Heilige huisjes
Stel, leraren zouden hun scholieren mee nemen naar katholieke kerken en ze uitleggen hoe je de beelden het best zou kunnen besmeuren met pek en veren. Ze zouden er een mooi knutselproject van maken, en de beelden zouden worden bekalkt met alle kleuren van de regenboog, er zouden smileys en andere emoticons op de gezichten worden geplakt. Stel, deze leraren werden gestimuleerd door hun overheid: dit was een goede zaak. Dit was een zaak van vrijheid van meningsuiting.
Hoe zouden katholieken reageren? En hoe zouden ze reageren als ze toch al het gevoel hadden dat hun geloof niet zo serieus werd genomen en niet beschermd werd door de overheid die vond dat er vrijheid van meningsuiting moest zijn en dat ze deze practical jokes gewoon zouden moeten accepteren? Hoe zou u dat vinden?
Macron veroordeelt de moslim extremisten voor het vermoorden van een leraar die iets wilde uitleggen over de vrijheid van meningsuiting. Nu ben ik er niet voor dat de katholieken uit bovenstaand verhaal ook mogen gaan moorden, zoals ik er ook niet voor ben dat moslims mogen moorden omdat hun heilige belachelijk wordt gemaakt. Maar aan de ander kant, ben ik, als ongelovige, wel voor respect van alle geloven en dus ook voor respect voor symbolen van die geloven.
Als ongelovige zijn die symbolen allemaal waardeloos voor mij. Jezus en Mohammed zijn voor mij mensen die in hun tijd probeerden hun tijd te verbeteren door het ware woord te vinden en te verkondigen. Ze hadden beide, vermoed ik, de beste bedoelingen en misschien geloofden ze zelf ook dat ze uitverkoren waren om de boodschap te verkondigen, maar dat betekent niet dat ik dat ook geloof.
Maar ik vind wel dat we mensen die wel geloven in Jezus of Mohammed moeten respecteren en daarmee ook de symbolen die zij gebruiken om hun geloof kracht bij te zetten. De katholieken hebben daarvoor beelden en de mohammedanen hebben daarvoor de afwezigheid van beelden. Voor de eerste groep is het bekladden van beelden hetzelfde als heiligschennis, zoals voor de tweede het maken van beelden van hun heiligen (en bovendien belachelijk maken van die beelden) net zo erg. Dat tijdschriften dat doen, is tot daar aan toe, maar om nu die heiligschennis van overheidswege op gebouwen te projecteren is daarmee iets heel anders dan het hebben van een seculiere overheid.
Een burgemeester van Amsterdam gaat ook niet om het recht van meningsuiting zichtbaar te maken, het stadhuis versieren met de helden van Fijenoord! Dat doe je niet.
Met andere woorden – volgens mij gaat Macron in zijn begrijpelijke verontwaardiging te ver. Daarmee nodigt hij nare mensen als Erdogan uit om weer tegen hem te keer te gaan en winkeliers in Arabische landen om Danone uit de schappen te halen. Dat slaat ook nergens op, maar het laat zien dat de winkeliers van Egypte tot Pakistan zich niet zo druk maken over een leraar, maar wel over Macron’s reactie op een moord. De moordenaar werd door Macron omgevormd tot held. Dat deed niet de agent die hem dood schoot, dat deed Macron.
Doordat Macron te weinig onderscheid maakt tussen de terrorist enerzijds en de radicale moslims anderzijds. Het is de grote kunst die alleen grote politici verstaan, zoals Jacinda Ardern van Nieuw Zeeland en Jens Stoltenberg. Beiden maakten scherp onderscheid tussen de terrorist en degenen die misschien hetzelfde gedachtengoed hadden. Daarmee beschermden ze zowel de politieke vijanden als de politieke vrienden, de geloofsgenoten als degenen die iets anders geloofden, tegen nieuwe aanslagen en tegen nieuw geweld. Je mag best radicaal moslim zijn, zoals je radicaal cartoonist mag zijn, als je maar geen moorden pleegt. Daar ligt de grens.
En nergens anders.
De overheid moet van heilige huisjes afblijven.
home.nlGeplaatst in de categorie: religie
islam
25
Geef je reactie op deze inzending: