De batterij opladen
Nederland gaat op slot.
Al zijn het voornamelijk de schoolgaande kinderen die zes weken vakantie hebben, de ouders passen zich moeiteloos aan en door de vakantiespreiding duurt de periode, waarin degene die je nodig hebt voor die grote offerte onbereikbaar is, al gauw tien weken. Want ben jij aan het werk dan is die ander op vakantie en weken later is het andersom. Tien weken dat de economie op een laag pitje draait. Zelfs de overheid is met de zuiderzon vertrokken. Tien weken lang alles traag, lui, low, stroperig, relaxed, onderspannen, slakkerig, stapvoets, kalmpjes, rustig en bedaard.
En na de vakantie gaan we er weer tegenaan. Dan is de batterij weer opgeladen. Dan zitten we weer vol goeie moed. En kunnen we ons voorbereiden op de laatste loodjes van het jaar.
Idioten zijn we.
Genieten doen we als we vrij zijn en ons werk speelt zich af tussen de momenten waarop we vrij zijn. We zien in Frankrijk al hoe het anders kan, maar zeker in Spanje, waar tussen de middag, op het heetst van de dag, het openbare leven op slot gaat. Dan wordt er luidruchtig gegeten met voldoende wijn, nooit teveel, waarna alle winkels weer open gaan tot het donker wordt. Genieten doen ze daar per dag en elke dag is er genoeg te genieten. Viva la vida!
We gaan er heen, we doen er aan mee, we verzuchten telkenmale tot onze geliefden dat dit het echte leven is, maar eenmaal weer op de terugweg in de bloedhete, tot de nok toe volgepakte Volkswagen Passat, zijn we nog voor Lyon met ons hoofd bij de offertes, de afspraken, de beslommeringen.
Het is de Hollandse volksaard. Wij denken zwart-wit. Het is of hier of daar. Het is of het een of het ander. Het is werk of het is leuk.
Het zit in zo’n onschuldig lijkend zinnetje naar onze kinderen: “In het weekend gaan we leuke dingen doen.” Waarom niet vandaag? Papa moet werken. Mama moet werken. Oké, werk is dus niet leuk.
We kunnen het niet, genieten. En als we het toch doen dan moet het. Daar zou integratie nou om moeten draaien; het losdenken van de tegenstellingen. Het één kan prima met het ander. Er is geen batterij om op te laden. Er is een rivier die harder en zachter kan stromen. Het gaat er alleen maar om waar je de dammetjes legt.
Geplaatst in de categorie: vakantie