Zilver in het licht
Zij danste, niet op de bas of op de drums. Nee, zij danste solo op de snerpende gitaar, lichtvoetig zweefde zij mij voorbij op de kleurenwisseling van de vloer.
Ik er achter aan, warme lampen verschoten van kleur, kreeg haar niet te pakken, als een zilvervis lachte zij mij uit. Te licht bevonden, zij wuifde nog haar dooraderde vleugels en vlinderde naar de vlam.
Ik zag haar opflakkeren, dagpauwoog, ze verdween uit het zicht, maar zij had op dat moment zilver in het licht.
Geplaatst in de categorie: verdriet