Alle inzendingen, jaar 2011

Iedereen kent verdriet, vroeg of laat. Om een mens, om een dier, om een tegenslag, om wat dan ook. Natuurlijk snijd het verdriet om een dier niet zo diep, als om een mens. Toch verwonderde het me dat het pijn deed tot in mijn hart. Onbegrijpelijk natuurlijk voor iemand die niets met dieren...

Elke keer als wij bij haar sliepen, een gebeurtenis die eens in de zoveel tijd voorkwam, werd ik met een schilderij geconfronteerd dat voor altijd in mijn geheugen staat gegrift. Het had betreffende grootte het formaat van een prentenboek, maar het kunstwerk in kwestie maakte indruk daar het een...

Entree, gerecht en crème brûleé (een picareske) De kus, de daad en het naspel als subtitel voor deze beschouwing, zou een hele mooie zijn en omgekeerd geldt precies hetzelfde: de subtitel als titel. Die vrouw ontmoette ik toen zij net als ik nog kind was. Die twee daarna verleidden. De...

- Een cel is maar twee meter lang en nauw twee meter breed - Dit is de eerste regel van het eerste vers uit 'Het lied der achttien dooden' van Jan Campert (1902-1943). Een excursie naar een gevangenis in mijn woon-, werk- en leefomgeving heeft mij deze waarheid doen ervaren. Na een...

(Het Onbekende Rusland) Morgenland: de verwondering over het exotische Het was een hele mooie dag op de grens van winter en voorjaar. Zo'n dag die het echt verdient, geleefd te worden. Een dag zonder schaduwranden, maar mét juist de precisie van de zon die gericht met waarde twee seizoenen...

(Echter lang niet alles) Een UITDAGENDE DROOMWERELD is een milieu dat en als jij het letterlijk neemt een aarde die nieuwsgierig maakt. Weetgraag naar een belevenis en beleving die de jouwe nog niet was/is, maar die in principe wel mag worden. Misschien zelfs wel moét worden. Gedwongen door...

(De lucht ruikt naar bloemen) ZOALS DE MAAN DE DROEVE ZEE VERLAAT LIET MIJ MIJN LIEF IN EEN BEDROEFDE STAAT SLECHTS ÉÉN VERSCHIL - HET LIEF LIET GEEN SPOOR WAAR TOCH DE MAAN HAAR BEELTENIS ACHTERLAAT Uit: De Koning van Kader Abdolah Het verhaal in deze prachtroman speelt zich af...

(Stormwind) De dagen die ik reis, zijn bij uitstek de dagen die ik leef. Gereisde kilometers zijn als voedsel dat gegeten lekker valt, maar nooit voldoende, laat staan genoeg is, daar in de loop van de avond, maar zeker de volgende dag de klap van de klop laat weten dat er opnieuw moet worden...

Buiten het menselijk brein, het gezonde verstand zal ik maar zeggen, vliegen in stormwind ondefinieerbare, vage kwaadheden die willen binnendringen om te ontregelen: dit zijn de veroorzakers van ellende, rampspoed en traagheid in beslissingen die reeds hadden moeten zijn gerealiseerd/worden genomen...

Geweldig zoals zaken, gebeurtenissen en ambitie soms op een fabuleuze wijze elkaars pad kruisen. Niets met elkaar hebben te maken, maar toch in zekere zin raakvlakken hebben, daar de overeenkomsten vaak (geen?!) toeval (kúnnen?!) zijn; een Hemels Paleis, Tiangong-1, dat ambitieus de Ruimte gaat...

(De trommel, vuist en waarheid) Trommels torsen is pittig. Soms zwaar. Vuisten vliegen vaak van acht'ren naar voor. De waarheid daarentegen laat zich maar door enkele kennen. Deze beschouwing tekent een waarheid die huidige feiten achterhaalt, daar de waarheid uiteindelijk altijd sneller is dan...

Tot en met 1983 volgde ik lessen op Chr. M.A.V.O. 'De Saad'. Een enigszins strenge school met uiteindelijk een goed resultaat voor de leerlingen die hier hun eerste lessen in het voortgezet onderwijs hebben genoten. Binnen een straal van ongeveer 15 kilometer kwamen brugpiepers en andere pubers...

('k Heb geen les, deze school niet nodig. 'k Ga later toch mijn geld in de muziek verdienen'.) Dat dit geen loze woorden zíjn en grootspraak ís geweest, heeft hij inmiddels groots bewezen. Zijn muzikale loopbaan als zanger, componist, tekstschrijver en producer begint halverwege de jaren...

(Als nevenproject vormde Syb samen met andere bandleden van Spanner, Syb & Band, waarmee zij een ode geven aan de beste popnummers allertijden.) In de rock-opera van Kayak, met de titel: 'Nostradamus: Fate of Man', wordt de rol van Julius Caesar Scaliger door Syb vertolkt. Vanaf juli 2006...

DE BLIKKEN TROMMEL Auteur: G. Grass; ontving in 1999 de Nobelprijs voor de Literatuur Ongeveer net zo oud als Oskar tóen, had ik er ook één: een blikken trommel. Het huis, óns huis, de straat waarin wij woonden en zeker vriendjes van toen mochten weten dat ik deze op mijn verjaardag had...

In de zaal hing een grote. Toch had mijn oma er al een. Die was rechthoekig en ik gok zo’n 30 x 15 cm. Maar de grote, ronde spion in de computerzaal van de universiteit, had een doorsnede van wel 80 cm. Nu heb ik weinig ruimtelijk inzicht, dus ik sla maar een slag. Door het aloude spionnetje,...

We zaten maar met zijn drieën bij De Multi-Vlaai. De namaakhaard brandde nog niet en ook de kaarsjes op de tafeltjes waren nog niet aangestoken. Het was er nog wat kil zo rond de klok van tien. Ik nam het voor lief, omdat mijn suikerspiegel om zoetigheid en een hete Cappuchino Large schreeuwde...

Het is niet altijd een zegen om helder horend te zijn en gesprekken aan de andere kant van een ruimte op te kunnen vangen. Tel daarbij ook nog een paar ogen op dat niets ontgaat en je beleeft nog eens wat. Zoals die keer in een van de kleinere zalen. Twee dames stonden stil voor een...

We hadden om half een afgesproken bij Metrostation Centrum. We waren beiden op tijd. Rustig wandelden we naar het winkelcomplex, waar voor het eerst een kerstmarkt zou worden gehouden. Die van vorig jaar, in Keulen, stond mij nog helder voor de geest. Ik wilde eerst even naar een bloemenwinkel om...

Het kattenluikje wapperde heen en weer. Een grote grijs gestreepte kater liep langzaam richting de tuin. Hij had zijn kop in de lucht en de staart parmantig omhoog. De keukendeur zwaaide open. “Kom je wel zo terug, dan krijg je lekker eten!”, riep een stem. De kater drentelde wat heen en weer...

“Goedemorgen dames en heren, vervoersbewijzen alstublieft!” Ik toonde mijn E-ticket en bijbehorende voordeelurenkaart aan de conducteur. Hij keek naar de pasfoto en vervolgens met een argwanende blik naar mij. Ik kreeg bijna het gevoel dat hij mijn portret in “Opsporing verzocht” had...

Liefde moet zich mengen met een zekere dosis agressie om zich in de werkelijkheid te kunnen handhaven. Zuivere liefde is onverteerbare liefde, een opoffering aan het ik of aan de ander zonder dat er sprake is van terugkoppeling. Zuivere liefde is of absoluut narcisme of absoluut altruïsme en in...

Iedere generalisatie is een nederlaag van het verstand. Het vereist moed om onzekerheid als vast gegeven te aanvaarden.

Het is niet dat het leven geen zin meer heeft wat fnuikend is, maar dat het leven geen zin meer voelt.

Alhoewel er bijzonder veel veranderd is in de loop van betrekkelijk weinig jaren, is de nacht toch machtig oud gebleven in zijn geluiden, lichten en geuren, in de angst die hij begeleidt, in het vreemde en verdwaalde van zijn momenten, in de sterkte van zijn stilte en in het geduld van zijn...

Iedereen sterft uiteindelijk aan de gevolgen van de gewoontes waarmee men in leven is gebleven.

Reizen en vreemdgaan gaan - vanzelfsprekend - makkelijk samen.

De hardnekkigste verslaving is die aan het leven. Het valt niet mee om daarvan af te kicken.

Door de eeuwen heen staat men elkaar naar het leven vanwege het geloof. Alhoewel ikzelf gedeeltelijk opgegroeid ben met de bijbel, heb ik alles wat hierin beschreven staat reeds lang terzijde geschoven, ik ben een afvallige... Mijn rationele denkwijze belemmert me namelijk te geloven dat er...

Een jaar of tien geleden heb ik iets meegemaakt waar ik nu nog praktisch dagelijks aan terugdenk. Omdat deze ervaring alles te maken had met mijn toenmalige levenssfeer, zal ik hieromtrent het een en ander toelichten. Rond deze tijd was er een bijzonder moeilijke periode in mijn leven, kort...