tabblad: dagcolumn

Geen bitterballen, hier

Ik vind ‘We zijn er bijna’ een tv-productie van likmevestje. Reis met een groep gepensioneerde Nederlandse kampeerders naar de Balkan en de truttigheid komt boven. Iedereen rekent zich tot de ‘actieve rustzoekers’. Tijdens zo’n rondreis willen ze iets ontvluchten, maar niemand weet wat. Er wordt iets geactiveerd, maar wat?

Men blijft op zoek naar een ander soort rust dan de huiselijke routine. Het programma is vlees noch vis. Het is niet de middelbare schoolexcursie die het suggereert te zijn; het biedt nauwelijks toeristische informatie en het lijkt niet op het spreekuur van een maatschappelijke dienst. Het is oubollige niksigheid, het gaat over mensen die ook de hulp van de Rijdende Rechter of Dr. Phil inroepen.

Op stap gaan met ouderen, dat is geen sinecure. Ze houden van geruststellende voorbesprekingen en kruiswoordpuzzels, ze lezen ANWB-magazine ‘De Kampioen’, ze verkennen de omgeving met behulp van coördinaten, er is pindakaas of hagelslag op de boterham. En een meneer ontbijt dagelijks met een rolmops, vanwege het cholesterolgehalte. Iedere rustdag wordt, in carré-vorm, de geadviseerde route doorgenomen; er kan altijd een vrachtwagen met geschaarde oplegger dwars over de weg staan.

Range Rovers, Subaru’s en Volvo’s zijn goed vertegenwoordigd. Iedereen koestert de verborgen wens om zich, eigen camper of caravan meezeulend, in een of ander buitenland te wagen. Hang naar avontuur, maar niet teveel. Tara-kloof, maar niet te diep.

De zeer Gooise mevrouw Martine van Os probeert gesprekjes aan te knopen. Misschien bezat ze vroeger voldoende charme, maar dat is verbleekt. ‘Zodra mijn vrouw bergen ziet, wordt ze zenuwachtig’, vertrouwt een man-alleen haar toe. Of, na aankomst in een Albanees bergdorp: ‘ze hebben hier geen bitterballen’. Van Os gedraagt zich als een overjarige akela, ze kan beter thuis in Hilversum blijven.

En dan arriveert de colonne opeens in de baai van Buljarica, tussen Sutomore en Budva. Enkele sportievelingen nemen een duik. Badjassen en handdoeken hangen klaar en ze hebben allemaal hun jeu de boules en rummikupspel bij de hand.

‘We zijn er bijna’ werd een mislukt format dat meestrompelt in het aanbod van deze exceptionele zomer. Kortom, een saaie, slechte en slordige serie.

Martine Os pindakaas ANWB

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3,5 met 2 stemmen 21