biografie: Bertus Aafjes

Lambertus Jacobus Johannes AAFJES [Amsterdam 1914- Venlo 1993]

 

Bertus Aafjes volgde een tijd een priesteropleiding, studeerde archeologie in Leuven en Rome en werd journalist.

Uit zijn eerste dichtbundels blijkt een zangerig talent dat voorkeur heeft voor romantische motieven: verliefdheid en weemoed, de schoonheid van de vrouw en van de natuur.

Zijn grote succes kwam met het omvangrijke autobiografische dichtwerk ‘Een voetreis naar Rome’ (1946).

 Hij verhuisde in 1947 naar Egypte zonder zijn gezin om reisverhalen en journalistieke reisverslagen te schrijven. Tijdens het verblijf in Egypte schreef hij de indrukwekkende sonnettenbundel Het koningsgraf (1948). Bijbelse inspiratie, gepaard aan moderne bezinning op het wezen van het woord, vormt de oorsprong van het rijmloze dichtwerk In den beginne (1949).

Zijn voorliefde voor reizen werd in dienst gesteld van journalistieke beschrijvingen, die mede door hun persoonlijke sfeer en stilistisch gehalte een grote lezerskring verwierven.

Aafjes schreef ook verhalen en kinderboeken. Hij vertaalde op persoonlijke wijze Homerus' Odyssee (1965) en oude Egyptische poëzie.

Reizen naar Japan in 1958, 1964 en 1970 vonden in de jaren 1969-1973 hun neerslag in een aantal verhalenbundels over de rechter Ooka, die Tokio in de 18de eeuw als opperrechter uitmuntte door oplossingen van schijnbaar onontwarbare juridische problemen.

  

Enkele Werken:

Een voetreis naar Rome ( 1946, gedicht),

Morgen bloeien de abrikozen (1954, roman),

De wereld is een wonder (1959, roman),

De denker in het riet (1968),

De zee (1992, gedichten).