Alle inzendingen van An Terlouw

Doe nog maar even niet, zei ik hardop. Ik keek eens even naar mezelf liggend in de kist, 'k lag er best netjes bij al zeg ik het zelf. Maar die kist hè, die paste me niet echt, lag een beetje hard, ondanks de satijnen onderkant en het ditto kussentje. Ik wilde het kussen stompend opduwen, weet je...

Zestien was ie zo'n dertig jaar geleden. De gulden regel was in ons gezin: wanneer je later bent, waarschuwen d.m.v. bijvoorbeeld een simpel telefoontje en om dat te kunnen doen, hadden de kinderen een kwartje in hun schoen, want mobieltjes, iPods, iPads en dat soort gerei, dat was er simpelweg...

Dat we nu met dat fucking virus te maken is niet anders, maar daar waar vroeger toch echt de griep niet overdraagbaar was, is dat met dit gevaarlijke onvoorspelbare monster dus wel het geval. Nu ineens zijn, behalve de kat en de hond, ook de nertsen aan de beurt. Nou heb ik niks met nertsen,...

Men weet nooit van te voren, waar het kaf staat: laat staan het koren!

Toen de kids klein waren, werden er met verjaardagen slingers opgehangen, ballonnen opgeblazen en je was er best eventjes mee bezig, maar het gezicht van het betreffende kind was genoeg: het was jarig en het was te zien ook. Dat mocht, want het hoorde zo. Meestal hing het spul meer dan slechts 1...

Wie droomde er niet van in de jaren '60 en daarvoor? Een onbezorgde jeugd was voor heel veel kinderen niet weggelegd. Al helemaal niet wanneer er sprake was van een 1 ouder gezin, of wanneer een van de ouders ziek of werkeloos waren. Wie droomde er niet van onbezorgde dagen, weken, maanden en...

Een envelop in de bus, brengt me even van stuk, een kaart met een randje nee brengt echt geen geluk. Een envelop in mijn hand, wie mis ik in mijn kring, durf hem bijna niet open te maken en zo sta ik met dat ding.... te peinzen wie er nu weer vertrokken is van deez' aard. Een...

Zo begint praktisch elk sprookje met: er was eens, maar eigenlijk begint ieders leven op dezelfde manier: er was eens... en dan wordt dat verhaal gestart, krijgt een vervolg in de trant van zaadje, eitje, zwangerschap, geboorte...er was eens...jawel bij iedereen. Zelfs bij kinderen die te...

Stel, we waren mensen van 1 dag, enig idee hoe het eruit zien zou? Mensen van 1 dag zijn als vlinders die 1 dag leven en het er dan bij laten. Hoe lastig kan het zijn? Niets te plannen, niets te moeten, niks te regelen, niet nadenken over; wat doen we morgen als het regent, of als het juist mooi...

Net in slaap was ik om wakker te worden van een persoon die het nodig vond een discussie naast de auto te voeren, zonder rekening te houden met het tijdstip waarop dat gebeurde, dat was zo niet leuk, kijkend naar de wekker zie ik dat het 2 uur is. Langzaamaan dut ik weer in om vervolgens wakker te...

Haar dagen zijn geteld, niet expliciet van ' morgen is het gedaan' haar dagen op aarde zijn geteld, het monster sloeg weer toe. Eerst dacht ze aan een verkoudheid, die maar niet verdween. Toen aan een griep die maar aanhield. Toch maar eens naar een dokter, die liet bloedprikken, en dan: komt...

Wat begon als een onschuldig lijkend griepje bleek na maanden toch geen simpel griepje te zijn, nee het was erg, erger dan iedereen had verwacht. En zo kreeg ze te horen dat de kanker al in vergevorderd stadium was. Niks meer aan te doen zei de arts. Niks meer aan te doen? Een verkoudheidje,...

Zo kon het gebeuren dat: we een best lange rit maakten om naar het Erasmus te rijden, het ging niet zozeer om de afstand, maar meer over ‘ hoe lang we erover zouden doen’ dat dus. In deze nare tijd is het niet vanzelfsprekend om af te gaan op de al bestaande afspraken want: voor je het weet...

Als je zoveel op je " bordje " krijgt, als jij is het niet zo vreemd dat je hoofd zegt: tot hier- en niet verder. Als je zoveel te verduren krijgt, als jij is het niet raar dat je lijf je zegt: stop. Als je zoveel mee moet maken als jij gaat de wereld tollen, klopt er niks meer behalve...

Wanneer je, zoals ik meerdere malen geopereerd bent vanwege borstkanker krijg je met allerlei na- behandelingen te maken. Logisch natuurlijk maar niet leuk en vele vrouwen met mij ervaren hetzelfde. Tegenwoordig is iedereen mondig als het om behandelen gaat en dan heb- en krijg je te maken met...

Aan de rand van het immense weiland stond ik te kijken, turend in de verte...nog even en de zon zou ondergaan om plaats te maken voor het mooie avondrood- vervolgens zou de vooravond langzaam...hè? Wat hoor ik nu, langzaam verdwijnt het vergezicht. Ik zie allemaal spikkels mijn kant opkomen....

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor...

In Rotterdam Crooswijk hebben ze met de gemeente afgesproken om een parkeermeter neer te zetten voor de opening van de begraafplaats. Dat is pas een lucratieve oplossing, dat is pas zakken vullen zelfs als de mensen al dood zijn. Kijk: de lijkwagen, die hoeft niet in de file te staan om een kaartje...

Stel je voor dat je morgen wakker wordt, helemaal zoals het hoort natuurlijk, je begroet de wereld met een lach, een brede lach natuurlijk want voor een kleintje zijn we niet vervaard, dus met een brede, superbrede lach begroeten we de dag, alsof er niks aan de hand is. Dan zetten we de televisie...

Wie had ooit gedacht dat we zouden hunkeren naar ‘gewoon’? Wie had verwacht dat we gewone acties en gewone dingen zouden missen, dat we er alles voor over zouden hebben om alles weer ‘gewoon’ te laten zijn. Hoe mooi zou het zijn, op een avond naar bed te gaan en de andere ochtend op te...

Met hoofdletters willen schrijven, met neonlichten die continue branden, met verf als een echte schilder overal laten weten: stop met pesten. Met nadruk willen roepen, voor mijn part schreeuwen tot je er schor van wordt, je geen stem meer overhebt: stop met pesten. Met krantenkoppen zo enorm, zo...

Daar, waar veel meisjes dromen van een prins op het witte paard, van een echt prinsessenhuwelijk, van koninklijke omstandigheden, rijden in een koets en eten van gouden borden, daar: waar het paard gestald staat, de koets in de minderheid, het hele prinsessenleven een farce is gebleken, zal elke...

De aardbol laat weten dat blijkbaar we zijn vergeten goed voor haar te zorgen, we nemen alles voor goed- voor lief en voor vanzelfsprekend ook nog. Maar dat is het allerminst! Niets gaat vanzelf, niets is logisch, maar we willen heel graag denken van wel. We worden met onze neus op nare feiten...

Met zijn tweetjes even boodschappen doen, oke, niet mijn hobby maar het moet nou eenmaal omdat " van de liefde leven " zo'n eentonig diner wordt. Het is druk bij de zaak en allerlei mensen doorkruisen de winkel, al dan niet met een winkelwagentje. Ook een moeder met twee dochters doen...

De titel zegt alles en meteen ook niks, want iedereen kent kersen, en mits ze niet uit een potje komen, ze vers in een bakje gegeten kunnen worden, kun je, ook al: mits, je verlagen tot kersenpitten spugen. Tja, als je ergens zit, waar dat niet uitmaakt en je niemand belaagt met die pitten, is er...

Al heel jong komt uit een klein mondje het woord: waarom? Als er b.v.iets niet mag- of als er juist iets wel gedaan moet worden. Waarom is bij uitstek het woord, wat 't meest gebruikt wordt. Genoegen nemen met een antwoord als: daarom, is bijna een onvergefelijkheid. Dat mag niet! Bij het wat...

Oh ja ik weet, dat mensen nu zeggen: kom je op je woord terug? En dan beken ik volmondig 'ja'. Kijk, met het voetbal van de mannen, jongens zeg maar, daarbij blijft mijn standpunt eender, er gaat veel en veel teveel geld in om en dat niet alleen, het gedoe eromheen in de vorm van politie, ME,...

Wat een doodgewone actie had moeten zijn, ontaarde in een waar bloedbad. De nagels van de kanarie waren te lang en eens in de zoveel maanden als ik zie dat ie zit te pikken, niet meer goed op zijn stokjes kan komen, dan wordt ie even onder handen genomen. Op zich stelt het niet veel voor, een...

Vaak, heel vaak kun je de ontevredenheid van de gezichten aflezen, een rare uitdrukking want nu is het net: alsof in letters ontevredenheid op een gezicht staat gedrukt, als een tatoo zeg maar. Dat is het natuurlijk niet. Maar het schijnt tegenwoordig erg lastig, zo niet onmogelijk te zijn...

Het joch was op zwemles, logisch want dat is nou eenmaal heel verstandig en noodzakelijk in ons land waar nogal wat kinderen het soms niet overleven als ze te water gaan. Maar dit snel overslaand moet ik toch een wel heel bizar verhaal kwijt. Het joch op zwemles en nou weet ik: het ene kind is...