Zijn meest dierbare bezit / Herinneringen aan mijn uren met vader
In een achterkamertje van mijn huis staan de platenkoffers, eens het meest dierbare bezit van mijn vader, te verstoffen. In de vakken van hun harmonicavormige innerlijk bevatten zij nog altijd de LP's met de kleurrijke hoezen waarop de bonte afbeeldingen, vaak van taferelen uit vervlogen tijden. En zo herinner ik mij de zaterdagmiddagen met Hem. Als het naaldje van de pick-up het zwarte vinyl raakte was er ineens ... muziek!
De muziek ontroerde en vervoerde ons beiden en deze sleepte ons mee naar een hogere werkelijkheid, naar een hemels oord; het domein van goden en engelen.
Vader, mijn kameraad en vriend, beschermde en verdedigde me. Zijn genen zijn verankerd in mijn aard en wezen als het patroon in een weefsel. Hij was weerloos, zeer kwetsbaar en overgevoelig, zoals ik.
10 januari 2024
Geplaatst in de categorie: muziek