Alle inzendingen over voetstappen

...leven. En in het midden, in het middelpunt van alle majestueuze, koninklijke lanen bevindt zich de cirkel van een weide waarop zij alle uitkomen en waarheen ook onze voetstappen ons telkens weer schijnen te moeten voeren.... Ook de Oude Warande blijft altijd verrassend en spannend en maakt op...

...geweest gedurende veertien jaar en vele voetstappen van ons lagen in de contreien van de mooie Midden-Brabantse natuur. We hadden genoten van de lange, antracietgrijze schaduwen van de nazomer, van augustus en september, van de lichtvlekken op het welige gras en van zoveel meer wat wij...

...zijn ogen. Hij liep naar buiten en liet geen voetstappen achter. Ik draag je, zei de engel en hij moest naar een duister oord om te herstellen en begon na de elfstedentocht in 1997 een groentetuin. Sommige mensen worden in het leven op de proef gesteld en krijgen ook iets voor terug. Deze...

...onherroepelijk tegen en we keren terug op onze voetstappen. Weelderig doet het maisgele tapijt van boterbloemen aan; weelderig en wellustig strekt het landschap zich uit en het omringt ons met schoonheid en warmte alsof we zijn opgenomen in een sprookjeswereld, in een decor vol...

(voor Adelaide Gertsyk (1874 - 1925)) Jij bent geboren als Adelaide Kazimirovna Gertsyk op 16 februari 1874 in Alexandrov. Jouw ouders waren Sofia Maximilianovna Tidebel en Kasimir Antonovich Lubny-Gertsyk. Jouw vader kwam uit een verarmde, Pools-Litouwse, adellijke familie en hij was...

(voor Jan Toorop (1858 - 1928)) Je bent geboren als Johannes Theodorus (Jan) Toorop op 20 december 1858 in Poerworedjo, op Midden-Java. De Chinees-Nederlandse striptekenaar/illustrator Thé Tjong-Khing is daar ook geboren. Jouw vader Christoffel Theodoor Toorop (1827 - 1887) was griffier bij de...

...films, maar deed het bijna in haar broek van voetstappen in de tuin. Een mens zit raar in elkaar, dacht ik. Na de film gingen we naar de slaapkamer boven. Op de gang hing een schilderij van een boerin. Misschien wel de overleden vrouw van de boer. De kamer was hel verlicht door de maan en...

...en weer werd geschud. Hij had onverklaarbare voetstappen gehoord. Hij had zelfs snikken gehoord van zijn vrouw. Het vreemde was ook dat het allemaal zo dof klonk. En dan die kerkklokken. Oorverdovend hard. Toen Charles probeerde op te staan lukte dat niet. Hij lag in iets. Plotseling greep...

Eindelijk, zacht gerinkel, een bons en duidelijke voetstappen. Ik pak mijn honkbalknuppel, slachtmes en loop zachtjes van de trap naar beneden. Twee grote kerels in mijn huis, ons huis, mijn gezin! Rot op! Wat doen die klootzakken hier. Laat ze stelen in de bajes. Dat durven ze niet, de...

...schuifelen op de gang. Aan het geluid van haar voetstappen kan hij horen dat ze geëmotioneerd is. Hij durft haar niet tegemoet te gaan en blijft zitten op de bank. Eindelijk gaat de deur naar de kamer open. ‘Wil je koffie?’, vraagt hij. ‘Goed.’ Ze drinken hun koffie. Bij de derde...

...dat de schaamte mij op de voet volgt, dat mijn voetstappen niet meer schuldeloos zijn, dat ik mijn benen niet meer argeloos voor elkaar zet op de aarde. Om mijn schuld te delgen voer ik mijn dienstbetoon uit; rijd ik met rolstoelen door de straten rond, sla ik mijn arm om de schouders van...

...achtergrond moesten blijven. Maar zij, in de voetstappen van haar ouders tredend, kiest ervoor haar eigen weg te gaan en deze te blijven volgen, totdat anderen haar begrijpen en haar laten voor wie zij is. Om dat te kunnen, moet ze studeren, veel studeren, om tegen de leraren of wie haar ook...

...regent en de kou is bijna onverdraaglijk. Voetstappen drukken zich in de sneeuw. Ergens aan het eind van de straat, net niet ontrokken aan het zicht, beweegt iets en komt dichterbij. Ik sla het pad in dat leidt naar mijn huis, pak de sleutel, open de deur en ga naar binnen. Het is koud....

...hopelijk niet zal verhinderen. Ik richt mijn voetstappen naar een indrukwekkend gebouw, naar een kolos van steen en beton, die de trotse en hoogmoedige letters: "Tilburg University" op haar gevel draagt. Op de Campus trippelen jonge studenten die verbaasd in mijn verouderde gezicht staren en...

Mijn voetstappen doken op in de mist. Zij weergalmden tegen de pakhuizen. De ratten loerden naar mij. Plotseling zag ik de neonletters van de bar waar ik met Haar had afgesproken. De helft van de letters waren donker. Ik voelde in de linkerzak van mijn regenjas of mijn zesklapper ontzekerd was. Ik...

...hartslag klopt in keel en hoofd. Zware voetstappen klinken achter haar. Als ze verder holt, ziet ze ineens een aantal mensen op straat liggen, neergeschoten gadver, oh ze kent ze, het zijn buren en, o hollen nou, hij komt dichterbij, oh verroest daar ligt een hoofd, waar is de rest?...

...Nog even en het wordt weer vloed en worden mijn voetstappen in het zand waar ik zojuist gelopen heb weggevaagd door het water. Net alsof ik er nooit gelopen heb. De meeuwen worden aangetrokken door het stijgende water. Ik hoor ze ruzie maken om een stukje brood dat iemand heeft laten liggen. Vlak...

...van binnen. De wereld was alleen voor mij. De voetstappen van niemand gaven de golven uit de zee de macht om het leven uit te wissen. Het water op het nieuwe strand en het vroege zonlicht blinkend op het zilte zand. Dit waren de aantrekkelijke natuurverschijnselen op deze vroege...

...stem en schrik van het geluid van mijn eigen voetstappen. Door de situatie thuis raak ik meer en meer in mezelf gekeerd en vlucht ik steeds vaker in mijn eigen wereldje. Aan het einde van het schooljaar krijg ik van de mentor te horen dat ik door mag naar het vwo. Daar ben ik erg blij...

...kwam, los en gooide deze op de grond. Haar voetstappen werden inmiddels groter. De diverse spelden, om de hoofddoek vast te maken, maakte ze ook los. Ze begon nu te rennen. De wind nam de hoofddoek mee en gooide deze in het rivier. Na korte duur werd deze meegenomen en was geheel uit het...

...Kloppen! Geen reactie. Even later haastige voetstappen om het huis. Geroep over de schutting. Ik roep terug. Dan gekraak. De schuttingpoort wordt ingetrapt. Vanachter de gesloten buitendeur verstaat mijn buurman mij nu. Geschrokken belt hij 112. Even later ben ik gered. Hoewel gered? ...

...Ardennenmagie. Terwijl ik kijk naar de voetstappen van jou, droom ik dat je plots verschijnt als jongeheer, lachend om mijn grappen en sprekend zoals vroeger, heel verfijnd en intensief, draaiend met je ogen, lichtblauwe vogels in een blauw meer. Hier heb jij de gevoelens afgewogen,...

...het bed was gevallen. Bij ieder geluid van voetstappen in het aan de slaapkamer grenzende trapportaal schrokken de hondjes gealarmeerd op uit hun slaap en begonnen zij luid te keffen, aldus gehoor gevend aan hun scherp geslepen waakinstinct en ze reageerden niet op mijn commando:...

...Marte iets kon vragen liepen de vreemd slippende voetstappen weg. Weer hoorde zij die wonderlijk zachte stem: ‘Uw operatie is geslaagd, meneer… mevrouw... meneer...' enzovoort tot in een griezelijk oneindige. Marte werd bang, heel erg bang, zo bang als zij haar leven nog niet geweest...

...geen tijd voor de lift. Driftige voetstappen op de trap van de galerij en daar staat een bezwete grijze besteller in het bekende uniform. Rood aangelopen overhandigt hij de doos. ‘13.00 uur had u gezegd.’ ‘Ik niet, dat doet het hoofdkantoor. Ik heb geen tijd voor...

...geluiden glijden naar binnen, geluiden van voetstappen, het nerveuze keffen van een hond, huppelend geklepper van voetjes, overstemd door het bijbehorende blije kinderstemmetje. Flarden van een bekend liedje dreunen uit de luidsprekers van een voorbij zoevende auto, een denderende trein in...

...dan staat hij er niet. Ik hoor voetstappen de kamer naderen, een lange donkere man staat in de deuropening en reikt mij de hand. 'Niemand staat er alleen voor' hoor ik hem zeggen. Goed kijk ik hem aan en ik sta op van de bank en pak zijn hand. Ik zie buiten licht op mij af...

...de smalle paden tussen het helmgras. Lieten onze voetstappen achter in het natte zand waar ik al eerder een gedicht over schreef. We zaten bij het haardvuur van het strandpaviljoen Parnassia bij Bloemendaal of zomaar tussen het helmgras in het zand. Soms liep ik alleen met mijn gevoelens en...

...verscheen haar dichtbundeldebuut 'Blues voor voetstappen', opgedragen aan haar overleden ouders. In 1957 verscheen haar tweede bundel 'Weerzien op een plastic-huid'. In 1960 verscheen 'Zingend op een zinkend schip'. In 1962 verscheen haar kinderboek 'Oom Soes heeft gehuild'. Ze...

...nodig. Het wordt kouder, winter nadert met grote voetstappen, ruige wind en onstuimige regen, koude laaghangende mist, en donderwolken. Ik weet niet waarom jij mij niet geloofde, toen ik je vorige week zaterdag eindelijk sprak, door de krakende telefoon in mijn kleine woning. Mijn stem trilde...