Dinsdag
Dinsdag, nog anderhalf uur. Dan Woensdag. Ja mag best met een hoofdletter.
Zeven dagen van de week.
Het is zo automatisch en ingeslepen, dat we er nauwelijks nog bij stilstaan.
Vijf en twee. Als de kleuren van de regenboog.
Maar Dinsdag. Genoemd naar een Germaanse god. Of Germaanse God.
In het Frans van de planeet Mars.
Tius leerde ik op school. Anagram van tuis of thuis.
De geleerden willen het graag afleiden van 'DING'sdag.
Een 'ding' was een rechtszitting of bijeenkomst waar over belangrijke zaken werd besloten.
Echt Oud Nederlandsche Folklore. (belangrijke woorden Moeten met hoofdletters!)
Ik zag als kind de dagen van de week in kleuren voor me.
Dinsdag was bruin. Een zachte kleur bruin. Camel, maar niet vaag.
Vrijdag was geel. Woensdag rood. Maandag groen. Zaterdag blauw.
Daar had ik niet over nagedacht. Zo zag ik ze. Zo herkende ik ze.
Misschien meer een gevoel. Zoals ook kleuren voor mij meer een gevoel zijn.
Alsof de ogen de sfeer van een kleur onmiddellijk doorlaten naar datgene wat voelt.
De sfeer van dinsdag als dag voel ik ook in de sfeer van de maand Februari.
Vraag me niet waarom. Hoewel ik best een verband zie.
En best wel een kamelenspoor kan laten meanderen van teen naar tander.
Maar dat is de moeilijkheid van verklaringen en uitleg:
Je gaat zo makkelijk weg van waar het allemaal begon.
En voordat je het weet, is het verdwenen.
Zoals tijd.
En momenten.
Nee, MOMENTEN.
NU MOMENTEN
MONUMENTEN!
Geplaatst in de categorie: religie
Zondag: indigo, maar dan levend: spannend en geheimzinnig.
Het zijn voel-kleuren, geen plaatjes, maar sferen waarin je rondloopt.
Ja, de wereld is, en wijzelf zijn, veel mysterieuzer dan de, op het spiegelvlak van alledaagse sleur rondjes schaatsende, kunstmatig beademde cultuur zelfs maar vermoedt. Terwijl onder de oppervlakte een onpeilbaar diep Loch van Onbegrepenheid af en toe een monstertje laat opduiken dat dan onmiddellijk door het Politbureau der Wetenschap wordt gekaapt en/of vermoord opdat de geestelijke flatline van de mensenkudde niet zal gaan fluctueren. Wij zijn zelfs een mysterie voor onszelf, behalve wanneer we ons dagelijks, uur na uur, laten injecteren met de inkt van de kranten, de adrenaline van de media en de lethargie van de uitzichtloze herhaling van zetten die de politiek kenmerkt.
Maar, Hoera! Hoera! een Kleur is meer dan Flexa en een Getal is meer dan Kassa.
En een Mens is meer dan brood en spelen.
Gelukkig.
Hieronder de cijfers, waarvan de associaties niet altijd even duidelijk optreden, maar in verloop van de jaren vrijwel gelijk zijn gebleven:
0 = transparant, zoals een ruit met waterdruppels
1 = de kleur van melkachtig matglas
2 = de kleur van een dof beslagen spiegel
3 = variërend tussen flets wit tot lichtgrijs (saai gevoel en verveling)
4 = vermiljoenrood (gevaar, alarmerend)
5 = sappig groen (blijheid en tevredenheid)
6 = warm geel
7 = mat lichtgeel
8 = diep donkerrood (melancholie, lusteloosheid)
9 = donkergrijs tot antraciet (beklemmend en irritant)
Ik heb helaas nooit enige verklaring voor deze 'tik' kunnen vinden omdat ik er nooit echt moeite voor heb gedaan. Zonder dit onverklaarbare zou ik me vermoedelijk verward en incompleet voelen.
Interessant!
Mijn interesse wordt klaarwakker bij niet-door-mensen-gefabriceerde verschijnselen.
Dank voor je reactie.