Alle inzendingen, jaar 2009, week 42

Met de regelmaat van de klok zie ik in de krant een woordgebruik waarvan ik me afvraag wat nu wél of wat nu níet correct is. Ik bedoel het toepassen van het woordje zij of zei. Zoals in een artikel over de Waterlinie dezer dagen in Trouw; daarin stond: “Als rijksmonument is dat nu min of...

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

‘OV-chipkaart, geen gedoe meer met losse kaartjes’. Met deze slogan voert het openbaar vervoer haar nieuwe vervoerbewijs in. Godzijdank reis ik zelf niet veel met openbaar vervoer. Mijn wederhelft doet dat wel. Af en toe OV-en wij samen naar en door de hoofdstad. In bewondering sla ik haar...

Dit weekend onderhandelt Dirk Scheringa met het dubieuze Amerikaanse Hedgefund Lone Star Texas over de verkoop van zijn bank. ------------------------------------------------------------ Een eenzame nacht op de wijde prairie. Ver weg huilt een hongerig wolvenpak, de koffiedrab pruttelt boven...

Dat de bankaire onrust in ons land én in andere landen nog steeds voortduurt, kan en kon onder meer worden afgeleid uit het onlangs omvallen van de zoveelste bank in de Verenigde Staten en de recente gang van zaken bij de DSB Bank van de heer Dirk Scheringa, de man, die het van eenvoudig...

Er zijn zo van die gedichten, die blijven maar spoken in mijn hoofd, daarvoor hoeven ze ogenschijnlijk niet eens van een hoog kaliber te zijn, nee, het gaat juist om een ondefinieerbare intentie, die me op een wrede manier blijft achtervolgen. Vrouwelijke krijgers op afschrikwekkende strijdwagens,...

Zaterdagmorgen, 8 uur. Het is licht geworden, zie ik door de kieren van de gesloten luiken. De kranten zijn gelezen, de radio staat aan. De Doobie Brothers: 'What a fool believes'. Het brengt me terug in de tijd waarin de kinderen volwassen werden, hun vrienden met hen. De tijd van...

Wat een heerlijk nummer, het maakt mij niet uit of u het mij eens of oneens bent, Rammstein zingt Te quiero puta (onbetaalbaar)

Ik sta op een middelgrote stand in Barcelona. Met een kleine delegatie collega´s vertegenwoordigen we ons bedrijf tijdens de World Congress of Cardiology. Het is strak blauw, zonnig en heet, 38 graden. Binnen in de gigantische hal is het nauwelijks koeler. De focus dit jaar ligt op ischemic heart...

Politieke partijen waarvan het belangrijkste bindmiddel bestaat uit de gezamenlijke afkeer van bepaalde bevolkingsgroepen beginnen uiteen te vallen vanaf het moment waarop hun leden en sympathisanten hun onderdrukte haat op elkaar gaan richten. Voorbeelden daarvan zijn o.a. de Boerenpartij, de...

Gisteravond keek ik naar AZ-Arsenal. Op de tribune schalde het volk ‘Dirruk bedankt!’ Het kwam recht uit het hart en sneed dwars door mijn hart. Brood en spelen. Eerder die dag had ik mensen boos het kantoor van de DSB zien uitlopen. Een man, gekleed in het uniform van een verkoper of...

Constructies met een hoog broekzak-vestzak-gehalte (zoals wel heel extreem bij de DSB) zouden onmogelijk of onaantrekkelijk moet worden gemaakt.

Met mooi weer rondzwerven en sfeer proeven in een onbekende stad. Aan elk genoegen komt een eind. De tijd is op, dat betekent terugkeren naar het station voor het vervolg van de reis. Gewend te vertrouwen op mijn inwendig kompas, laat ik het stratenplan nog in de zak. Maar dit keer wordt het...

Tijdens de vakantie las ik het prachtige verhalenboek van de voetbaljournalist Hugo Borst 'Over vaders en zonen'. Het meest benieuwd was ik naar het verhaal ’De jongenskamer van Van Basten’, maar er staan veel mooiere vertellingen in dit boek. Aangrijpende verhalen over voetballers die...

Normen en waarden gedijen alleen op wormen en maden.

tip: Als de deur zacht open gaat, Max van Praag

Schilderij in het Mauritshuis, 'anatomische les van dr.Nicolaes Tulp' door Rembrandt van Rijn 1632. Ik sta geëmotioneerd voor het doek, het onaangename gevoel dat ik nooit kon verklaren wordt onthuld in het schokkende verhaal van de jaarlijkse anatomische les, traditie in december of januari...

Geluid van water en ketsende schelpen. Zand, nat achtergebleven met uitdovende belletjes. Een pingpongballetje deint af en aan. De schepen aan de horizon varen hun vaart, de prachtige wolkenlucht schuift voorbij. Maar mijn blik komt niet meer omhoog, mijn stappen stokken. Zand, zee en balletje. In...

Ik heb Peter Rehwinkel, de nieuwe burgervader van Groningen, een brief geschreven. Ik wil namelijk van het College van B&W alsnog antwoord op mijn vraag. Pas als je in beroep gaat, wordt je klacht gegrond verklaard, zei mijn advocaat, maar daarna sta je weer op straat, je krijgt geen antwoord op je...

(voor Guy de Maupassant) Teder de lach van opium, weg van de wereld die je toch nooit opnam, als een boek van hoge kwaliteit. High van alles wat ronddraaide in zinvolle vervoering, als door de mand gevallen engelen. Maar de grond was bikkelhard en er was weinig lafenis voor hoge zielen. Zijn...

Vannacht was ik, zoals ook de nacht eerder, weer bij het restaurant van een topkok. Ik mocht in zijn keuken rondwaren – iets wat weinig koks toestaan – en ik mocht zelfs van de verschillende brouwsels proeven. Ik zie mezelf nog staan boven een dampende pan, voorover gebogen, een grote lepel...

In ons dorp is helaas geen garage meer. De laatste keer dat ik er een beroep op heb kunnen doen was midden in de winter. Het had gesneeuwd; het was glad en toen ik bij een kruising op een smal weggetje een bocht wilde nemen, gleed ik gewoon rechtdoor een diepe greppel in. Na een koude...

Eigenlijks bedoel ik 'Stralende aanhef', een boek over 'Kosmos', de eerste bundel van Ida Gerhardt. Een eerste bundel is veelzeggend en betekenisvol, dat heeft Frans Berkelmans goed verstaan. In zijn voorwoord legt hij vooral de nadruk op de heelheid van deze bundel, 'zoals er in een horloge...

Ik heb een smet. Hoewel, zelf vind ik het geen smet en als ik pak weg honderd jaar eerder geboren was, dan had ik een deugd gehad. Maar ook daar ben ik niet zeker van, want de vorm vindt men belangrijker, het zichtbare zegt mensen meer dan inhoud en verdachte intenties in de progressieve sfeer...

Piet: ‘Hij speelt het leuk maar niemand weet wat er in zijn kerstboom hangt. Neem van mij aan, hij heeft ’t steeds laten druipen. Naar het buitenland, naar z’n familie. Steeds ’n druppie – zoals wij vroeger de levertraan. Vrienden heeft de bankier niet zeggen ze maar wat dacht je wat. Op...

Haar bruine ogen leken op de halkast van mijn oma, toen ze nog leefde, zo glad gepoetst, zo mooi glanzend. In haar armen lag het kind, zij streelde het in volle overgave. Even leek de wereld een vruchtbaar paradijs, een stilleven van Renoir. Onder zijn grauwe tropenhoed leken zijn hersens weg te...

Veel christelijke feesten bevatten elementen die teruggaan tot voorchristelijke tradities. Allerheiligen en Allerzielen, die respectievelijk op 1 en 2 november worden gevierd, zijn daar twee duidelijk voorbeelden van. Het zijn de dagen waarop men in de kerk de gestorven ‘heiligen’ en...

Het licht flikkerde aan en uit in de kamer. Buiten gierde de wind langs de ramen en dikke sombere regendruppels sloegen tegen de gebarsten ruiten. De harde en koude wind rukte enkele jonge bladeren van hulpeloos op en neer zwiepende bomen en ze zweefde wild en zwijgzaam door de lucht. Een enkele...

Er waren eens twee mannen die in het parkje elkaar spraken terwijl ze aan het vissen waren. Zegt de ene tegen de andere: mijn leven is net een sprookje, elke keer als ik met een vis thuis kom zit er een prinsesje op de bank. Zegt de andere man: mijn leven is ook net een sprookje, elke keer...

Ik ben moe en in de war. De kerst(feest?)dagen gaan onherroepelijk gepaard met herinneringen aan het afgelopen jaar, en daar wil ik nu net niet aan herinnerd worden. De periode dat Kim net werd opgenomen op de PAAZ afdeling. Heftig! En ook nu verlopen de feestdagen verre van soepel. Ik ben dus...