Zo de wind waait, waait haar rokje
Terwijl op televisie de virologen al geruime tijd waarschuwen voor een zomergolf en meer mogelijke ellende in het najaar, zendt de bewindsman van het vakdepartement een lange termijnplan om eventuele akelige virusvarianten nationaal goed aan te pakken. Met daarin uiteraard de ervaringen verwerkt van de afgelopen barre jaren. Of toch niet helemaal? Of blijkt dat kwetsbaren het zelf mogen uitzoeken en de diverse sectoren eigen plannen moeten maken om slim de samenleving te laten doorgaan? Bijna alle media concluderen in koor voorlopig dat de plannen van de zorgminister eigenlijk andere boodschappen vertolken, namelijk: ‘U ziet maar, wij zien wel, en graag eigen verantwoordelijkheid.' Ofwel: 'zo de wind waait, waait haar rokje.'
Zo vroeg ook de Tweede kamer zich recent in vele toonaarden af of de rijksoverheid nu weer achter feiten gaat strompelen bij preventie, prikbeleid en het beschermen van kwetsbaren. Dat zijn overigens vaak zestig plussers met ‘onderliggend lijden’ zoals gezonde wetenschappers omfloerst weten te formuleren bij camera en microfoon. De beste stuurlui staan aan wal, dat is echt zo. En thans een politieke functie vervullen vraagt enige moed en idealen. In die zin kan ik gemakkelijk kletsen en chagrijnige stukjes noteren. Maar zegt u nu zelf, bijna alle media schetsen al geruime tijd een beeld van een rijksoverheid, die het begrip preventie en slim voorbereiden bij mogelijke nationale problemen aan de laars lapt.
Of evenzo goed doordachte adviezen, rapporten, waarschuwingen en grondige analyses in een gestikte deken pakken en op stoffige zolders in een hoek lijken te kwakken. Niet alleen de vele mislukte dossiers van de vorige kabinetten moeten opgelost worden, maar ook de nieuwe tegenvallers als inflatie, krimpende gasvoorraad, en de gevolgen van de oorlog in Oekraïne drukken zwaar op de totale som aan forse tegenslagen. In het licht van de nu al felle protesten tegen de aangekondigde stikstof maatregelen is beleid voeren en werkelijke knopen doorhakken allesbehalve een eitje.
Resteert de knellende vraag waarom weldenkende politici en andere beleidsmakers zoveel waarschuwingen en signalen genegeerd hebben of er te gemakkelijk overheen babbelden in de media. Begrijpen doe ik het niet. Uiteraard ben ik immers slechts een amateur in het koor van beleidsmakers en wetenschappers. Toch gaat het falen van ingrijpende dossiers ook mij persoonlijk raken, als ik niet goed oplet. Alle signalen en analyses ten spijt, lijkt het er inderdaad op dat het voor een nieuwe coronagolf ieder voor zich en God voor ons allen wordt. Hoewel dit laatste mogelijk geen echte garantie betekent tegen pech door de nonchalance van de over de schuttingen gooiende Rijksoverheid.
19 juni 2022
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Oppositiepartijen (plusminus 15 in de Tweede Kamer) en columnisten lijken het allemaal beter te weten. Jammer dat ze bijna nooit ministeriabel zijn...