Oktober liet zich van zijn zonnigste zijde zien toen we onlangs op een zaterdagmiddag Tuincentrum GroenRijk bezochten. Te midden van de tuincentra neemt GroenRijk ongetwijfeld zijn rechtmatige en bijzondere plaats in met haar rijke en veelzijdige assortiment dat in de grote hallen is uitgestald. Het omvat zelfs parfums en wandklokken en velerlei…

Het is een mooie herfst die mij, laat in mijn leven, nog geschonken wordt, naar het schijnt een gouden en een fortuinlijke herfst. Een milde atmosfeer beheerst op een vroege morgen de wereld. De bushalte is niet ver weg. Bomen omringen de snelweg. Ze dragen alle een andere, kleurige tooi. Een stoere chauffeur zal me naar het dorp brengen. Hij…

Een optocht van auto's komt me tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de duisternis, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort helder moment tussen oceanen van duisternis? Enkele vroegere…

Een kaartje hoef ik niet te sturen, die komt nooit aan, immers ziet niemand in de hemel nu nog een brievenbus staan! Een postzegel hoef ik niet te kopen, evenmin zie je een postbode met: post voor ‘daarboven' lopen, al ben je jarig vandaag! Gisteren dacht ik: morgen en vandaag denk ik de hele dag: ik wilde maar dat je gewoon nog te bereiken was,…

De ogen van mevrouw zijn bijna blind, maar op het brede scherm van de nieuwe Sony-televisie, pas nog aangeschaft, zag ze onlangs nog de koddige figuren van een aangeklede kat en van muizen die allerlei avonturen beleefden en ze vertelt daar opgetogen over. Het lijkt of mevrouw haar levensweg in omgekeerde volgorde aan het bewandelen is: van de volwassenheid…

De langgerekte Bosbaan waarop zich af en toe de energieke roeiers in hun wedstrijden en meedogenloze competitie voortspoeden strekt zich met haar diepzwarte water uit in de nabijheid van Amsterdam. Daar zwommen wij ook eens: mijn jeugdvriendin Lucia en ik. Het was 1967. We waren veertien jaar oud. Ik herinner me dat ze een zeegroen badpak droeg.…

¨Auberge du Bonheur¨ is een benaming die veel goeds schijnt te beloven. Zou het Geluk hier zijn domicilie gevonden hebben waar het nergens in de wereld thuis schijnt te zijn? Hoe dit ook zij, we vertrekken vanaf deze ¨herberg¨ om in het stervormig aangelegde park in de nabijheid te gaan wandelen "Nordic Walking" heet het en het schijnt gemakkelijk…

Het Kringloopbedrijf is gevestigd in een mistroostige, trieste loods vlakbij een kanaal met zwart, spiegelend water. Hier is de oude troep ondergebracht en opgestapeld die niettemin een aantrekkingskracht voor de bevolking bezit als honing op de vliegen. Het is een koude, troosteloze novemberdag als ik hier mijn opwachting ga maken, als een uitgestotene…

Ik was op de wekelijkse markt op zoek geweest naar een T-shirt, maar mijn naspeuringen waren zonder resultaat gebleven. We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Aan haar bovengebit ontbrak op een zeer prominente plaats een tand. Haar grijze lange haar hing neer tot op haar schouders. Ze droeg goudkleurige oorbelletjes en haar kleding bestond uit een…

Vóór mijn zozeer geliefde stadse woning, mijn paleisje sinds zovele jaren strekken zich het landschap, het panorama en de groene vallei uit die ik liefheb en waarop ik uitkijk vanuit mijn hoge venster. De tijd spoedde zich genadeloos voort en nu is het licht al milder en meer gedempt en zwakker en ook mijn krachten vloeien weg. De avond zal spoedig…

Meneer had altijd ¨in de planten¨ gewerkt en zijn carrière in die functie volvoerd bij de grote internationale winkelketen, bij het grootschalige concern dat zoveel meer in zijn mars en in zijn aanbod heeft dan planten alleen. Vandaag vergezelde hij me naar de randstedelijke metropool. We zouden zelfs de befaamde brug en het water bij Moerdijk passeren…

In de schaduw van de middeleeuwse kathedraal, die met haar pinakels en ornamenten hoog oprijst en ingeklemd tussen de vaak monumentale bebouwing die veel status en allure verleent aan onze trotse provinciehoofdstad, bevindt zich een klein museum waarin een haast buitenwereldlijke schoonheid die is als een oase te midden van een roerige en misdadige…

En soms, bij feestelijke gelegenheden, bakte onze moeder in het oventje in de kleine keuken in het arbeidershuisje de Frankfurter krans, samengesteld uit lagen van luchtig deeg en vernoemd naar de verre, magische, wonderbaarlijke en zozeer onbekende stad met die naam die tot de verbeelding sprak. Frankfurt, zo ver buiten de gezichtskring en het…

De psychotherapie, die doorgaans tot het werkterrein en tot de beroepsuitoefening van professionals behoort, bloeit soms ook onverwacht en onvoorzien op in het meer alledaagse milieu van pedicuren, schoonmakers en anderen. Dan hanteert men eveneens de termen en definities die behoren tot het jargon en tot de verbale instrumenten en tot het gereedschap…

De man, gekleed in de witte jas, in de beroepskleding die is als een uniform, ontmoette ik zes jaar geleden voor de eerste keer. Hij werd mijn longarts. Op die eerste gedenkwaardige dag typte hij ijverig op zijn computer het relaas in over de aanhoudende, kwellende hoest die mij maar al te vaak overvallen had als betrof dit een van de zeven plagen…

Het was in die jaren, toen het brute individualisme dat de tegenwoordige tijd zozeer schijnt te kenmerken nog nauwelijks was doorgedrongen in de maatschappij. Als buren in onze volkswijk waren we saamhorig en als kinderen speelden we met elkaar op straat. Onze zeer solidaire buren waren een oudere matrone die allerminst uitblonk door slimheid en die…

Ik had dus op haar gewacht vóór het station en mijn post en positie daar bezet en ingenomen als een standvastige soldaat in een wachthuisje in oorlogstijd tot ik haar tenslotte zag verschijnen; de trouwe en langjarige kameraad van mijn jeugdjaren. En zoals tijdens onze vroegere onvergetelijke en gedenkwaardige excursies en escapades, stammend uit…

Een tros van okergele bladeren maakt nu al deel uit van de tot voor kort nog florissant groene kruin van de berkenboom aan mijn venster. De neervallende blaadjes dansen hun toverachtige dans. De herfst nadert en zoals de ouderdom het lichaam en de gezondheid aantast, tasten de geelheid en de dorheid de boom aan. De herfst treedt in, mijn favoriete…

Al lange tijd wachtte ik in de hal bij ons station, sinds jaar en dag overkoepeld door ons befaamde ¨kroepoekdak¨ tot de allerliefste volgens afspraak zou arriveren. In de hal staan houten banken en is het een va-et-vient van velen, gehaast op weg naar hun trein, dan wel terugkerend van een recente reis. En wonderlijk genoeg staat daar ook een…

De crematoria bevinden zich in overvloed in stad en land en ook in Rosmalen treft men een laag gebouw aan, genaamd Sparrenbos, waar het onlangs op een dag in september een va-et-vient was van vele bezoekers. De heren in kostuum, de dames voor de gelegenheid gekleed in een chique en passend ensemble, De almachtige dood had blijkbaar rondgewaard en…