Gelukkig, een vrouw!
Na maanden van sjoemelen, na oeverloze nieuwsberichten: dat men opnieuw ging vergaderen, uren werden halve dagen, hele dagen en soms tot in de nacht! De keus lag er voor vier personen, en ik beken bloedeerlijk, dat de Nederlandse persoon het voor mij niet hoefde te worden!
De dame die ook meedeed in het gebeuren, was een heel goede optie, een aardig mens ook, straalde vertrouwen uit en miste dat wat de anderen wel hadden namelijk normaliteit! Op alle eerdere gezichten was een voldaanheid waar ik beroerd van werd!
Timmermans voor Nederland in de EU, kom op zeg, er zijn meer dan genoeg mensen, zonder die zelfvoldane blik, zonder de zelfverzekerheid, maar met gevoel, met mededogen, met hart voor de zaak, die deze stoel in beslag mogen nemen!
Ben ik blij dat hij het niet werd? Jazeker wel, vele Nederlanders met mij, want de man had er gewoon niet gehoord, dus waren die vergaderingen zinloos en dat bedoel ik nou met verspillen!
Zie het als een sollicitatie, je levert je CV in, krijgt een gesprek (soms ook niet) en hoort dan (of niet) dat je mag komen werken! Of niet natuurlijk en Timmermans: je bent het na al die vergaderingen niet geworden! Laat ik daar nou gewoon een prima gevoel bij hebben!
20 juli 2019
Geplaatst in de categorie: politiek