Hartenkreten over tijd

Het was in zijn HBS-tijd: de man met het verwoeste gebit en de asgrauwe haardos die zijn schedel als een helm omgeeft, vertelt over de Gouden Droom van geluk die hem nog altijd voor ogen zweeft, die al zijn gedachten in beslag neemt Maar de secondewijzer vernietigt genadeloos en meedogenloos de...

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer V. uit de Mozartlaan in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplubak...

Bijna ieder persoon kent de door een klank, woord, een geur of anderszins opgeroepen beeldvorming in het hoofd waardoor als resultaat bij velen onmiddellijk een gebeurtenis uit een ver verleden wordt opgeroepen. Als in een reflex speelt zich in de herinnering binnen een fractie van een seconde een...

Twee echtparen hadden plaatsgenomen in de leren fauteuils voor het raam van het restaurant dat uitzicht bood op de drukke winkelpromenade en zetten zich aan het menu; de varkenshaas, de frites en het overige. Ik wachtte bij twee koppen thee op mijn vriendin. Verderop in de zaak sprongen aan de...

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en...

Vroeger moest ik altijd (stiekem) lachen om oudere mensen die leken te vinden dat vroeger alles beter was. Helaas merk ik dit nu ook bij me zelf. Nooit gedacht dat ik dit ook zou zeggen. "In mijn tijd" klinkt misschien beter. In mijn tijd was je van de wieg tot het graf verzekerd voor...

Onze wensen voor het nieuwe jaar: veel lieve kleine zaken. Negeer ze niet, vergaar ze maar. Opdat ze samen het "grote" maken.

Ik heb niets te klagen, financieel eindelijk, sinds jaren, geen problemen. Schulden afbetaald, kan mezelf gekkigheden veroorloven maar dat doe ik niet. Nog steeds gefixeerd op aanbiedingen terwijl ik kaviaar zou kunnen eten, maar dat blief ik niet. Doe mij maar sucadelapjes totdat het draadjesvlees...

Vandaag was ik op zoek naar iets. Een manier om van de tijd te genieten en het niet te verspillen aan gedachtes over werksituaties. Om het even te verwoorden, onopvallend van mijn werk wegsluipen om te genieten van de zon. Mijn werk moest worden ingeleverd aan het einde van de dag. Mijn baas was...

Volgens een aantekening in de administratie, gemaakt op de afdeling verloskunde van het plaatselijk ziekenhuis van mijn geboortestad, aanschouwde ik op een woensdag, op ‘den derden dag van den vierden maand’ van dat jaar het levenslicht – rond 10:55 uur om precies te zijn. Het geboortejaar...

Laat de tijd niet ongemerkt verstrijken. Geniet.

Na vandaag ben ik dat voorlopig niet meer, moet ik 364 keer de dag plukken. Of ik nu een ouwe lul ben, hoor ik u zich afvragen. Neen hoor, ook al word ik opa eind november, het wordt trouwens een kleinzoon (scoop), dan weet u dat ook weer. Zometeen doe ik nog even een Rammstein (vastgelegd onder...

Het is enkele jaren geleden dat het positieve medium Jomanda haar Gouden Eeuw beleefde, ze had haar eigen wekelijkse radio-uur, waar duizenden naar luisterden, ik ook, ik was er zelfs een keer te gast. Ik vroeg haar waarom ik zo'n zwaar karma had en zij antwoordde uiteindelijk dat ik in mijn...

Mijn eerste keer op deze site, toentertijd nog niet gesplitst, ik produceerde het gedrocht 'Schaamlip'. Inmiddels ruim 4200 keer gelezen/bekeken sinds het jaar 2005, ben er Ditheke nog immer dankbaar voor. Kreeg er een negatieve reactie op, u weet dat ik daar immuun voor ben. Honderden...

Na het lezen van de hartenkreet “De voorkamer” van Fred gebeurde er gaandeweg iets in mijn ‘bovenkamer’. Eerst nog wat vaag, maar daarna was het er dan ook in volle omvang: het warme en enigszins weemoedige gevoel van nostalgie. Het schijnt inherent te zijn aan de feedback uit het verleden...

Na jaren zwoegen om uit een put te komen, zo diep zo diep. Het gebeurde en betreurde achter mij te laten, zo ver zo ver. Jaren heb ik gezwoegd, gehuild, gevloekt op mijn lippen gebeten tot bloedens toe. De bewuste zeven jaren waren voorbij en ik heb het gehaald. Zo dacht ik, langzaam kregen de...

Gisteren las ik de hartenkreet van Fred: ‘Ouders (2)’, en vrijwel meteen zat ik in gedachten weer in de periode van rond het einde der jaren vijftig. De tijd van die goede oude radio, waar je in de ochtenden voordat je naar je werk ging nog even luisterde naar De Ontbijtclub met Kees Brusse....

Aan de stadsrand rolt de snelweg zich lang en breed uit. Een wals wentelt traag over de platheid van het asfalt. Rijen blinkend blik markeren de druk van deze tijd. Blikken van oneindigheid aarden gelaten in de overlast, onwetend of deze snelheid de tijd wel volgen kan. Is dat de strijd, de...

De kinderen in de buurt hadden het al snel in de gaten, ik heb geen grip op de bal met mijn voeten en daarom verdedig je als doelman de garagedeur van de buren. Bordjetik, een tennisbal tergt diezelfde buren tot op het bot, wij speelden een spel, 1-hoog besefte niet dat wij heen en weer moesten...

Er werd niet over gesproken bij ons thuis, achteraf begreep ik dat wel. Een verliefdheid in de late jaren dertig leidde, misschien onverwacht, tot tien kinderen, waarvan eentje doodgeboren. Hij staat nog steeds tussen mijn jongere zusje en mij in, het erge is dat mijn ouders mij dat nooit hebben...

Het zijn vergeten dagen de dagen van de pijn. Gelukkig maar anders was het toch maar uiterlijk verschijn. Het zijn de goede momenten die onthouden zijn. De tijden waar in werd gelachen zonder een spatje venijn. Die wil ik wel opnieuw beleven om weer even gelukkig te zijn. Zo is het nu een maal in...

Gisteren overkwam het mij weer, zo'n genante ontmoeting met de vriend of kennis die het niet is. Hoe gaat dat. Je zwaait uitbundig naar een bekende aan de overkant van de straat maar die geeft geen enkele blijk van herkenning. Integendeel, licht geïrriteerd kijkt hij je kant op en vervolgt...

De Sinterklaasdrukte kwam al weer dichterbij. Het was soms al zo bedrijvig dat je mensen al met een kerstboom zag lopen. Dat is natuurlijk wel erg vroeg. Maar ja, wie weet vieren die lui wel geen Sinterklaas en willen gewoon vast iets gezelligs in huis. Alles is mogelijk toch. Het is...

Ik krijg mijn sleutel niet direct in het slot gestoken. Ik sta te morrelen aan het slot, krijg het vreselijk warm, en mijn hart slaat in mijn keel. Het zijn niet de tranen die me brandden, het is een intense woede, die aan me vreet. Als ik de deur eindelijk open gooi, knal ik hem met een zwaai...

Ein-de-lijk de beschikking over iets wat mijn stortvloed aan woorden sneller verwerkt dan waartoe mijn pen in staat is gebleken, de pc. Ik sta aan de voorronde voor de zoveelste kansen, die ik niet wil verknallen. Gisteravond leek het allemaal nog zo ver weg van me, was ik nog zo lekker veilig...

Ik lig in bed, op mijn zij, met de dekens half over mijn gezicht getrokken. Ik heb me zelf er nog even lekker ingedraaid, nog geen zin om er al uit te komen. Jij bent er wel al uit, en je zoekt in het halfdonker naar je kleren. Je doet alles langzaam en zachtjes, om mij niet wakker te maken....