biografie: Dirk van Bastelaere

[Sint-Niklaas 1960]

Dirk studeerde enige tijd Germaanse taalkunde in Leuven. Hij was samen met Erik Spinoy en Mark Eelen redactielid van R.I.P. Driemaandelijks tijdschrift voor literatuur en stijl, dat slechts één jaargang telde. Hij debuteerde met gedichten in Vijf jaar (1984) waarmee hij de prijs voor het beste literaire debuut in Vlaanderen verwierf. Daarna bleef hij poëzie publiceren in tal van tijdschriften die later gebundeld werd in Golden Boys (1985) en Pornschlegel en andere gedichten (1988).

Van Bastelaere's poëzie is ironisch-afstandelijk en kenmerkend voor de generatie jonge Vlaamse dichters met hun sceptische houding ten aanzien van een wereld waar zij geen zin of samenhang in kunnen ontdekken. Alle zekerheden ontbreken en de werkelijkheid is fragmentarisch en absurd. Schrijven over die werkelijkheid is een spel en het gedicht is dan ook een spel: een autonome tekst met meerdere betekenissen.

In de bundel Pornschlegel en andere gedichten verschuift de aandacht naar de taal als misleidend middel om die werkelijkheid te ordenen en tot uitdrukking te brengen. Ondanks een ogenschijnlijke helderheid zijn de gedichten van Van Bastelaere gericht op de wanorde die de wereld laat zien. Geliefde retorische middelen die hij daartoe gebruikt hebben te maken met weglating: ellips, hiaat, anakoloet en dergelijke.