.

...ik degene ben die elke avond kook, kan ik ook het beste bepalen wat er in huis gehaald moet worden. Maar niets is onweerstaanbaarder dan een vader met kinderen die boodschappen doet en kookt. “Wat willen we eten vanavond?”, vraagt de leuke casual vader aan zijn dochters van 6 en 8 jaar....

...wij plannen onze genotmomenten in, anders komt het er niet van.” Een glimlach verschijnt op Liza’s gezicht. “Dus wanneer ga ik op je schatjes passen?”, vraag ik lachend. “Je bent een lief”, zegt ze zacht. ’s Avonds belt Liza me op: “Kan je volgende week donderdag en...

...ook, allemaal gedijen we bij het krijgen van complimenten, mits goed uitgevoerd. Dus; passend bij de leeftijd en de omstandigheden en gemeend. En vind je het moeilijk om in woorden uit te drukken? Een glimlach, een knipoog, een duim omhoog, een aai over de bol, een knuffel, een zoen, dat zijn de...