In de val gelokt

(voor Aleksandr Sergejevitsj Poesjkin (1799 - 1837))

Je bent geboren op 6 juni 1799 in Moskou. Je ouders waren van oud-adellijke afkomst. Je vader Serge Poesjkin was een luitenant van de Keizerlijke Garde en Erfridder van de Orde van Malta. De vader van je moeder Nadine Haniba was een Abbysiniër, die geschonken werd aan tsaar Peter de Eerste Aleksejevitsj Romanov (1672 - 1725). Je was zeer hartstochtelijk en sensueel. Je werd in het Franstalige opgevoed en je kende op je elfde het grootste deel van de Franse literatuur uit je hoofd. Je kindermeisje bracht je in contact met de Russische taal, volksverhalen en sprookjes. Je bewerkte op jonge leeftijd het sprookje 'Roeslan en Ljoedmila', wat je landelijk bekend maakte. Op je twaalfde studeerde je aan het Tsarskoje Selo-lyceum in Poesjkin, nabij Sint-Petersburg, een eliteschool voor jongens. Daar ontdekte men al snel je uitzonderlijke dichttalent. Op je achttiende was je geslaagd en dook je in de kroegen van Sint-Petersburg, al ben je naast de drankgelagen en het feestgedruis wel serieus blijven dichten. Het land kende een strenge censuur, dus werd jij met je opstandige dichtwerk extra in de gaten gehouden. Op je negentiende schreef je 'Ode aan de vrijheid' en vele maatschappij-kritische hekeldichten. Je was geliefd bij vrijheidsminnende en anti-tsaristische groepen. Op je eenentwintigste werd je uit Sint-Petersburg verbannen, wat het voordeel had, dat je niet in 1825 bent vermoord tijdens de Decembristenopstand, waarbij tsaar Nicolaas 3000 soldaten de pan inhakte, ook vrienden van jou. Je zat op het platteland, waar je je meesterwerk 'Jevgeni Onegin' schreef, een in verzen geschreven roman, uitgegeven in 1833. In 1826 gunde de tsaar je vrijspraak van de verbanning, dus keerde je terug naar Sint-Petersburg, waar je als een gevangene werd behandeld en sterk gecensureerd. Na vele korte, heftige liefdesaffaires trouwde je op je tweeëndertigste met de uiterst bevallige schoonheid Natalja Gontsjarova, die de oudtante was van Natalja Sergejevna Gontsjarova (1881 - 1962), geboren in Nagajevo en een kunstschilderes en kostuumontwerpster. Ze was zelfs de meerdere van de avant-gardist Kazimir Malevitsj. In 1831 woonde je eenvoudig en goedkoop in Tsarkoe Selos. Natalja en jij kregen vier kinderen; in 1832 Maria, in 1833 Alexander, in 1835 Grigori en in 1836 Natalya. Natalya trouwde in 1868 met Nicolaas Willem van Nassau (1832 - 1905), die een oom was van koningin Emma (1858 - 1934). Zij kregen drie kinderen; Sophie, Alexandrina en George. Je had een gelukkig huwelijk, maar je was van nature zeer jaloers en paranoïde ingesteld. Je dacht dat Natalja vreemd ging met de stiefzoon van de Nederlandse gezant Georges d'Anthès, Georges-Charles baron de Heeckeren d'Anthès (1802 - 1895), een Franse legerofficier en senator van het Tweede Franse Keizerrijk. Zijn betovergrootvader werd door Lodewijk de Vijftiende in de adelstand verheven. Hij zat op de militaire academie in Saint-Cyr en hij vocht voor Karel de Tiende. Hij stapte uit het leger en hij ging bij zijn vader in de Elzas wonen, die daar een groot landgoed had. Op zijn dertigste overleed zijn moeder en hij wist bij de cavalerie van Charlotte van Pruisen te komen, in dienst van het Russische leger, want Charlotte was getrouwd met tsaar Nicolaas van Rusland, een oude bekende van jou. Georges ontmoette Jacob van Heeckeren tot Enghuizen (1792 - 1884), militair/diplomaat/baron. Deze Jacob adopteerde Georges, zodat zijn naam niet zou uitsterven, maar in wezen hadden beide heren een homoseksuele relatie en gunde hij hem daarom zijn bezittingen. Ze verschilden immers maar tien jaar. Toen Georges Natalja en jou ontmoette, ging het mis. Natalja wilde graag bewonderd worden vanwege haar verleidelijke schoonheid en Georges verklaarde haar speels en openlijk de liefde, wat jou woedend maakte, omdat je het serieus nam. Je werd gewiekst uitgedaagd om de verkeerde stappen te doen en die deed je onnozel en verblind door kwaadheid. Hij trouwde in 1837 met Natalja's zus Ekaterina, waarschijnlijk was hij biseksueel, maar ook om jouw extra te sarren, en hij bleef avances maken met Natalja. De vijandschap met hem laaide op en je schreef een boze brief aan Jacob, die je als boze genius zag. Je wist dat Georges Ekaterina bedroog met hem. De rijke machthebbers achter de coulissen hadden schoon genoeg van jouw bevrijdingsgeschriften. De persoonlijke vete met Georges escaleerde in een afgesproken duel met pistolen. Een officier tegen een dichter. Je bent er faliekant ingestonken. Op 8 februari 1837 schoot je onbetrouwbare, tsaristisch-gezinde zwager je als eerste in je buik en jij schoot hem daarna nog in zijn arm. Twee dagen later overleed je na helse pijnen. Je moordenaar is uit Rusland verbannen en Jacob volgde uit eigen, schuldbewuste beweging. Samen met Ekaterina kregen ze drie dochters en in 1843 een zoon, waarbij Ekaterina op het kraambed overleed. Velen zagen je noodlottige duel als een duister complot van de regering en ze hadden gelijk, maar die schurkenstreek kon niet verhinderen dat je de grootste dichter van Rusland bent gebleven.

Aleksandr Sergejevit In de val gelokt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 112