biografie: Frank Koenegracht

Frank Koenegracht werd geboren in 1945. Hij debuteerde in 1971 met de bundel Een gekke tweepersoonswesp. Daarop volgde nog een bescheiden aantal bundels en in 2003 de verzamelbundel Vroege sneeuw, die werk omvat uit meer dan dertig jaar. Twee maal werd Koenegrachts oeuvre als geheel bekroond: in 1990 met de Anna Blaman Prijs en in 2001 met de Frans Erens-prijs. Zes gedichten van Koenegracht werden opgenomen in Komrij's Nederlandse poezie van de 19de t/m de 21ste eeuw (Amsterdam 2004).

Op 3 mei 2003 bespreekt Peter de Boer in Trouw de genoemde verzamelbundel. Hij begint heel ter zake: 'Zeven dichtbundels heeft Frank Koenegracht geschreven en die zijn nu bijeengebracht in de verzamelbundel Vroege sneeuw. Gedichten 1971-2003. Een veelschrijver is hij niet, maar hij is wel een graag in de marge opererende, enigszins onaangepaste en kritische origineel. Hij is psychiater van beroep en heeft eens gezegd: 'De psychiatrie is de poezie van de geneeskunst'. Een typerende, 'onaangepaste' uitspraak, waarmee hij zijn specialisme positief wenst te positioneren tegenover de rest van de geneeskunst. Ook in zijn gedichten gebeurt dat'. En even verderop stelt De Boer: 'Hij blijft heen en weer pendelen tussen verschillende werkelijkheden over de as van onder meer het surreele, ongerijmde en burleske. Hij blijft zich afzetten tegen de aangepasten, 'de gedwee aaneengesmede zielen': zij dragen, dixit de dichter, geen revolvers, 'maar een bos peen uit hun reet'. Het contrast en de paradox blijven zijn werk tot het einde toe beheersen: 'Paradox met paradox en paradox ertussen / zal jullie maaltijd zijn'.