Lauwerkransen en complimenten voor Pieter Omtzigt ongeveer dagelijks vanuit de roeptoeter Johan Derksen, nog niet zo lang geleden. Nu in straattaal tussen gehinnik over poep-, plas- en seksgrapjes over en weer, pek en veren voor de noeste arbeid van Omtzigt. Met brede armgebaren onder het mom ‘kan mij niks verrotten wat het publiek van mij vindt’, neemt Derksen quasi autoritair velen de beroerde maat. Termen als een ‘eikel’, ‘droplul’ of ‘sukkel’ stromen in modderige watervallen…

Een boek een titel als ‘En nu is het aan ons’ stuit me altijd wat tegen de borst. Het doet me meteen terugdenken aan de verstandige woorden van Willem Drees die uitlegt dat de politiek de burger nooit het gevoel kan geven dat de burger veel invloed heeft. Dat kan niet in een land met acht miljoen inwoners, schreef Drees, en dus ook niet met het dubbele. Zelfs digitale middelen helpen niet. Het zal dus nooit aan ons zijn.
Het boekje van Eva Rovers met deze titel viel me echter aan alle…

Te midden van gekrakeel, geharrewar over vormgeving en inhoud en ander gedoe rondom de informatieperiode voor een nieuw kabinet, mag ik deze thans geplaagde politicus Omtzigt enige overwegingen van een kiezer meegeven. We gaan even terug naar voor de verkiezingen. Toen toonde Omtzigt zich als Neerlands Hoop in Bange Dagen. Vooral voor teleurgestelde kiezers die genoeg leken te hebben van de spelletjespolitiek van de toenmalige premier. Hoe verbaal behendig de heer Rutte ook was en is. Omtzigt…