Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Méér met minder...

Sedert ik bijna twee jaar geleden met mijn eerste schrijfoefeningen op deze site begon, is het me nog nooit overkomen dat ik een tijdje heb moeten worstelen met het bedenken van een titel. Twee weken geleden koos ik nog voor ''De ontvoering''. Het moest een verhaaltje uit mijn jeugd worden, dat een ondersteunende functie zou vervullen bij een overdenking over vermeende onderbelichte kanten bij het thema opvoeding, met name toegespitst op het begrip ''hokjesgeest''. Later werd de mogelijke titel ''Communicatie'', even daarna weer gevolgd door ''Vacuüm''. De beschouwende verhalen bevatten toen echter al te weinig boeiende elementen en de overdenkingen hadden te weinig zeggingskracht. Gevolg: ik moest kiezen tussen het inlassen van een adempauze en het lukraak gokken op een mager alternatief, of iets nieuws kiezen met een totaal andere invalshoek. De keuze viel op het laatstgenoemde.

Soms heeft men wensen, die nooit in vervulling zullen gaan. Af en toe komt een droomwens uit. Eens in je leven kan zich onverwacht een prettige gebeurtenis voordoen, waarvan je nooit zou hebben kúnnen dromen. Dat laatste overkwam mij na het plaatsen van ''De smidse''. Enkele dagen na de plaatsing ontving ik per e-mail een gedicht: ''Denkend aan de dorpssmid'' met verder niets anders dan een naam eronder én een url, die op dat moment aan mijn aandacht ontsnapte. Aangezien ik het frappant vond, dat de opbouw en de sfeerbeschrijving bijna dezelfde was als die van mijn verhaal, heb ik die persoon onder dankzegging laten weten, dat ik de toezending zeer op prijs had gesteld. Kort daarop kreeg ik een spontaan tegenbericht. Even dacht ik, in lichte verwarring, dat men mij een poets wilde bakken. Dat was niet het geval. Vanaf dat moment gingen mijn ogen open en vielen ineens vele puzzelstukjes, zoals o.a. de url van een website, op zijn plaats. Mijn zeer sympathieke correspondentiepersoon bleek niet alleen op een ander continent van dit ondermaanse te wonen maar bovendien bij velen bekend te zijn door het vele en veelzijdige werk dat op literair gebied is gepubliceerd en uitgegeven.

Om kort te gaan: het duurde even tot deze feiten vertrouwd aanvoelden en ik er onbevangen mee leerde omgaan. Intussen is er een regelmatige correspondentie ontstaan en heb ik, naast woorden van oprechte waardering ook enkele tips mogen ontvangen. Één van de voor mij op dit moment meest waardevolle tip is: proberen zich te oefenen in de vaardigheid om geschreven stukken van onnodige ballast te ontdoen. Op den duur zou het zelfs kunnen lukken om in eerste aanzet al kort en bondig te schrijven. Als voorbeeld is mij mijn verhaal ''De smidse'' met enkele suggesties voor het ''bijstellen'' (en dat is beslist minder dan redigeren) toegezonden. Bij de eerste lezing daarvan kon ik met de beste wil van de wereld niet één verandering ontdekken. Pas met een geprinte versie van het origineel bij de hand bleek mij, hoe klein de aangebrachte veranderingen waren en hoe subtiel er hier en daar omslachtige formuleringen waren verbeterd of dat door een simpele inversie een zin beter aansloot. Het resultaat was voor mij verbluffend: het was ontegenzeglijk nog steeds mijn ''smidse'', niet gekortwiekt, verminkt of herschreven. Een verhaal, dat door simpele bijstellingen opeens vlotter leest en sprankelend ''schoon'' is geworden. Net als een auto, die uit de wasstraat komt hetzelfde merk en model is gebleven, maar met een mooi glanzend uiterlijk. ''De kunst van het weglaten - Overdaad schaadt - In der Kürze liegt die Würze''. Ach, deze begrippen waren mij uiteraard niet onbekend maar het effect daarvan werd mij nu door dit voorbeeld eens goed aanschouwelijk gemaakt. Mijn dank is dan ook oprecht.

Méér met minder - je moet het maar kunnen. Talent krijgt men bij de geboorte mee; vaardigheden kan men aanleren. Aangezien ik nog maar heel kort het schrijven beoefen is er, wat het aanleren van die vaardigheid betreft, misschien nog hoop. ''Oefening baart kunst''. Verwacht echter geen hoogstandjes van mij. "Ein Bäumchen krümmt sich, aber ein Baum nicht mehr". - Méér met minder… Misschien kan deze oude boom met minder bladeren in zijn kruin op de een of andere manier toch nog méér aangename verkoeling brengen op momenten dat het nodig is. Of dat lukt? De tijd zal het leren.

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 27 april 2007


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.6 met 25 stemmen 2.670



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
8 mei 2007
Hamerslag, aambeeld, rake klappen !!!
Naam:
Johan Dierickx
Datum:
1 mei 2007
Verder schrijven. Doen. Je kunt het.
Naam:
Rina van Dijk
Datum:
28 april 2007
Beste Günter, alleen al het feit dat een persoon, die weet waar hij over praat, de moeite neemt jouw verhaal bij te slijpen, moet je nu toch eindelijk eens van je minderwaardigheidscomplex verlossen! Je bent gewoon een begenadigd schrijver! Ik hoop nog veel van je te lezen.
Naam:
Iris Van de Casteele
Datum:
28 april 2007
We zijn er ons niet altijd van bewust dat met een kleine welgemeende raad de andere zoveel geholpen kan zijn.
Goede raad is kostbaar, niet alleen bij het schrijven.
Dank je Günter. Je doet het uitstekend!
Prachtige boom op de foto hierboven.
Jouw laatste versie van De Smidse kan op onderstaande bekeken worden
www.coquelicot.com.py/

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)