tabblad: hartenkreten

Er hing een zwijgzame stilte in de achterbuurt van de oude stad. Ik had de eerbiedige leeftijd
van vijfendertig jaar bereikt, mijn verjaardag had een paar dagen eerder plaatsgevonden.
Ik liep peinzend door de straten.
Mijn woorden, ze waren vaak onzinnig al kwamen ze dikwijls uit diepte, weemoedig...

Na een lange reis door de dorpen, langs de onheilspellende bebouwing, overspoeld door een zwak en bleek januarilicht, ben ik weer gearriveerd in het huis dat ik mijn laatste thuis in de wereld mag noemen, waar het vooroorlogse, statige en solide meubilair op me wacht, waar de staande klok uit...

Het is ongeveer een jaar geleden sinds Anouk het flatje in ons appartementencomplex betrokken heeft en twee glazen deuren scheiden ons nu van elkaar. De oversteek naar mijn portiekflat heeft Anouk nooit gewaagd echter en iedere avond schitteren en schemeren haar lichten door beide deuren en zij...

De reis was onaangenaam door de dorpen met de tot wanhoop stemmende bebouwing waarover het licht van een bleek, onheilspellend januarizonnetje speelde maar in jouw huis heb ik op dit late tijdstip liefde, zorg, aandacht en steun gevonden.....Onze genen, onze erfelijke eigenschappen moeten toch wel...

Dat de Tweede Wereldoorlog een van de grootste verschrikkingen uit de geschiedenis van de mensheid is geweest zullen velen van jullie wel weten. Er zijn vele boeken over geschreven en het zal altijd een onderdeel van onze vaderlandse geschiedenis blijven.
Mijn beide inmiddels overleden ouders...

Café "Anvers" aan de Oude Markt kan men (ten onrechte) beschouwen als een "krocht", als zoiets als de "Hellepoort" van Rodin, dan wel als een gezellig lokaal waar men zijn kennissen of vrienden ontmoet en het is slechts een van de vele eetgelegenheden in onze binnenstad. Het interieur van "Anvers"...

De MacAllisterstraat in Tilburg is ongetwijfeld vernoemd, zoals ook de straten in haar omgeving, naar een van die generaals of bevelhebbers die 75 jaar geleden zo manmoedig onze stad mede bevrijdden van haar brute overheersers....
Mijn taxi met spraakzame chauffeur bracht me daar en daar bevindt...

Het ziekenhuis is als een stad, als een universum op zich, waarin zich echter ook weer talloze universa bevinden. Tijdens met middaguur vormt het restaurant een zaal vol professionals, gekleed in witte beroepskleding, druk babbelend, een naamplaatje bungelend tegen de borst.
Ik ben aangeschoven aan...

Soms wens ik dat ik nooit je gezicht gezien had en voortgeleefd zou zijn in mijn woning, op mijn rommelige etage waarvan ik nog de foto's vol heimwee koester, in alle rust, onwetendheid en onschuld. Maar jarenlang troostte je me met je schoonheid, charisma en vrolijkheid al moest ik ook afwijzing...