Voor mijn goede, zo betreurenswaardige ouders
Aan de oude Oisterwijkse Baan, die zich in een bocht kronkelt tot aan het zwarte water van het Wilhelminakanaal, door bruggen overspannen, op huisnummer eenennegentig, was het ouderlijk huis van mijn sinds lang overleden moeder. Van daaruit trouwde zij en de bruidsfoto toont haar, gekleed in het zijden ensemble, energiek en enthousiast over het nieuwe leven dat aan zou breken.
Ze was typiste geweest en Vader had haar na korte tijd, alsof hij daarvoor slechts even had hoeven opkijken van zijn gebruikelijke lectuur, tot zijn vrouw verkozen. In de bovenverdieping aan de Gerard de Bondtstraat zouden hun drie kinderen ter wereld komen en daar was het decor van mijn vroegste jaren, van mijn "gouden" jeugd.
Zesenzestig jaar zijn gepasseerd en ik kan nog slechts weemoedig terugkijken......
12 juni 2020
Geplaatst in de categorie: familie