Alle inzendingen over eenzame

Nutteloze dingen kocht ik uit verveling. Niets bezielde mij nog. Geen dag was anders dan de vorige dagen en geen dag zou in de nabije toekomst verschillen met het verleden. De tijd kroop als een slak voorbij en stond vrijwel stil bij de pijnlijkste momenten. Onophoudelijk herrie in mijn hoofd,...

Een leven zonder eenzaamheid is een leven zonder liefde.

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb wel eens overwogen hoe het...

De geachte heer schulz heeft op nederlands.nl een mooi stukje geschreven over eenzaamheid. Met deze donkere dagen voelen veel mensen zich alleen. En dat is een vervelend en moeilijk gevoel. Ik heb zelf ook nare ervaringen met eenzaamheid maar daar is nu een einde aan gekomen gelukkig nu ik in een...

Zonder jou ben ik een schim van mezelf...

Het gevoel van eenzaamheid ervaar ik, alsof ik in een glazen stolp zit: ik zie de mensen, maar zij zien míj niet.

Gestoorde mensen projecteren hun stoornis, hun gedrag, hun doen en laten in de ander, van wie zij weten dat die van hun houdt en verankeren zo hun traumatische beleving van hun eigen werkelijkheid.

Heel lang geleden was er eens een meisje met anorexia en een aantal fobieën dat op de kunstacademie zat. Voor haar herstel werd ze uitgenodigd te komen werken in het beeldhouwatelier van een beroepskunstenaar en bronsgieter. Aldaar bouwde ze vier kleine beeldjes van danseresjes, want Dans was haar...

Ik houd van mensen die iets te melden hebben. Daarom ga ik graag naar het theater. Lekker op het pluche in een intieme setting. Alleen maar ontvangen. Eén van die voorstellingen vergeet ik nooit meer, een avondje Stef Bos. Hij was zojuist teruggekeerd uit Zuid-Afrika en duwde ons diep in de...

De gastvrouw heeft een mooi stel benen. Ze draagt een knalgeel jurkje van weinig stof. Misschien vindt hij toch nog iets van troost deze avond. Haar ordinaire schreeuw tegen haar kind scheurt zijn gedachte doormidden. Hij schudt haar hand terwijl ze haar wangen tot steen vormt. Links, rechts,...

Dag aan dag observeer ik de lange stoet, de triomfantelijke optocht van auto's op de snelweg naast mijn huis, gezeten aan mijn met nerven doorgroefde oude bureau, aan mijn venster. In de avond volgen de koplampen elkaar snel op, in een nooit eindigende sequentie. De eenzaamheid regeert, maar...

Toen de indigoblauwe nacht als een deken over de wereld lag en als een sprei de wereld toedekte, heb ik mij gehaast naar het nabijgelegen Wijkcentrum en ben ik aan het knutselen en kleuren geslagen te midden van mijn goedmoedige stadgenoten die het roddelen niettemin niet helemaal na kunnen...

Het is ongeveer een jaar geleden sinds Anouk het flatje in ons appartementencomplex betrokken heeft en twee glazen deuren scheiden ons nu van elkaar. De oversteek naar mijn portiekflat heeft Anouk nooit gewaagd echter en iedere avond schitteren en schemeren haar lichten door beide deuren en zij...

Op een onverwacht zonnige septemberdag doet de "Arriva"-bus haar haltes in de Von Weberstraat aan als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin..... Op de voorgevel van een laag, langwerpig houten gebouw, gesitueerd aan de voet van de hoog oprijzende Hoffmannflat met haar honderden appartementen...

We waren deze keer gearriveerd in een soort chocolaterie, een pijpenla of een soort langwerpig lokaal met teksten op de wanden, kennelijk bedoeld om het gebruik of het genoegen van chocolade te propageren, ergens verstopt achter de kolos van het stadhuis dat al maandenlang verbouwd wordt. Maar de...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

...in al zijn cynisme wel een voordeel: als elke eenzame oudere in de vakantie ook de deur nog opendoet, kan het hooguit een jaar zijn dat iemand dood in zijn of haar huis ligt. Scheelt toch mooi negen jaar en das al mooi meegenomen. Wat is er in vredesnaam mis met het idee, om als mens allemaal...

Volgens de Bijbel heeft God de wereld geschapen in zes dagen. Genesis spreekt over de tuin van Eden als ware het een wereld die God creëerde voor zijn magnum opus: de mens. En nadat hij de mens gemaakt had, maakte hij de dieren om deze mensvormen gezelschap te houden. Het is snel zo gelezen. En de...

De woorden "alleen" en "eenzaam" zijn wel erg vaak gevallen vandaag tijdens het uitstapje van de senioren. Voor de attente toehoorder zijn ze als clichés; de hele conversatie is ermee doorspekt. De eenzaamheid stapelt zich als de grootste belasting op de schouders van zelfs de meest...

“Eenzaam maar niet alleen”. Dat waren de woorden van onze oud-koningin Wilhelmina. Het werd in een boek opgeschreven dat over haar ging. Ik denk er wel eens aan als ik me alleen voel. Ben ik nu alleen en niet eenzaam? Vraag ik mij dan af. Nee, eigenlijk allebei wel een beetje. Als ik met...

Een eenzame dans in een immense zaal. Mensen staan maar wat te dansen en denken dat ze de tijd van hun leven hebben.. Maar was er iemand die wist wat er zich helemaal vooraan afspeelde? Buiten de organisator gerekend van dat alles, die zei dat het feestje wel al lang genoeg geduurd had, en dat...

Eenzaam op mijn kamer. Stijve schouders en een zere nek, een bochel die zich vormt op m`n door verdriet gebogen rug. Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos. Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te...

HET VERDRIET VOORBIJ, PASEN 2008-03-22 Vanmorgen op Stille Zaterdag voelde ik mij plotseling helemaal koud en alleen. Juist nu, het hoort bij me. Ik kocht het boek De onzichtbare jongen van Bernlef en las het meteen en snapte het helemaal. Het gaat over een jongen zonder moeder en die mist hij...

De eenzaamheid lijkt haar te verstikken. Opstaan om weer te gaan zitten. Alle zin om iets te doen verloren, niet wetend wat ze moet beginnen. Kon ze maar even ergens naar toe. Voor de zoveelste keer pakt zij haar adresboek. Om nog eens door te kijken of er iemand in staat waar zij eens...

Een boek van de gevierde veelschrijver Jeroen Brouwers. Een ongenaakbare wijze. De psychiater van de literatuurmakers! Wat lezen wij? De aftakeling van Paul de Wispelaere, zijn sombere zelfbeklag, zijn veel jongere vrouw en muze Ilse, wat zeurt die Paul toch! Menig oude knar met kunstgebit zou...

(voor Anaïs Nin) Koningin van de vrije liefde, meesteres van het lijden, goed opgemaakt voor de show die 'Leven is eindeloos' heet, heet. Pupillen van droefheid, ze kon de ogen niet schminken. Geworden als steen, kleurenfilms van binnen. Haar begerenswaardige borsten waren als lichtbakens in...

...gat van voor die tijd, dat wil zeggen zijn eenzame kindertijd. Dat hij aan depressies leed kun je makkelijk uit zijn werk halen, die bomvol weemoedige, hartverscheurende passages staat. Wat moet die man geleden hebben, na al die jaren van verstrooiing en positieve invulling, opeens weer met...

...er rekening mee houden dat er misschien wel meer eenzame wolven zijn dan we denken. Uw buurman misschien. Als u zijn garagepoort ziet openstaan, gaat u best eens kijken of er niet wat veel zakken meststof liggen in verhouding tot de grootte van zijn gazon. Vraag u af of al die onkruidverdelgers...

(voor René Karel Wilhelm Johann Josef Maria Rilke (1875 - 1926)) Je bent geboren in het romantische Praag met architectonische hoogtepunten, waar de oudheid nog zo goed voelbaar was, terwijl je vader Josef vaak mokkend door je ouderlijke huis ijsbeerde, want hij werkte tegen zijn zin bij de...

Ik heb het boek net uit. Vanmorgen, met tranen in m’n ogen, legde ik het boek en m’n leesbril weg. De twee hoofdrolspelers maakten me boos. Het was de eenzaamheid van de priemgetallen die me verdrietig maakte. M’n schoonzus had het boek dubbel en ik wilde er wel graag één, nu ze het me...