Het is gezien
Gisteravond was ik op een bijeenkomst met een aantal nieuwe leden van de PvdA. Een van hen sprak mij aan. ‘Ik zag jouw thirty seconds of fame’. Ik keek hem verbaasd aan.
‘Fame?’
‘Ja, ik zag jouw optreden op internet. Het congres is integraal uitgezonden door de NOS.’
‘Aha.’
Ik heb inderdaad geprobeerd een amendement van Haarlem en eentje van Utrecht aan te nemen. Het is niet gelukt. Helaas, maar ik heb mooi mijn thirty seconds of fame te pakken.
Frits Abrahams, de NRC-journalist, die volgens zijn column in Amsterdam naar hetzelfde programma had gekeken, moet mijn thirty seconds ook gezien hebben. Omdat hij zijn column over het congres schreef, scheelde het niet veel of ik had in een column van een van mijn favoriete columnisten gestaan. In ieder geval heeft hij mij gezien.
En dat is wel geinig. En dat is het dan. Het leven gaat door en nagenoeg iedereen die mij gezien heeft, is mijn optreden vergeten. Dat geeft ook niet. Die thirty seconds waren lang genoeg. Het is gezien.
Het is niet onopgemerkt gebleven.
Geplaatst in de categorie: politiek