Alle inzendingen, jaar 2010, week 24

Deze brief is gevonden in een oude schoenendoos bij de zoon van de schoenmaker te Jehonville. te Roche, 1 mei 1873 Mijn geliefde Paul, Je kunt niet vermoeden waar ik allemaal doorheen ga de laatste tijd, ik ben in een vreselijke duisternis gevallen, als iemand die een verschijning heeft...

Voor Charles Baudelaire Rovershoofdman Vader van alle letteren, ik dank je voor de komst op aarde, voor het inzicht in de duisternis, wat opbloeit als een gouden roos, al hebben weinigen er oog voor, er zijn toch velen die de bedwelming genieten. Tenminste het kind is gered. De roes...

De gloeiende lava moest voorzeker uitbarsten, anders barstte de berg. In feite zaten we verstrikt in elkaars persoonlijkheidscrisissen, waarbij het ons voorkwam alsof we toevallige figuranten waren in elkanders drama. Een definitieve, ondefinieerbare jaloezie nekte ons, het was een wanhopig...

p.s.: ik wens geen nameloze voorbijganger voor jou te zijn, maar een bekende meester, voor wie jij graag door de knieën blijft gaan! Alle extreme tegenstellingen komen ook in mij voor en in mij komen ze naar buiten. En omdat ik niet onbeschaamd vulgair wil zijn volgen hier, als tegenwicht, enkele...

Voor Thomas Chatterton ( 1752 - 1770 ) Verstorven De dood van een genie zou een dikke eeuw later niet gebeurd zijn, maar dat lieg ik, want de barmhartigheid had hem zeker niet gered. Een hoge gevoeligheidsgraad gaf hem de macht over woord en verbeeldingskracht. Een begaafd dichter zonder...

Buikdanseressen heb ik gezien ja, ze droegen zwarte naalden in hun vlees. Hoe leg ik het je uit? overal waar ik kwam, zag ik de dood in vertier, de dood van wat ik ooit als poëzie beleefde. Het is gedaan met mij, Rodolphe, voorgoed, dat verzeker ik je. Die qat is prima, maar ik rook liever wat...

Bericht uit Aden. Deze opgedoken brief van de Franse dichter Arthur Rimbaud (1854 - 1891) aan zijn dichtervriend Rodolphe Darzens (1865 - 1938). 'Darzens vertelde ons dat Rimbaud zich nu als handelaar in Aden had gevestigd en dat hij, in de brieven die hij van hem kreeg, over zijn verleden sprak...

En nu schrijf je mij dat men (die uilskuikens van toen!) mij graag leest, wat toch eigenlijk bizar is, te wrang voor woorden. Als je nog eens een van hen spreekt, laat ze me dan wat geld toesturen, daar helpen ze me meer mee, maar dat komt niet in hun botte koppen op, nee, zoals ik al zei, vieren...

Kijk, nu begrijp ik hen wederom niet, waarom zoveel lof voor mijn woorden als ze de ware boodschap niet aandurven? Voor mij blijven het huichelaars, schijnheilige priesters die zelf nergens doorheen zijn gegaan, verwaande oplichters! Opeens missen ze mij, nu er iets begint te dagen, ik zeg je, het...

Iedere dag aanschouwde ik weer een wonder, Paul stond weer op na zijn zoveelste suïcidepoging. Ik kreeg het echt zwaar benauwd van hem en hij bleef maar aandringen om meer strelingen te krijgen, terwijl ik met rust gelaten wilde worden, het liefst had ik zijn verpeste lever eruit gerukt, gebraden...

Al blijft het knagen als miljoenen ratten in mijn overgebleven hersencellen. O God, knip die vervloekte, geestelijke navelstreng toch door! Wil je mij schrijven dat je mij lief vindt, dat je mij over mijn getormenteerde bol wilt strelen? dat zou me zo goed doen. Vaak voel ik mezelf zo doods, dan...

Ik vond ze, ik liet ze ook graag weer los. Ik wil niet meer bezeten worden, door niets meer, door niemand meer. Ga weg, spookbeelden! vampieren! getrainde demonen! laat me de aarde beminnen, de aarde alleen. Als ik een harige bastaard ben, dan ben ik dat maar, ik ben gelukkig zo. Voor een...

Je zweeft boven me als een verliefde beschermengel en ik zie hoe je mijn ondraaglijke lijden overneemt, hoe je me op de mond kust en bemoedigt, hoe je langzaam samen met mij het nachtelijk kampvuur dooft. De laatste resten bier doen de vlammen sissen als het porren in een slangennest. We kloppen...

Vier jaar geleden was mijn collega er nog. Toen liepen we bijna elke middag een rondje langs de voetbalvelden bij ons werk. Gewoon een beetje wandelen, ook al ging dat wat moeizaam want mijn collega liep een beetje mank. In ieder geval even er uit en een beetje kletsen. Ja, ook over voetbal, af en...

Hoe edelmoedig, hoe vluchtig zijn de gedachten, ze glippen als stofgoud door mijn arme brein, ik strompel als een melaatse door de nieuwe middeleeuwen van rechtse veldheren en grootgrondbezitters, verguisd door de wrede rijken en de magere uitstraling van hun kille harten. Als zij hun overdaad aan...

Het gebeurde heel, heel lang geleden, in de tijd dat de aardbol nog jong was. Grote stenen en zachte grond drongen tegen elkaar aan, maakten tezamen grote, hoge bulten. Tenslotte ontstonden er heuse bergen. Hoe lang duurde die grote bezigheid? Voor mensen was het een onnoemelijk aantal eeuwen. Maar...

Vandaag is het de laatste keer dat we in het oude België wakker geworden zijn. Morgen wordt alles anders. Als alle stemmen geteld zijn, zal blijken dat alle traditionele partijen achter het gordijn van het stemhok een ferme kaakslag gekregen hebben. En dus komt er misschien wel een rechts front...

Laten we nuchter zijn en constateren dat de PvdA al lang niet meer de arbeiders vertegenwoordigt omdat de arbeiders van deze tijd geheel andere belangen hebben dan het traditioneel socialistische streven van weleer. Toen knokten de arbeiders samen voor verbetering van hun arbeidsomstandigheden. Er...

In de milde zomeravond vertoont een goudgele waterboog zich boven de vijver aan de druk bereden weg, terwijl achter donker lover vriendelijke lichtjes zijn te zien. Dat is de glans van vele elfenogen. Die welwillende luchtwezentjes zijn goed verborgen door het zoele duister. Maar hun nodende blik...

De wereldkampioenschappen voetbal is een voetbaltoernooitje van een aantal miljonairs, bijgestaan door uitgebreide medische en tactische teams, omringd door camera’s en miljoenen toeschouwers die normaal vinden dat je normaal moet doen, want dan doe je al gek genoeg, maar die ineens besluiten gek...

Hoe de afdronk smaakt kun je het beste aan kenners overlaten, aan jezelf dus. Donkere vloed verscheurt mijn binnenste, nergens weet ik mij aan vast te klampen, als een discipel van Slauerhoff, als een tweelingbroer van Rimbaud, het aardse ontglipt mij en slechts de engelen vermoeden mijn val. Maar...

Ik heb mij gewenteld in woorden, zoals een drenkeling naar wrakhout snakt, maar ik heb mijn gespierde armen nog en de therapeutische verzen kunnen mij gestolen worden, mijn donkere Jonasjaren zijn voorbij en de lyrische walvis spuugt mij uit. Ik beland in de chaos van de grenzeloze leegte, waar...