Alle inzendingen, jaar 2011, week 24

Tjonge jonge, ik sta toch op met een pestbui na een goede nachtrust. Goede Morgen! Het is al weer een tijdje geleden dat haar scherpe woorden me raakten. Ze galmen bij tijd en wijle nog steeds door mijn hoofd en in mijn hart: “Ach, ik denk: het is Qieneke maar”. Oordeelt met een...

NARIGHEID Voor sommige mensen, is het maar goed, dat ze de verkeerde man/vrouw, lastige kinderen, een veeleisende baas, luidruchtige buren, veel onkruid in de tuin of bijna altijd regen hebben. Anders zouden ze de oorzaak van hun ellendig bestaan nog bij zichzelf moeten zoeken.

Daar is ze weer, de grote volle maan en haar licht van de zon. Prachtig om haar te zien. Haast heeft ze niet, langzaam zie ik haar vanuit mijn raam langs de hemel gaan en dan zich achter een hoge boom verschuilen. De hemel is helder en ook de sterren komen als het donker wordt. Dan ga ik fantaseren...

Schrijvers die er een gewoonte van maken om personen of groepen af te kraken omdat ze er populair mee kunnen worden zijn geen knip voor de neus waard. Een schrijver moet echt zijn en ook zijn hart laten spreken. Wie niet echt is, is gezien.

Zeven jaar was Japie en hij hield veel van zijn opa Gijs, die schuin aan de overkant woonde. Opa was nu alleen, want Trijntje was een half jaar geleden plotseling overleden. Japie en zijn ouders en verdere familie waren diep bedroefd, ze was zo'n lieve oma. Maar het leven ging verder voor opa en...

Literatuur gaat maar door, ook zonder mij, daar stoort het gegeven zich niet aan, zo heb ik vele grote namen zien gaan, terwijl de drijfveer intact blijft, anderen het stuur overnemen en nieuwe koersen inslaan. Eens ontstond de boekdrukkunst en zo de eerste publicerende schrijvers. Nu schrijft...

Petra had aan haar ouders verteld, dat ze tijdens de kennismaking met mijn ouders bijna een bord spinazie tegen haar hoofd had gekregen, omdat mijn vader een kwartje had achterover gedrukt. Mijn vader, die in 1943 wegens verzet tegen de Duitse bezetter, gevangen was genomen en naar Duitsland was...

In deze zielige imbecielenkolonie met getatoeëerde bierbuiken, piercings door wangen en tepels, waar zelfs de postboden beroofd worden tot de lichtbruine elastieken aantoe, waar straatstenen weggesleurd worden, glas overal in scherven gegooid (ik vermoed door overwerkende fietsenmakers), beperk ik...

(voor Emily Brontë (1818-1848)) Er was een grijze kraai met een zwarte bolhoed, die jou toeknikte als een oude, alwetende tovenares. Je meesterlijk geronde borsten van een beauty in het zwart, alweer, lonkte bevallig met heel jouw soepelheid. Een kale sfinx maakte doffe basgeluiden als van een...

(voor Anne Brontë (1820 - 1849)) De maîtresse van de antiquair vergat dat haar verboden lingerie te nieuw was en ze stond al gauw op straat tussen de uitverkoopartikelen, waar haar zussen haar vandaan rukten. Zonder moeder was haar vader nog norser dan hij van nature al was. Waar ze haar blote...

Ik ben de vervuilde woestijnmonnik, de stinkende heremiet, de onverzorgde kluizenaar, zonder orde of oppermacht (Freud brabbelt in mij uit zijn verdomhoekje, ik bekogel hem met giftige tandenstokers), zonder zetel in het parlement, het is een grof schandaal, kleiner dan Klein Duimpje, men drijft...

Zonder televisie, zonder radio, zonder computer, zonder krant, zonder reclameverderf, zou mijn leven heel wat rustiger verlopen. Als ik geen weet heb van de wereldse beslommeringen, heb ik vast minder stress en slaap ik beter. Dan nog bescherming tegen knetterende brommergeluiden en zo en ik zit in...

Het drama van het melodrama is dat het meestal over levensechte drama’s gaat, terwijl het gewone drama vaak maar een kunstig schepsel is, waarvan het enige echte drama in het scheppen zat.

(voor John Milton (1608 - 1674)) Schoonheid is niet altijd schoonheid en hij dient van zich af te blazen om van lust liefde te smeden, om in de menselijke hellesferen nog paradijsglimpen te zien. Hij buigt en botst zijn kop tegen de scherpe tot spiesen geknipte teennagels van zichzelf totaal...