Alle inzendingen van Fred

Aandachtshoeren slopen de nuance...

Ik kwam ze weer tegen, vandaag, de stadswachten. Opererend vanaf groene banken, in een rustiek Zuiderpark, verwachten ze aan het eind van de maand een frustrerend minimumloon, geen enkele kans op promotie. Twintig man, wederzijds verdeeld in verdedigers, middenvelders en aanvallers, aan...

Ik ga u, nogmaals, lastig vallen met mijn werk, de zorg. Afgelopen week ben ik, onder andere, langs geweest bij hulpbehoevende mannen, toevallig allebei 91 jaren jong. De eerste was dinsdagochtend, na dagen regen een zonovergoten dag, het adres was nogal een beetje uit de richting. Ik ben op...

In de tuin der lusten moet iedereen ongestoord een appeltje kunnen schillen.

Tsja, eigenlijk weet ik dat niet. Een witte wand met lieveheersbeestjes, een moedereend met donzig gevolg, het park in duizend lentetinten, muziek waar je stil van wordt, een merel die geleende tonen van de nachtegaal ten gehore brengt. Dat is allemaal mooi. Komen en gaan is allebei mooi, maar...

Ik schrijf om te kwetsen, te choqueren, om regels te omzeilen. Ik schrijf om een mooi plaatje in uw hoofd te schetsen, van zon en zee en schitterend daglicht. Ik schrijf uit zwakte omdat ik het ook niet meer weet. Ik schrijf om u te laten weten hoezeer ik in mijn nopjes ben met poezenkind,...

Weet u, ik ben best wel een lawaaiig mens, ik heb Zappa gezien in de Jaap Eeden hal en in Ahoy. Rammstein, Uriah Heep, Cradle of Filth, zet 'm op, u doet mij daar plezier mee. En dan fiets ik, zomaar op een maandagmiddag laat, richting mijn jongste broer, via Medemblikstraat naar Azaleaplein....

Ik ben zo haram als de pest en een plaag voor welk geloof dan ook. Vleselijke lusten gaan voor mij niet verder dan de kiloknaller, als ik varken moet eten dan eet ik varken.

Ik had er niet om gevraagd, maar plop, daar was ik dan. Ontvloden uit de vochtige dijen van een vrouwspersoon die ik later 'mama' ging noemen. M'n pa leerde ik kennen toen ik zo'n zes jaar was en hij van z'n werk kwam. We hadden het niet breed, vlees was er niet bij anders had ik hem al eerder...

Als er niets meer is waarop je kunt vertrouwen, dan ben je echt eenzaam. Maar niet alleen, die zekerheid heb je dan nog.

Hartenkreten, ik schreef ze voor jou, maar jij hebt inmiddels mijn hart uiteen gereten. Je wist dat ik voor je viel, maar jij kraste op mijn ziel tot bloedens toe en ik wist niet hoe en waar te gaan. Ik heb je nodig maar jij vindt mij overbodig en ziet mij niet meer staan, zo liet jij mij weten...

Plaatjes schieten is een kunst.

Gewoon jezelf kunnen zijn, gevoelens delen en iedereen in zijn of haar waarde laten. Kritiek mag, loftuitingen ook. Terug naar de essentie, kleine mensjes met kleine wensjes, literair indien node geacht. Gun elkaar een plek waar wij onszelf kunnen zijn.

Een jaar geleden verloor hij zijn vrouw aan dementie. Gisteren kwam ik hem tegen na het uitlaten van zijn hond, uitgelaten werd ik besprongen. Buurman Herman is stervende, de klok tikt minuten weg die er niet meer toe doen. Zinloos vraagt hij zich af waarom hij het toch altijd goed gedaan heeft....

Ingevuld met een zacht potlood, de grijze dageraad met vingertoppen tussen takken en struiken gewreven. Gemene kleuren verdreven door groene druppels in zijden kleden, het park rust in donkere vijvers voorzien van treurnis. De zon hangt willoos boven een ijzerhard gordijn, de maan trekt aan de zee...

Sommigen zijn oud en beseffen dat spaarlampen geen zin meer hebben in hun leven, hebben slechts een toekomst in het verleden. Sommigen verloren de realiteit uit het oog en beschermen zichzelf met soms metershoge muren, verzonnen veiligheid. Sommigen staan op met medicatie en gaan er mee naar...

Top tien, mij niet gezien.

Een tijdje geleden plempte ik hier een kreet onder de titel 'Debuut' over mijn eerste geplaatste inzending. Dat ging over het netgedicht 'Schaamlip', inmiddels ruim 4200 keer bekeken. Welnu, dat aantal kunt u nu met zo'n 4000 naar beneden bijstellen, ik heb indertijd namelijk gemarchandeerd....

Ik ben een vrije schrijver, een blije schrijver, als ik mijn ei maar kwijt kan. Op deze site kan dat, totdat ik besefte dat je ook hier aan allerlei regeltjes moet voldoen. Vrijheid van meningsuiting mitsgaders je binnen de lijnen blijft van het uitgekozen vakje. Gooi al die beperkingen toch...

Europa is te groot geworden voor Nederland.

Gisteren zocht ik je op met mandarijnen en Bastogne-koeken, een feestje in wording. Het huis zorgt goed voor jou, mijn zusje lacht korsakov van zich af en drinkt een kopje koffie. De visite vraagt en krijgt een beker volle melk. Vandaag gaat het niet goed, copd en roken gaan niet samen, zuurstof...

Vroeger had ik tijd genoeg, nu besef ik dat het toen net zo snel ging.

Ik heb ze vaak gegeven, verwondering in boeket, kleur bekennen en een zakje om ze langer te laten staan. Zelf heb ik een keer een enkele roos gekregen en dat bleek afscheid. Verwonderlijk hoe bloemen verschil maken tussen mannen en vrouwen. En toch geniet ik van fleur en kleur.

Ik heb het even aangekeken, dacht dat het tij kon keren. Helaas, ik haak definitief af. Politiek gekonkel, 14 procent bijtelling voor gelukszoekers en een slachtofferrol voor daders op camera. Volgens kenners trekt de markt weer aan maar diezelfde markt is een speeltuin voor bomexperts, allah akbar...

Politiek is vuil spel, verdraaide woorden en zware wapens. Totdat pennen in beweging komen, 180 graden en geen kant op.

Verdwaalde kogels treffen altijd een doel dat niet bedoeld was, maar raak is het wel.

Per uur en toch te duur, ik zie bijna een traan bij het meiske dat mij de wacht aanzegt. In 2015 is het de bedoeling van de gemeente dat men vrijwilligers gaat inzetten, voor niets op de eerste rang. Solliciteren om gratis te mogen werken, het sociale gezicht van Nederland anno nu. Beschaving?...

Tsjee, moeilijk hoor, een stukkie schrijven. Ruim- danwel engdenkend, moet dat deftig of hoogdravend ? Als ik beweer dat Avon en Litera zusjes zijn van Regilio, neem ik dan heel ruim een loopje met u ? Afsluitend verneem ik dat de besneden mens zeer in z'n nopjes is met de fiets met verlaagde...

Eergisteren ben ik er aan begonnen, rundvlees met een mooie roomwitte rand ingepeperd met zout en nootmuskaat. Ongemanierd gemarineerd met een flinke scheut ketjap manis. Een dag later. Winterwortel in beetklare stukskes beetgaar gekookt, twee rode uien aan snippers gesneden. Prachtvlees...

Er hangt een tak over het water. Een tak tot in de puntjes geloofd met prachtbladeren, bladeren met nerven met net iets minder groen. Die tak wiegt een weinig in de lentewind, het water breekt gouden glitters van weeromstuit. Waarom die tak daar hangt weet niemand, en het is ook niet duidelijk van...