Grensoverschrijders en hun hofhouding

Slijmjurken, jaknikkers en angsthazen als volgers van slechte leiders vind je overal in organisaties, politiek, regeringen, bedrijven, scholen, in buurten, steden en platteland en ook wel in gezinnen. Op het schoolplein, baken van voorspellend later gedrag, weten de kinderen die willen volgen en slijmen feilloos welke grote bek of manipulator zij moeten volgen, en waarom zij hard lachen bij zijn of haar grappen en wie zij mede moeten gaan pesten. Veel later zie je in dictaturen gruwelijke beelden op televisie van mensen in vaak donkere of groene camouflagepakken die ouderen, vrouwen, en jonge en oudere mannen in busjes beuken omdat zij zich verzetten tegen de heersende macht.

In de ‘droombaan’ na jouw studie of praktijkschool bleek je baas nogal eens humeurig, grillig in besluitvorming, pesterig, of vernederend. Of seksueel intimiderend. Maar ja, hij of zij ging wel over je salaris, het contract of de periodieke verhoging. Tijdens vergaderingen lachte het groepje volgers keihard om melige of pesterige grappen van de leider, die ook voorzitter speelde. En als zodanig meende, dat alleen zijn verbale woordenstromen belangrijk waren. Omdat hinderlijke vragen en aanvullingen van anderen er nauwelijks toe deden. Of reden waren voor een belerend antwoord over doelmatig vergaderen.

Horken van leiders zijn bijna altijd mannen. Inderdaad, de gezwollen borst vooruit en het veelvuldig gebruik van het persoonlijk voornaamwoord ‘ik’. Plus het hardop denkend alle kanten opgaan van de leider. Uiteraard niet of nauwelijks onderbroken door zijn hofhouding van volgers. Daarnaast de geheel aparte categorie zwijgers, die uit angst voor repercussies hun mond hielden of zuinigjes lachten om suffe grappen en blufferig geklets van de leider of over discutabele besluiten. Vaak waren deze leiders goed in hun vak en konden daardoor op leidinggevende posities terecht komen. Dat zou vast wel goed gaan. Maar niet heus. Volgens deskundigen recent in het AD is 60 tot 80 procent van de leiders in dit land ongeschikt.

Leidinggeven is namelijk iets anders dan vakbekwaam zijn. Lompheid, directheid of de grote bek bij leidinggeven zijn erg Nederlandse kenmerken. Op lange termijn kost deze stijl van leiden ook nog eens bakken veel geld. Het levert vaak levenslange schade op bij ‘slachtoffers’, omdat de beroerde leider denkt, dat zachte heelmeesters stinkende wonden veroorzaken. Treurig dat er vaak een ‘likkende’ hofhouding is, dat de ‘bevelen’ van de onbeschofte bullebak uitvoert. Ook bij spelletjes om een lastpak de tent uit te pesten. Dus moeten wij naar een nieuwe vorm van leiderschap. Zoveel is wel duidelijk te midden van alle heisa over grenzen overschrijden door bazen. Dat vraagt helemaal geen ‘watjesgedrag’. Integendeel. Dat is werken vanuit wederzijds begrip en dienend leiderschap.

grensoverschrijdend leiderschap bullebak slijmjurken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 14 stemmen 285