Wat een stoere voetbalpraat. De bovenbuurvrouw beschuldigde me bij Albert Heijn van onvaderlands gedrag omdat ik Eifeler brood kocht. Pingpongdame A. was compleet euforisch over de eenheid door voetbal. ‘Dat gemeenschapsgevoel krijg je alleen van het Nederlands Elftal. Dat de gewone mensen zó samen uit hun dak gaan. Iedereen is fan.‘
Ze kon het niet laten ook mij daarover te bevragen. Helaas want zoals vele vaders nuanceer ik publiekelijk maar wat graag en daar komt narigheid van. Dat ik…

We zijn bang dat we moeten opdraaien voor de Griekse tekorten. En wie weet daarna voor het gat in de Spaanse hand. Volgt Ierland. Enzovoorts. Een bodemloze put waarin onze centjes verdwijnen. Nu al merken velen dat de crisis het beleg van hun brood afsnoept. Stevent Europa af op een bankroet? Of moeten we juist nu met zijn allen pal achter het Europese Ideaal blijven staan?
De architectuur van het Europese Uniegebouw kent helaas ernstige gebreken.
Het fundament vertoont forse scheuren. Door…

Stelt u zich eens voor, een land zonder goede en slechte scholen. Alle scholen zijn even goed en, dat is helemaal verbazingwekkend, ze zijn allemaal goed.
U stelt zich dan de wereld van mijn jeugd voor. De jaren zestig en zeventig. Mijn ouders kozen niet voor de beste school, want ze wisten absoluut niet dat er verschil in scholen zat. De scholen hoefden ook niet te concurreren, want als een school te weinig kinderen had, gingen die blijkbaar naar een andere school en dat was de overheid even…

De vrouw aan de kassa verontschuldigt zich. “Heeft u nog een momentje, want er is iets mis met de kassa." Ze glimlacht lief. “Het duurt echt niet lang hoor.” “Geen punt”, zeg ik want ik heb tijd zat vandaag en er staat niemand achter mij, zodat ik me ook niet opgejaagd voel. Nu knipoogt de vrouw en zegt iets dat ik maar half kan verstaan. Ik begrijp dat het met een reclame te maken heeft. Ze ziet aan mijn vragende blik dat ik wat gemist heb. “Kent u die reclame niet? Dan moet u…

Doe uw boodschappen tijdens de kantooruren. Dan moet ik in mijn schaarse vrije tijd niet staan aanschuiven bij de schoenmaker waar u uw tot op het bot versleten schoenen binnendraagt en in uw dooie gemak uitlegt hoe soepel en gemakkelijk ze wel liepen en dat u ze zelfs hebt aangedaan op het huwelijk van uw dochter en u niks liever wil dan dat ze met nieuwe zolen weer als vroeger worden. Het is met u zoals met uw schoenen. Het beste is eraf, u weet dat ze nooit meer worden als vroeger, maar u…