Schuldgevoel

Tijdens buitenlandse reizen moet men gemiddeld conformistischer zijn dan de doorsneereiziger gewend is. Gebruiken en/of voorschriften moeten (toch wel zoveel mogelijk) worden nageleefd. Het wordt gewaardeerd als de Nederlandse gebruiken en gewoontes volgens de voorschriften worden opgevolgd en nagekomen. Zelf doe ik dat, eenmaal over de grens, ook. Waarom zou jij, überhaupt als gast, oorspronkelijke bewoners tegen de haren instrijken? 't Is slechts een kwestie van fatsoen. Helaas is dit niet voor iedereen even makkelijk; voorbeelden te over:

- Nederlandse directheid
- Botsen op feedback
- Zowel ongenuanceerd als ontactisch om vervolgens snel te schakelen
- Snel over geld praten en
- Cadeautjes wel of juist niet uitpakken en als laatste, maar geenszins minst belangrijke...
- Wel of niet eten tijdens het spreken...?

Oorlogen worden (vaak) gevoerd naar aanleiding van betwist of onbetwist grondgebied, ras, (weet iemand van deze prachtige site www.nederlands.nl, waarom, als wij als mensheid slechts soms verschillen aangaande huidskleur?), geaardheid, godsdienstbeleving of anders?! Verschil zou moeten bestaan uit


RESPECT

of

NEGEREN


hoewel iemand met een niet-aangeboren hersenletsel met als gevolg een inmiddels niet meer dan redelijk hersteld geheugen, het korte termijn- in mijn geval, net als alle mensen met (letsel)schade liever gerespecteerd dan genegeerd worden. Dit mag u of jij als persoon met of zonder opgelopen letselschade van mij aannemen. Zelf ben ik al ruim drie decennia MIJN ORIGINELE IK kwijt, terwijl ik weet dat deze eveneens nimmer meer terugkomt. Hier kan werkelijk waar niemand iets aan doen.

Dit is het verhaal van zowel de tennis- als de pingpongbal. Gelukkig lacht doorgaans, ondanks 't ontbreken van het tafeltennisballetje, het leven mij toe. Je moet er (vaak) zelf iets van maken, daar een ander dat voor jou geenszins, op z'n hoogst/maximaal slechts deels, kan doen. Mensen, in combinatie met jouw eigen doorzettingsvermogen zijn in deze (heel) belangrijk. Dat je het zelf niet voor 100% kan herstellen, is aangezien de oplossing te ingewikkeld is. Naast kltzkkn, is het gros niet tot die categorie behorend; van harteloos naar mensen met een hart van goud...! Ook mensen met een hart van goud kunnen gewild of ongewild hun goede naam compromitteren, dus aan blaam blootstellen, hun naam en goede eer in gevaar brengen. Zelf is mij dit overkomen bij een Noordelijke Zorgverzekeraar die mij heeft beticht van liegen, terwijl zij zelf de liegende partij was, is en zal blijven, door eerst te bekennen en vervolgens te ontkennen, om opnieuw te ontkennen en dat vervolgens bij een andere issue opnieuw te doen. De knullige advocaat destijds heeft het maar gegooid op verstoorde arbeidsverhoudingen om vervolgens de zaak te sluiten.

De ONTERECHT verliezende partij was door deze knulligheid ONDERGETEKENDE...!

Uiteindelijk, door stevig door te knokken, is alles goed gekomen en word ik al jaren gemist; voor auteur van deze beschouwing geldt al jaren EIND GOED, AL GOED...!

Zij daarentegen zitten al ruim twee decennia met een schuldgevoel dat nooit meer zal herstellen, aangezien dit hen tot na hun dood zal irriteren...!

Schrijver: Annejan Kuperus
10 augustus 2023

ajkuperushotmail.com

werk meer mans

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 72