IJsvrij
Zo vaak als we de afgelopen dagen hoorden: oh wat is het koud, zo veel lachende gezichten zagen we vandaag, met een stralend zonnetje. Het schaatsen is over, die kunnen weer in het vet, in de doos, of op marktplaats, voor een poosje natuurlijk want we rekenen allemaal op volgend jaar opnieuw op sloten, vaarten, grachten en ondergelopen velden te kunnen scheuren.
Want wat was het mooi, al die mensen op de singel bij ons voor de deur, en ja, het was koud, maar al die mensen trotseerden de kou om de ijzers onder te binden, alle leeftijden kwamen voorbij! Nu, kijkend naar diezelfde watervlakte is er alleen nog water te zien, smeltend ijs dus...jammer!
Over een paar weken begint de lente, de krokusjes piepten al voor de sneeuw kwam naar boven, alle kleuren stonden in het gras, tot de sneeuw viel, ineens waren ze bedolven, begraven onder de witte pracht en al duurde die maar even, ze kunnen er toch niet zo goed tegen want nu zijn ze verdwenen! De eerste lammetjes zijn ook al gespot, dus in een paar weken tijd wisselt het aan alle kanten..
Maar toch dacht ik tijdens de barre kou terug aan de winters van toen, jaren geleden, toen de winters langer duurden, er nog ijsvrij gegeven werd omdat het te bar was, er ijsbloemen op de ramen stonden, immers was er nergens dubbel glas! De winters die langer duurden dan een week, de winters van pakken sneeuw, van ijzel, alhoewel dat van mij dan niet hoeft, maar het was er wel!
Winter in Holland, het was er eventjes, hevig en snel, het is zo goed als voorbij, zelfs geen ijsvrij! Maar wat niet is...
Geplaatst in de categorie: jaargetijden