biografie: Charles Ducal

Pseudoniem van Frans Dumortier, Vlaams dichter en prozaschrijver (Huldenberg 3.4.1952). Ducal studeerde Germaanse filologie in Leuven en was lang actief in de Marxistisch-Leninistische beweging en de Maoïstische partij AMADA. Hij is werkzaam als leraar Nederlands.

Als dichter debuteerde hij met Het huwelijk (1987), in 1989 gevolgd door De hertog en ik. Die laatste bundel werd bekroond met de Prijs van De Vlaamse Gids en de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs.

De gedichten van Ducal werden bij verschijnen als tamelijk schokkend ervaren vanwege de ontluisterende manier waarop het huwelijk erin wordt beschreven en de quasi-blasfemische manier waarop religieuze thema's worden aangesneden.

In zijn verhalen, gepubliceerd in De meesterknecht (1992) verwerkt hij autobiografische gegevens uit zijn radicaal-linkse verleden en zijn katholieke jeugdmilieu. Daarbij hanteert hij een evident ironische toon.

In 1994 verschenen opnieuw gedichten in Moedertaal.

Het werk van Ducal wordt doorgaans geplaatst in het milieu van postmoderne dichters als Spinoy, Van Bastelaere en Dewulf en het tijdschrift Yang, al bestaat er ook twijfel of zijn affiniteit daarmee wel zo groot is.