Alle inzendingen, jaar 2011, week 20

Het was een mooie zonnige dag in juli. Mien had zin om de sleur te onderbreken en zei: ‘’Hé ouwe, zullen we weer eens naar Assen gaan, lekker overal kijken en een broodje eten. Spoedig stonden ze bij de bushalte en de bus kwam er al aan, maar Wouter kreeg het ineens benauwd en hield zijn...

Verlangen Soms hunker ik opeens naar wat ik vergeten was doordat ik 't tegenkom op straat als hij met zijn nieuwe al oude vriendin - toevallige voorbijgangers op een zonnige winterdag of zo'n zwoele zomeravond - hand in hand mij en man passeert We groeten niet, kijken gegeneerd elk een...

Klinkt als gedroomde wereld: ‘Het betreden van het gebouw kan een reis naar het licht worden genoemd. Een reis via een sobere hal en een brede trap naar een ontvangstruimte, en vandaar naar het hoogtepunt: de sjoel, een hoge en tegelijk compacte ruimte, licht dankzij de grote ramen, intiem door...

Ik denk niet rechts en ook niet links. Ik ben niet open, noch ben ik slinks. Ik vlieg niet hoog, maar zeker niet te laag. Ik ga niet snel, ik ben ook niet traag. Ik denk niet zwart en ook niet wit. Ik ben niet koud, noch ben ik verhit. Ik denk niet groot en ook niet te klein. Ik ben niet grof,...

Ik moet even louter uit mijn herinnering putten, want ik kan de krabbels zo gauw niet vinden. Alez hé, ik ging een dagje goedkoop naar Parijs om de plekken te bezoeken, waar Arthur Rimbaud had gewoond. Dat was vooral in de wijk Montparnasse (linkeroever). Ik heb alle adressen afgelopen en ik...

Vaarwater Nauwelijks merkbaar gaat alles hier bergaf zoals de vliet die sloom het veld doorvloeit. Dit loos gekabbel maakt mij stil en stom. Als ik nog langer wacht droogt elk verlangen talmend op. Ik wil een snelle stroom, ik wil een roes die raast, een bruisend spel dat om een...

Ik schrijf onder de regels: het schooljaar is voorbij en kleumend met z'n achten bij elkaar een zomeravond in het park wij en jij veranderlijke ziel daar altijd bij tot hier. Het wordt een lange koele zomer zonder elkaar. Te jong voor tranen maar te stil voor onze jaren slenteren wij de dijk...

Voor tien cent tepel Zijn tepels prikten door de zware stof (is hij echt 60 jaar?) wijzen als met een priemende vinger links klein en rechts als een tien cent euromunt door een koel shirt zonder opdruk overigens staat bij meisjes de grootte totaal los van het formaat van de...

Bij Ophelia (Millais) dit is onmiskenbaar mijn gelaat wat drijft haar onder de wilgen en maakt haar lijf tot ongewiede tuin geen man die opklimt aan haar benen maar kruid dat om haar lenden windt de knoppen van haar borsten klappen open en haar longen dicht water verdunt de...

Crisis, welke crisis ? Mijn vader had het moeilijk, eind jaren dertig, net een zaak opgebouwd. Alles weg..... En dan herinner ik me dit lied van Willy Derby "Mijn fiere schooiershart". Er is eigenlijk helemaal niets veranderd.....

'Op een dag zal ik verdwenen zijn en wat dan?', zei Jotie heel mooi en terecht. Na alle dichters en dichteressen, die ik heb gelezen, blijft Jotie T'Hooft me toch het meeste intrigeren. Waarom? Misschien wel omdat hij maatschappelijk gezien geen zoden aan de dijk zette, maar constant op zijn...

Zaterdag zat ik in de bus naar Blauwestad. Blauwestad is een gepland succes. Ik wees reisgenote me op een gebouw, De Toekomst, dat na 1968 ernstig in verval was geraakt. De prachtige industriële papierfabriek werd decennia lang door weergoden geteisterd. Er werd een hek omheen gezet: de Toekomst...

Ellen Vaandrager heeft een zware jeugd gehad, haar ouders waren streng gelovig en zaten boordevol geboden en verboden. Iedere zondag moest zij verplicht mee naar de kerk, waar ze de doempreken over het wereldse moest zien te verwerken. 'Wij staan wel in de wereld', bromde de predikant, 'maar we...