Alle inzendingen, jaar 2009, week 24

Er zijn in de geschiedenis van de cultuur door de eeuwen heen steeds weer pieken en consolidatiepunten aanwijsbaar waarin een cultuurbeeld zich tot een hoogtepunt heeft opgestuwd. Dat zijn eenmalige situaties, die zich in datzelfde kader mooit meer herhalen. Juist dat is het unieke van dergelijke...

Dat doen mensen, stem verheffen om maar gelijk te krijgen, eigen ego zo strelen dat men denkt de waarheid in pacht te hebben. Gelijk reclame, herhaal de boodschap keer op keer, de volumeknop net iets verder opengedraaid. En dan komen er volgelingen, gelovigen, adepten. Zwakkelingen stellen zich op...

Niets is overdraagbaar in het leven, behalve een pak klappen of erger. Een kogel door je hoofd schijnt verder ook pijnloos te zijn voor wie genoeg geweten voor hun salaris krijgen. Het ergste is evenwel niet het mes van een pen, maar de houder die het scherp van het woord heeft horen krassen....

(voor Jan Wolkers) Langs de steile dijken van het ruime Texel zag ik stoere schapen in hun wollen vacht en wacht eens, daar liep de trotse Jan, de schapewol glinsterde op zijn kunstzinnige hoofd, een mollige piraat op zijn eigen eiland, maar wat een mooie man was hij toch zo wens ik ook te...

Ik heb het helemaal gehad, met alles en iedereen. Voor mij even niet meer die zoetzure bek van JP, flapdrol Jan M., weggeefminister Koenders, tante Rita meter-maid, zaadoog meneertje Pechtold, praat-schouwspelen, bekende medelanders die over elkaar rollen op TV met pakkende titels, rot op met je...

“Eenzaam maar niet alleen”. Dat waren de woorden van onze oud-koningin Wilhelmina. Het werd in een boek opgeschreven dat over haar ging. Ik denk er wel eens aan als ik me alleen voel. Ben ik nu alleen en niet eenzaam? Vraag ik mij dan af. Nee, eigenlijk allebei wel een beetje. Als ik met...

Twintig jaar lang was een vriendin van me docent Frans. Zij klaagde steen en been. Nu klaagt mijn vriendin vaak, dus was ik niet verrast. Ze vond dat het niveau achteruit ging. Daar geloofde ik niets van. Zou onze regering het toelaten dat het peil op middelbare scholen achteruit zou gaan, terwijl...

We krijgen er alweer een canon bij, nu van kindertelevisieprogramma’s. Het is de zoveelste in een trieste, schijnbaar eindeloze traditie. Die begon aan het einde van de vorige eeuw. Toen moest ineens alles van de laatste honderd jaar gekozen worden. Auto, film, boek, groente, je kon het zo gek...

(voor Jotie T'Hooft) Niet ook nog de angsten van bange anderen en al die bizarre valstrikken op het eiland Kundalinië, maar de vlugge benen van de tedere eenhoorn raakten schrikbarend gewond. Het troebele van je zwartomlijste ogen, als treurige goudvissen bij een Chinees restaurant, dof als...

De Tijd is een fenomeen waarmee we dagelijks, nee, elk moment van de dag zelfs mee te maken hebben. De mens heeft de Tijd aan banden gelegd door seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren, et cetera te onderscheiden. Toch blijft het een fenomeen dat niet aan banden is te leggen, want...

Ik weet niet exact meer hoe oud ik werd, vier of vijf jaar toen ik het mooiste cadeau uit mijn jeugd kreeg, een rode brandweerauto. Die ochtend op drie oktober zal ik nooit vergeten evenals die mooie auto. Een week tevoren was ik met mijn moeder naar het speelgoedparadijs in Hilversum geweest en...

Zonde van de tijd dat wie het minste te zeggen heeft, meestal het meeste spreekt.

De zwartste dag was voorbij. Met haar lange, blonde lokken dansend op de zachte avondbries, schreef ze alle donkere wolken uit de lucht en noteerde ze op een groot vel papier, waar de pluizige deeltjes naar hartenlust konden onweren en waaien. De plaats die ze had vrijgemaakt aan de hemel, vulde ze...

Wat leeft in onze cultuur klinkt steeds meer bij Amsterdams CS samen. Men shopt festijnen overal naar rond het Oosterdok. Lang traject maar het sluitstuk is reeds bekend. Een plaat over dat waterplein en ze halen Oerol van Terschelling. Tijd voor een werkbezoek aan Poetry International....

30 jaar geleden kwam er een meneer van het Arbeidsbureau (ja, dat heette toen nog zo) opgewonden naar mij toe en riep: “Meneer Do-centje, er wordt met u gesold!” PvdA-er in hart en nieren. Als ik toen Nietzsche, Schopenhauer, Feuerbach had geweten wat ik nu wist, had ik de namen en adressen...

Echte vrienden hoef je niet te zoeken. Die kom je vanzelf tegen als je ze echt nodig hebt.

Na vier glazen Beerenburg word ik recalcitrant, heb ik het over bewerenburg, dat ik beren wurg met de blote hand. Dat mag, wat mij betreft, morgenochtend in de krant. Laat ik het zo zeggen, indien u wenst heb ik u lief. En anders is daar de pot, of mijn rug.....

Het is vervelend als iemand jou hardop ergens van verdenkt terwijl het niet waar is. Nergens staat dat jij met je rugzakje van school A bent weggelopen om je op school B weer aan te melden omdat het geld op is. Bovendien hoort een rector net als een journalist eerst ambachtelijk hoor en wederhoor...

De flonkering van een diamant is meestal kouder dan de glinstering van een traan.