Inloggen

biografie: Geert van Istendael

[1947 - ....]

Geert van Istendael  groeit op in een uitgesproken katholiek, internationaal gericht en erudiet milieu. Van Istendael studeert sociologie en wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven en werkt nadien als wetenschappelijk onderzoeker op het gebied van de ruimtelijke ordening voor het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek. In 1978 wordt hij journalist en nieuwslezer bij de Belgische Radio en Televisie. Daar profileert hij zich vooral als kenner van de Belgische en Duitse geschiedenis en politiek. Hij debuteert in 1978 met Bomen wijzen niet maar wuiven.

Bekendheid kreeg Van Istendael als auteur van goed gedocumenteerde en ook voor buitenlanders leerzame boeken over België en Brussel. In zijn veelgelezen boek Het Belgisch labyrint of De schoonheid der wanstaltigheid (1989) analyseert de schrijver uitstekend zijn geboorteland. 

Ook in Bekentenissen van een reactionair (1994), Anders is niet beter (1997) en Nieuwe uitbarstingen (1999) legt de hij een grote polemische gedrevenheid aan de dag. Ook in deze boeken schrijft de democratische reactionair zijn woede van zich af, woede om de koterijen en kloterijen die in het licht absurde België onuitroeibaar blijken te zijn. Polemisch in zijn essays, idealistisch in zijn ecologisch Heggeland-sprookje, symbolisch in zijn leerdichten en anti-pastorales. Zijn werk is een staalkaart van oprispingen, historische feiten, visie, zelfportret en duiding.