Augustus wemelt mijn kalender van verjaardagen. Nog steeds met alle generaties, meestal niet meer met scheiding der geslachten en de jongkies. Maar het is niet meer zoals in mijn jeugd. De mannen gingen in de achterkamer na de koffie aan het bier de jenever en de kaart. De vrouwen aan de babbel in de voorkamer over patronen santjes en de kinderen. Ze dronken met kleine teugjes zoete wijn en bessenjenever.
Ik, oudste, ging met kaas toast chocola en de jajem rond. Bij de mannen. Voor wie zijn…

Je oog valt er wel eens op. Brailleborden. Hoe is het mogelijk dat een blinde met zijn vingertoppen die verwarde puntjes kan lezen? De wereld van de blinden kent veel geheimen voor zienden. Bijvoorbeeld de merken in bankbiljetten. Of het verbond met de geleidehond. Misschien zijn de wel werkende zintuigen als gehoor en tastzin bij blinden extra scherp. Wordt het verlies van het zien gecompenseerd door het beter horen, voelen en ruiken?
Een tijdje geleden werkte ik met een blinde collega. We…

Op 12 augustus zag ik op het NOS-journaal dat minister Klink dit jaar in een groot aantal ziekenhuizen wil stoppen met hartklepoperaties die met een katheder worden uitgevoerd. Voor het noorden zou dat betekenen dat het dichtstbijzijnde ziekenhuis voor dit soort operaties Utrecht is. Of Amsterdam. De andere ziekenhuizen die overblijven zijn namelijk Leiden, Breda en Maastricht. Hiermee worden het katholieke zuiden en uiteraard het westen van ons land uitermate goed bediend. Het…

Een dagje naar mijn familie in het oosten van het land doe ik altijd met de trein. Zo kan ik 's avonds bij het eten een glas wijn drinken en kan ik op de terugweg in gedachten en mijmeringen over het verloop van het bezoek verzinken.
Mijn vakantie is voorbij en ik ga ze verslag doen van mijn ervaringen. Ik zit in een coupé met schuin tegenover mij een gezette, kwebbelende Surinaamse familie. Een moeder met dochters. Dat zie ik niet alleen aan dezelfde trekken in de gezichten, maar ook omdat ze…

Op de terugweg van een afspraak zie ik de lucht steeds donkerder worden. Ik fiets wat harder maar weet eigenlijk al dat ik het niet droog ga houden. En jawel een paar minuten later kan ik niet meer ontkomen aan de enorme stortregen. Schuilen onder een boom heeft geen zin en verder is er niets, dus ik rijd maar door. Korte broek, t-shirt, sokken en schoenen, ik stop het allemaal wel in de was als ik thuis kom.
Ik ben er bijna, nog even een stukje omlaag en dan gaat het mis. In de bocht knal ik…