De kans op eeuwig leven
Tot nu toe is dit voorrecht alleen weggelegd voor gelovigen en spiritualisten. Voor hen is het trouwens geen kwestie van kans maar een doodgewoon gegeven dat er na dit aardse leven een vreugde- en liefdevol eeuwig ”zijn” in het verschiet ligt.
Degenen die echter niet behept zijn met deze geloofsovertuiging komen er maar bekaaid af. Dood is dood en je kortstondige aanwezigheid op deze planeet zal weldra wegzinken in het moeras der vergetelheid. Maar, beste lezers, ook voor deze personen rijst er hoop. De wetenschap schrijdt voort en het lijkt niet onwaarschijnlijk dat we op korte termijn het vertrek naar de eeuwige jachtvelden kunnen uitstellen omdat we over middelen gaan beschikken waarmee ons verblijf op dit ondermaanse aanzienlijk kan worden verlengd. Het lijkt zelfs niet onmogelijk dat we op termijn de eeuwigheidsstatus kunnen gaan omhelzen. Dit heeft onder andere te maken met het intact houden van de uiteinden van de chromosomen, de zogenaamde telomeren.
De gelovigen en spiritualisten kunnen, als het zover mocht komen, hun queeste naar het eeuwig onzichtbare dan onbekommerd voortzetten en de ongelovigen krijgen de eeuwigheid zo maar in de schoot geworpen. Zo komt alles mooi bij elkaar dacht ik.
Maar...er zijn altijd ”maren”. Als er niemand meer vertrekt en er alleen maar mensen bijkomen dan slibt onze planeet dicht en ontbreekt het haar, binnen afzienbare tijd, aan middelen om ons allen op acceptabele wijze te kunnen herbergen. Het voedselprobleem zal in eerste instantie nog wel kunnen worden opgelost door een betere verdeling van de voorraad over de aardkloot maar het loopt op den duur spaak. Van de problemen die de overbevolking op den duur met zich mee gaan brengen kan ik op dit moment de consequenties niet overzien. Misschien te zijner tijd een quotum instellen onder allerlei randvoorwaarden? Een verplichte afvloeiingsregeling? Ik weet het niet maar dat is van later zorg.
Maar....ik acht het trouwens waarschijnlijker dat we vroegtijdig gedwongen zullen uitstappen als gevolg van het al dan niet opzettelijk optreden van nucleair onheil. Wanhoop echter niet. Ook dan zijn er nog een paar miljard jaren over, voordat onze zon het loodje legt, om weer van voren af aan te beginnen en wie weet wat voor een vredig en liefdevol wezen als een Phoenix uit de as zal herrijzen.
Zo is de cirkel rond en blijft het eeuwigheidsprincipe ongeschonden.
Geplaatst in de categorie: algemeen