| Ongevallen zijn jaarlijks goed voor 5500 doden en 1,1 miljoen gewonden in Nederland. Onderzoek om de gevolgen te kunnen meten, voorkómen en beperken, is dus belangrijk voor de zorg aan deze patiënten. Taco Bijlsma evalueerde de kwaliteit van de geleverde zorg in het UMC Utrecht. Hij concludeert dat een multidisciplinaire en geprotocolleerde aanpak van de opvang, diagnostiek en behandeling van ernstige ongevalspatiënten en een maximale inzet van beschikbare menskracht en middelen een hoogstaande kwaliteit van geleverde zorg oplevert in de Nederlandse traumacentra. Bovendien vond Bijlsma dat zwaar schedel- of hersenletsel bij ernstig verwonde ongevalspatiënten leidt tot een dertien keer grotere kans op overlijden, wat het belang van preventie op dit gebied nogmaals benadrukt.
Hij zag ook dat massale bloedtransfusie niet leidt tot een verhoogde kans op overlijden. De transfusiebehoefte mag dus niet doorslaggevend zijn bij het besluit de behandeling van een ongevalspatiënt te staken. Verder bleek het verlies aan kwaliteit van leven na een ernstig ongeval bij patiënten ouder dan 65 jaar net zo groot als bij jongere patiënten.
De behandeling van ernstige verwondingen is ook dan zeer zeker de moeite waard. Bovendien heeft de oudere ongevalspatiënt gezien de beperktere fysiologische reserves meestal slechts één kans, die dan ook maximaal benut moet worden: letterlijk de kans van zijn of haar leven. |
