Alle inzendingen van I.Broeckx

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd,...

Af en toe signaleer ik hem her en der. Hij behoort tot de mensensoort die eveneens geen enkele degradatie verdient: hij behoort tot onze mongoloïde medemensen. Hij onderhoudt relaties met vrijwel alle chauffeurs van "Arriva" en voert op plagerige,joviale dan wel serieuze wijze luidkeels...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold tussen de...

In het chique, exclusieve restaurant met de trotse naam "l'Orangerie' die ook aan de zijkant op de gevel prijkt, ontmoette ik die avond mijn oude "vriendin". Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar...

De Sacramentskerk met haar boogvormige ramen herinner ik me uit mijn jeugd. Van binnen was zij mooi en schitterend als in de mist van mijn bijziendheid het hele panorama van bloemen, kaarsen, gouden beelden en andere parafernalia vervaagde en zich vermengde als verfklodders op een schilderspalet en...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen-geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een...

Een elegante zuil van doorzichtig glas draagt op de afdeling "Longziekten" van het E.Ziekenhuis de gelijknamige, macabere tekst. Toch heeft men meestal niet af te wachten dat men hier onmiddellijk op middeleeuwse wijze gevierendeeld zal worden, de duimschroeven aan zal krijgen of zijn laatste...

In mijn kamer staat sinds kort een lege vogelkooi. Een enkel donzig wit veertje kleeft nog aan de gouden spijlen en het voer- en waterbakje, nu doelloos en zinloos en zonder enige functie, hangen nog aan de zijkant. De bewoner van de kooi, mijn trouwe kameraad en de enige vriend van wie ik nooit de...

Het is wel verbazingwekkend en ook verontrustend hoe ontzettend vaak hier de jankende, gillende auto's voorbijkomen. Mijn huis is gesitueerd naast een snelweg en ik vraag me soms af of het hele, nabijgelegen ziekenhuis propvol verkeersslachtoffers ligt? Zeker is dat het geluid van de sirenes in...

Het is wel verbazingwekkend en verontrustend hoe ontzettend vaak hier de gillende en jankende gele auto's voorbijkomen. Mijn huis is gesitueerd naast een snelweg en ik vraag me soms af of het hele nabijgelegen ziekenhuis propvol verkeersslachtoffers ligt? Zeker is dat het geluid van de sirenes...

Te midden van heel gewone huizen in een heel gewone straat tref je in Loon op Zand ineens een merkwaardige winkel aan. De ramen zijn half geblindeerd door lamellen maar je kunt toch zien dat zich binnen talloze serviezen bevinden, her en der verspreid over etagères, planken, kasten en...

Op de 13e augustus werd ik in feite verwacht, maar ik zag het levenslicht op 27 juni, zes weken te vroeg. De kwetsbaarheid werd mijn handelsmerk, mijn levenslot, de kwetsbaarheid waarmee ik in de couveuse de borsten van mijn moeder en de handen van mijn vader moest ontberen, strelingen, die mij ook...

De gestikte naden van mijn zwarte, stevige schoenen zijn opengereten. De schoenen hebben heel Midden-Brabant "gezien" en betreden. We stapten voort over steenachtige en modderige paden, zagen naald- en loofbomen, heidevelden, runderen, vogels van allerlei pluimage, meren, plassen, rivieren en...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote vierkante ruimte als het ware om in een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de...

Naast ons, de meisjes van Broeckx, groeide geen jongen op. Wij maakten niet van dichtbij kennis met zijn kinderspel, met zijn autootjes, zijn vliegtuigjes, met zijn fantasieën en met al de spulletjes waarvan een jonge jongen zo houdt. Onze moeder had het kinderspeelgoed van ons vierjarige...

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en in het seizoen een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een...

Hoe lelijk en oud je ook bent, als je gelukkig bent en een uitstraling hebt, komt alles goed. En ik was gelukkig in die schitterende, milde en mooie zomer van mijn vierenzestigste levensjaar. Hij zat tegenover me in buslijn zes met een pakje brood in de hand en glimlachte overvloedig,...

Lang geleden was ik met een zogenaamde "vriendin" die, als zovelen, in een later stadium de ontrouw en de desertie tot immoreel "Leitmotiv" verheven bleek te hebben dat zij hoog droeg in haar vaandel, samengekomen in een chique restaurant nabij de Tilburgse Schouwburg, nabij het imposante beeld...

Het is ongelooflijk hoe kaal, verlaten en desolaat de lokalen van Wijkcentrum "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord zijn. Als daar dan bovendien de diep beklagenswaardige afasiepatiënten bijeenkomen is welhaast geen grotere treurnis of ongeluk denkbaar. Hen is de taal en het...

Jouw geliefde naam die mij tot een gebed, een toverspreuk en een magische formule was geworden en die ik jarenlang innerlijk uitsprak, is mij, nu ik je nooit meer zal zien, tot een noodlot en een vloek en vervloeking geworden. Jouw huis, mijn thuis, jouw mij zo geliefde vriendenhuis heb je mij...

Men zou zich erover kunnen verwonderen hoezeer onlangs, geheel buiten mijn verwachting, de medemenselijkheid dan wel het mededogen tot uiting kwamen dan wel gestalte kregen bij twee verschillende gelegenheden in buslijn zes in Tilburg op haar route vanaf het Nassauplein tot in het centrum. Ten...

Honderd euro had ik bij me gestoken in een vakje van mijn portemonnee. Het was naar mijn berekening ongeveer de prijs van de artikelen die ik aan ging schaffen. In de zaak voor teken- en schilderbenodigdheden vroeg ik om penselen. "Penselen voor acrylverf" voegde ik eraan toe. "De beste die u...

De meest uitbundigen, de brutaalsten en de meest luidruchtigen voeren overal de boventoon en hebben steeds het hoogste woord. We waren gearriveerd in de statige en elegante vertrekken van het kasteel waar alles nog de negentiende eeuw vertegenwoordigde met portretten van vorsten aan de wand,...

Op deze schitterende en placide zomerdag, in de zomer van mijn vierenzestigste levensjaar, ver verwijderd en voorgoed vervreemd van de sferen van mijn jeugd, kijk ik vanuit mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik...

Mijn vriendin omhelsde me. Onheilspellend ongeluk had de horizon van haar leven verduisterd. Zij danste haar wilde en riskante dans op de toppen van de golven van de oceaan van haar geestesziekte als een onwillige acrobaat die zich niet staande kan houden op de evenwichtsbalk van het leven en zij...

Als de schilderijen aan de wand mij aangrijnzen als mombakkesen uit een horrorfilm en als het luchtledige van de eenzaamheid mij omgeeft als een atmosfeer die mij de adem beneemt en als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige...

De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met...

Vanaf de bushalte aan de Hoefstraat in Tilburg is het maar een klein eindje lopen naar de Houtstraat, die gesitueerd is in een grijze, rustige buurt met arbeidershuizen, onderbroken door een cafetaria. Hier bezoek ik de heer Ben Faro (49) die sinds zijn jonge jaren gegrepen en gefascineerd is...

Ik had telkens één exemplaar van de lepels, vorken, messen en dessertlepels voorzien van een briefje waarop vermeld stond hoeveel van hun "edelmetalen kameraden" zich in de cassette bevonden als in de nauwgezette slagorde van een leger te velde. Op hun fragiele, sierlijke heften plakte ik een...

Het was een dag in de vroege zomer waarop de ziel zich kon koesteren in vage dromen van onduidelijke signatuur als een hommel in de zon en de stoelen met de bekleding met bonte motieven stonden al klaar in de vergaderzaal. Het was een dag om te dromen voor een ziel die nog kon dromen, maar...