Alle inzendingen over Emoties en Verdriet

...wordt. Naast je zangcarrière zet je je in voor vrouwenrechten, het milieu en beter onderwijs.

...Ze werd 50 jaar en ze is in de Domodedovo-begraafplaats nabij Moskou begraven.

...mijn moeder en naar de slotscene. Ik voelde haar verdriet. Het scherm vertoonde een tragedie. De zoon die zijn vader het leven zag opgeven. De liefde die hij te laat had gekregen, niet genoeg voor zijn verdere bestaan. De wond die te diep bleek te zijn om te genezen....te diep om een litteken...

“Maar een man mag niet huilen, ook al heeft hij verdriet,” zong een Nederlandse smartlappenzanger in de jaren-70. Tot groot leedwezen van mijn buren breng ik dit fraaie lied zo nu en dan voor dag en dauw luidkeels ten gehore. Onder de douche. De hele straat wakker, en iedereen op tijd bij de...

...is mijn drievoud gebleven? Of telt het niet voor stommelingen zoals ik ben?

...bij? Wacht even, we hadden nog de dure speedboot van haar man. Inderdaad een wel erg kostbaar speeltje. Maar ook hier makkelijk scoren. Ja, ja, kritische journalistiek, ik begrijp het. Maar toch. ‘Hoe meer gevoel hoe minder maatgevoel', schreef Bertus Aafjes al.

...eendagsvlinder aan ons voorbij. Dartelend in de mooie kleuren van het licht. Eindig in onzekerheid. Liefdevol in onze eeuwige aanwezigheid, maar verdrietig in onze aardse beleving. Vergeten om te leven, verdronken in de pijn. Ik wacht op een nieuwe sleutel die mijn bedroefde ogen ontsluit.

Ook al ligt Diederik Samson bovenaan in de peilingen, in mijn wensdromen wint de vier jaar oudere Nebahat Albayrak, die met haar vrouwelijke, intuïtieve emoties meer nodig is dan enig masculien opportunisme, wat per definitie gedoemd is te mislukken en sowieso al oververtegenwoordigd is.

...Er is geen verhaal. Het zijn flarden, flarden verdriet. Vlinders. Zo veelzijdig als een vlinder. Staat voor geboorte en dood. Mijn vleugels zijn volgroeid, mijn wil bestaat, toch lijk ik zo onzeker. Zo eenzaam, als misschien ieder mens. Ik verlang verschrikkelijk maar ben bang dat antwoord te...

...Ik hoop dat je wil vergeven dat ik met hem gevreeën heb. Maar dat kun je vast niet. Ik ga naar Groningen, ik zal je missen Cleo. Liefs, Mamma Cleo keek een tijdje verbouwereed naar de brief. De conducteur tikt op haar schouder. “Uw kaartje alstublieft.” Sarah van...

...niet altijd op je eerste indrukken afgaan als je begint te lezen :-)

...stopte en zijn vader stapte af en stapte op hem toe. Thomas was, na vele omzwervingen en zoeken, eindelijk thuis. Hemelsblauw Einde

...je tijd te verdoen met dit soort onzin mensen; ga eens wat doen met je leven!

...wijsheden, en mijn eigen onbegrijpelijke plaats in dit chaotische tranendal.

...de facade van de ondoordringbare gezichten van de anderen, achter hun starre, geveinsde glimlach, achter het pantser van het pokerface, bevinden zich het grote ongeluk, het verdriet, de kwetsuren en de eindeloze problemen en achter het geaffecteerde geneuzel van verwende kindvrouwtjes bevinden...

...toen ik dacht aan mijn portret van jonge vrouw dat in Haar kamer in het Zorgcentrum een ereplaats innam.....

...schade te groot. (Vrij naar de werkelijkheid, namen en locaties verzonnen).

...zeggen: ik weet niet of ik de emotie van het verdriet ooit afleer. Zover ik heb begrepen, tob jij met hetzelfde probleem als ik. Ik kan mijn emoties niet altijd bedwingen. Hoe graag ik dat ook wil! Waarschijnlijk gebeurt bij jou het zelfde. Maar mogen wij elkaar daardoor niet meer ...

...slachtoffers alsnog ontevreden met de straf. Het verdriet is immers nooit weg te krijgen met een straf en daardoor schiet de straf altijd te kort. Voor slachtoffers bestaan verzachtende omstandigheden niet, omdat voor hen de omstandigheden zo verschrikkelijk hard zijn. Voor slachtoffers bestaat...

...te raken, door de diepe emoties die in het verdriet lagen verborgen. De andere dichter, haar naam was Benita Angelica, schreef niets anders dan boosaardige gedichten over haar ex-man, de vader van haar twee kinderen. Ze haalde haar metaforen uit de Middeleeuwen en uit de binnenstad van...

...negatieve emoties op dan een overwinning aan momentane gelukvoelens opbrengt.

...Ze dansen met mijn hart om zo het lonkende leven in symfonie te verwoorden.

...zal buigen en in het stof zal kruipen, alsof de woede bergen kan verzetten.....

...de zeggingskracht. Zou men ook kunnen zeggen: "In de carrousel van het leven draait eenieder mee en worden wij meegesleept in angst, in liefde, in neerslachtigheid, in vreugde...."?

...en kraken onder mijn schoenen. September kondigt zich aan; een nieuw seizoen begint.....

...aan de lippen zetten. En voor het eerst moet dat onuitsprekelijke gevoel mijn ziel in beslag genomen hebben; die onuitsprekelijke melancholie en vreugde, dat onuitsprekelijke verdriet en die magistrale triomf. Vijfig jaar later ben ik plotseling weer in die menigte, aan de hand van Vader,...

...haar, mijn dappere ademhaling waarvan niemand kon houden; ik heb ze lief en koester ze.....

...ik toch een kind ben van de zomer, geboren in juni, in het warmste seizoen.....

...dit is toch het meest geavanceerde systeem dat de mens heeft, dus de moeite van een nadere beschouwing waard!

...generis’ fysieke pijn, waarbij het ongemak aanzienlijk lager zit dan de oren.