biografie: Charles de Gaulle

Charles A.J.M. de Gaulle [Rijssel 1890 - Colombey-les-Deux-Églises 1970]

Frans generaal en President van de Republiek

Tijdens zijn jonge jaren was Charles een overtuigd nationalist.
De Gaulle kreeg zijn militaire opleiding aan de officiersschool in Saint-Cyr. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam Charles de Gaulle deel aan de gevechten bij Verdun. De Gaulle werd zwaargewond en werd krijgsgevangen gemaakt door de Duitsers. In de jaren dertig voerde Charles de Gaulle een pleidooi voor mechanisatie van het leger. Zijn ideeën vonden weinig weerklank.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd Charles de Gaulle bevorderd tot brigade-generaal. Na de capitulatie van Frankrijk slaagde De Gaulle er in om Londen te bereiken.
Charles de Gaulle werd voor het eerst bekend toen hij na de nederlaag van zijn land tegen de Duitsers Frankrijk opriep tot verzet. Op 18 juni 1940 sprak hij in een radio-uitzending de historische woorden: 'Frankrijk heeft een slag verloren, maar niet de oorlog'.
In Engeland werd Charles de Gaulle leider van het leger van de Vrije Fransen. In 1943 werd De Gaulle in Algiers voorzitter van het Comité van de Nationale Bevrijding.

In juni 1944 keerde Charles de Gaulle terug naar het gedeeltelijk bevrijde Frankrijk. In augustus 1944 maakte hij aan het hoofd van de Franse troepen een triomfantelijke intocht in Parijs. Hij werd als held binnengehaald en nam de leiding van de voorlopige regering op zich.
In 1946 trad hij af, toen de wetgevende vergadering niet bereid bleek zijn bestuurshervormingen te steunen.

In 1958 kwam Charles de Gaulle door allerlei verwikkelingenn in Algerije verrassend opnieuw aan de regering. Onder zijn leiding werd een nieuwe grondwet opgesteld, waarin de president meer bevoegdheden kreeg.
Eind 1958 werd Charles de Gaulle tot president van Frankrijk gekozen. In 1965 kon hij door een nipte verkiezingsoverwinning aan een tweede termijn van zeven jaar beginnen. Door zijn persoonlijke politiek bracht hij onrust teweeg in internationale organen als de NAVO en de EEG. Charles de Gaulle droomde van een machtig Frankrijk in het centrum van de Europese macht en kwam regelmatig in conflict met de Verenigde Staten, Duitsland en Engeland.

In 1969 legde hij zijn ambt neer na een referendum. Een jaar later overleed De Gaulle in Colombey-les-Deux-Églises.