Alle inzendingen van danny cant

Snappen jullie deze wereld nog? Ik soms helemaal niet meer. Het lijkt alsof de mensen steeds minder met elkaar kunnen opschieten, niemand besteedt nog aandacht aan zijn medemens, denkt enkel nog aan zichzelf, is zo vlug gefrustreerd en heeft op alles en nog wat kritiek en commentaar. De fout...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. “Verdomme””, hoor ik me zeggen,”het is nog maar de vierde keer dat ik wakkerschiet.”Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om te proberen verder te slapen. Even proberen aan...

Voel de leegte in m’n kamer. Toch is er liefde daar. Ben ik aan het dromen, want het voelt zo raar. Strek m’n handen verlangend uit op zoek naar je warmte, maar er is niets, enkel de kou. Twijfel bekruipt me, ben ik dan toch niet wakker, je was toch gisteren hier? Wrijf me de ogen uit, alle...

Het woord 'levenslang' heeft uiteenlopende betekenissen. Voor de ene is “levenslang” een lang leven, zonder de minste zorgen, pijn, ziektes of verdriet. Voor iemand anders is het soms een “levenslange” lijdenweg met ziektes, vol pijn en verdriet, geen enkele dag zonder zorgen, elke...

Dat is de vraag die je als ouder hoopt nooit te moeten horen uit de mond van je eigen kind. Maar helaas, het gebeurt maar al te vaak dat je geconfronteerd wordt met iets wat je helemaal niet verwacht, iets waarvan jij dacht dat het jouw kind nooit zou overkomen, iets waar je volkomen machteloos...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. Verdomme, hoor ik me hardop zeggen, het is nog maar de vierde keer deze nacht dat ik wakkerschiet. Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om verder te slapen. Even niets denken, rustig...

Het ontwaken van een nieuwe dag, langzaam in dromen verglijden. Het gelach van spelende kinderen, af en toe een traantje als er zich eentje kwetst. Een vlinder die dansend van de ene bloem naar een andere walst. Gekwetter van ruziemakende mussen om de achteloos achtergelaten kruimeltjes van oud...

Is er een poort, waar de doden gaan? Zou er een weg zijn naar een volgend bestaan? Velen willen het geloven, klampen zich eraan vast, putten er soms de nodige moed uit, vinden er hun hoop. Maar… is dit alles niet tegen beter weten in? Is er nog een volgend bestaan? Is er nog wel leven na...

Kennen jullie ook dat gevoel? Kniehoog door een grasveld lopen dat bezaaid is met rode papavers. Een zonnetje dat juist genoeg warmte geeft om jou net niet in het zweet uit te laten barsten. Zintuigen op scherp, bemerken iets verder een dartel duootje, dansend naar gene bloem. ”...

Wat er nooit was, valt niet te missen! Een waarheid die er zijn mag en voor wie in ‘weelde’ leeft gaat die stelling ook nog op. Je leeft goed, niets tekort en familiaal zit alles op rozen. Gewoon, het voelt prima en verlangt dan ook geen ‘extraatjes’. Je hebt geen rijkdom, hoeft ook...

Akelig stil wordt het, stil als het woord “ongeneeslijk ziek” valt. Meestal goedbedoeld, vooral als het tussen echtparen gaat. Degene die de ziekte draagt, zwijgt in alle talen om de ander te sparen, en omgekeerd wordt er gezwegen omdat er niet teveel aan herinnerd zou worden. Om tranen in...

Je zal maar regenschermen staan verkopen op de wekelijkse marktdag, terwijl de thermometer 30 graden aanwijst. Of even erg, proberen zonnebrillen aan de man (of vrouw) te brengen wanneer het pijpenstelen regent. Dat is zo van die dagen waarop je zegt, hoe is het in godsnaam mogelijk, waar ben ik...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

‘Hier volgt een extra nieuwsbericht!’ In hartje Brussel, aan het Rogierplein, is deze morgen een terroristische bloemaanslag gepleegd. Tientallen argeloze voorbijgangers werden zwaar tot zeer zwaar geraakt. Het aantal lichtbedolvenen is nauwelijks te tellen. De getroffenen worden nu...

Wat staat er de volgende dagen zoal op het menu in een doorsnee Belgisch gezin. In ieder geval de eerstkomende tijd steevast pompoensoep, al was het maar om door de overstock te geraken. want geef toe, je kan er gewoonweg niet naast kijken, de pompoen is «in», deze dagen. Mijn bescheiden mening...

Langzaam laat ik mijn handen glijden. Af en toe een zachte druk, lichtjes bijschuiven en alles komt netjes op zijn plaats te zitten. Je ‘voeling’ is één geworden, bent gefocust en laat je door niets of niemand afleiden. De ene gedachte die rest, is dat het zo perfect mogelijk moet zijn....

‘Het is haast niet te geloven, hoe heeft het ooit zover kunnen komen. Zouden ze nu tevreden zijn, is het dit wat men wou bereiken‘. Dit zijn de eerste bedenkingen die mij door het hoofd flitsen Keer op keer bekijk ik de mail die ik deze morgen opende, nog steeds komen de woorden als...

Duisterder dan ooit lijkt het wel, wanneer hij zijn vertrouwde kroeg, ‘Het Pikante Kruid’ wil binnengaan. Dit slaat niet alleen op het nachtelijke uur, maar tevens op de gemoedsrust waarmee hij het laatste paar uren rondloopt. De onzekerheid die langzaam aan hem vreten gaat. Het ziekenhuis...

Het leek een eeuwigheid te duren om enig zicht te krijgen op de situatie waar hij deze keer in verzeild is geraakt. Minutenlang was hij al aan het staren naar een hagelwit plafond met vier heldere lampen, en nu pas drongen de eerste geluiden langzaam tot hem door. Hij wordt steeds nerveuzer, en...

In ‘het land van gedruppel’ is vandaag, en dit voor de eerste keer ooit, de alarmfase afgekondigd! Het zat er aan te komen, maar nu is de toestand echt onhoudbaar geworden. Zo erg dat Djori beslist heeft om drastisch in te grijpen. Jaren terug was hij nog op zoek gegaan naar ‘de bron van...

‘Ben je wel zeker dat het geen kwaad kan?’ Een beetje vertwijfeld bekijk ik de ietwat verouderde tafel en wat daar allemaal uitgestald ligt! Je kan het zo gek niet bedenken. Potjes en doosjes in de meest uiteenlopende maten en kleuren. Flessen allerhande voorzien van hagelwitte etiketten,...

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste...

Iedere schrijver zal dit gevoel wel herkennen zeker. Je rekent er niet echt op, maar ergens diep van binnen is de hoop er, dat je het wel eens een keertje mag meemaken. De hoop dat je er eens uitgepikt wordt als gedicht of verhaal van de dag. Net dat ene beetje extra, dat je noeste schrijverstalent...

Drie op de vijf huwelijken in ons land lopen de dag van vandaag op de klippen. Een ware golf van echtscheidingen, waarin sommige partners pogen met elkaar om te gaan in de best mogelijke verstandhouding. Even zoveel keer gaat dit niet zonder slag of stoot. Verwijten en soms meer tastbare attributen...

Zij ergeren mij mateloos. Wat zeg ik, het is veel meer dan dat. Ik haat ze gewoon. Overal kom je ze dan ook tegen, op de onmogelijkste plaatsen. Op sommige dagen zie je er geen, op weer andere, véél meer dan je lief is. Zij hebben nooit mijn sympathie kunnen wegdragen, en dit al sinds mijn...

Het ruziemaken, kibbelen, dat is wat mij opvalt als ik grasduin door forums van uiteenlopende schrijverssites. Soms ontaardt een heel onschuldig topic tot hoogoplopende ruzies, met nog net geen verwijten naar elkaar toe. Het is soms zo erg, dat de betrokkenen uiteindelijk niet meer weten waar het...

Het gaat al eens over de tongen, ‘een goede huisvrouw heeft alles bij zich.’ Uiteindelijk is die stelling niet zo overdreven als je nagaat waar sommigen allemaal mee rondzeulen. Het woord ‘sleuren’ is hier wel op zijn plaats. Van hot naar her dragen zij een zak, in wat voor vorm of kleur...

Het is genoeg geweest. Nu stop ik ermee. Zij kunnen voor mijn part met z’n allen de boom in. Wat ik ook doe of laat, nooit zullen zij tevreden zijn. De ene verandering op de site is nog maar doorgevoerd, of zij staan al aan te schuiven en te roepen dat het anders moet. Zij zouden het veel...

Waar is de tijd. De tijd waar er nog zekerheden bestonden. Pas 18 en je mocht er donder op zeggen dat binnen de kortste keren je oproepingsbrief in de bus zou vallen. Nee, dan spreek ik niet over een kiesbrief voor één van onze veelvoudige regeringsvormingen. Dan heb ik het over ‘de brief’...

In mijn strijd om liefde, heb ik vaak het gevecht aangegaan. Weinig keer gewonnen, maar nooit aan opgeven gedacht. Haar vele gedaanten wisten meermaals te verleiden, doch haar ware aard is zelden aan mij vertoond. Het doorgronden van haar bedoelingen is nooit éénvoudig te noemen. Het is...