Vogels
Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalten van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei en hij strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels van de binnenplaats waarop nog klonters sneeuw getuigden van de strenge winter en hij wachtte af tot de slimme meeuwen zijn bescheiden gave zouden opmerken met hun scherp en schitterend als een diamant geslepen instinct. En spoedig al kwamen de vogels, elegant klapwiekend en over elkaar heen buitelend met witte, zachte lijven en vleugels en met zwarte, intelligente kraaloogjes.
De oude man keek voldaan en belangstellend vanaf enige afstand achter het glas toe. Zijn actie had succes.
Vermoedelijk hield hij van de schoonheid van de schitterende vogels en lokte hij ze bewust om hun dartele spel te kunnen gadeslaan dat misschien voor hem een troost betekende na een leven waarin wonden geslagen waren door lotgevallen, beslommeringen en moeilijkheden waarover de onwetende toeschouwer slechts een vermoeden kon koesteren
Geplaatst in de categorie: dieren