Knollen voor citroenen
Broekers-Knol belt even met Finland: ‘hallo Helsinki, The Hague here, wat hoor ik, geven jullie hulpbehoevende in-reizigers zelfs geen bad-bed-brood?’
Daarna met Noord-Frankrijk. Daar doen zich tussen Reims en Calais vechtpartijen voor onder, zoals ze het eufemistisch noemen, ‘doorgangers’ of ‘transmigranten’. Sommige parlementsleden trekken de huidige J&V-staatssecretaris het liefst door de plee. Nee, ze is niet de queen-mother of the Dutch kingdom. Nee, ze is niet de Scheveningse hospita van Rutte. En nee, Rutte is niet haar toy-boy.
Mevrouw verdedigt, met de moed der wanhoop, het broddelwerk van haar failliete asielindustrie. Ze is een zwaargebouwde vrouw-met-handtasje en ze beweegt zich moeizaam, maar rechtlijnig-voorwaarts; vandaar haar liberale Sherwood-koosnaam ‘Ankie-het-Leidse-tankie’.
Geen enkele kritiek kan haar afleiden van haar motto: ‘herhaling is de kracht van mijn boodschap’. Ze is gewiekst in het steeds weer anders formuleren van hetzelfde refrein. Dat werd in haar vorige klus door de vingers gezien (als hamerklopster van de Eerste Kamer), maar een kabinetslid kan zich dit onmogelijk veroorloven.
Tot op heden volhardt Broekers (73) in zelfgefabriceerde stugheid, VVD-geaffecteerd, onvervaard, onverstoorbaar, alsof haar toonzetting de garantie biedt voor vanzelfsprekendheid & gelijkhebberij. Het brilletje gaat af, het brilletje gaat op, ze ordent notities vol ambtelijk gesouffleer, ze bladert door papieren. Haar favoriete sjabloon? ‘voorzitter, zoals ik de interpellant al eerder uiteen heb gezet...’. Op de huid gezeten grijpt Broekers graag naar ‘ik prefereer bestendige beleidsvoering’ en ‘er wordt gezocht naar bestendige oplossingen’. Of: ‘voorzitter, ik kan thans meedelen dat dit ontwerp een dezer dagen in consultatie gaat’.
In consultatie? Ik mag hopen dat J&V-knechten dit allang voor haar hebben uitgevlooid. Kortom, er gebeurt niks, tussen raad en daad is deze Schoffel-de-Schildpad pas halverwege, ze wil eerst nog ergens ‘te rade’ gaan. Op het Marokkaanse consulaat bijvoorbeeld, waar ze zich terugkeerknollen voor citroenen laat verkopen.
Let op, dit gaat mis, Ankie’s aftocht zal schandelijk zijn. Een ‘ik wist hier niets van’-detail ondertekent haar vonnis. Let op, ze gooit, wegens een competentiegeschil (‘dit accepteer ik niet’), de handdoek in de ring. Dat sluit ik in haar geval niet uit. Sommige luchtballontypes zijn hardleers en eigenzinnig. Deze mevrouw is onverbeterlijk.
7 dec. 2019
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
asiel
29
Geef je reactie op deze inzending: