biografie: Hans van de Waarsenburg

Eig. Johannes Paul Richard Theodorus, Nederlands dichter (Helmond, 1943). Volgde een opleiding aan een katholieke kweekschool en werd in 1966 onderwijzer in Maastricht, waar hij op politiek en cultureel gebied uiterst actief is. In 1965 debuteerde hij met de bundel Gedichten. Was redacteur van het tijdschrift Kentering vanaf 1966 en van 1970 tot 1976 secretaris van het pen-centrum Nederland, een functie die hij sedert 1981 opnieuw vervult. Hij is medewerker van het kunstprogramma Het Geheim van de Regionale Omroep Zuid en van het literaire programma Literama van de ncrv.

Aanvankelijk schreef Van de Waarsenburg vooral geëngageerde poëzie, waarin echter vanaf het begin ook de ontoereikendheid van de taal om verandering in de werkelijkheid te bewerkstelligen doorklinkt. Zijn Keuze uit de politieke gedichten van Hans van de Waarsenburg (1978) zou men als een afsluiting van deze poëzie kunnen zien. Daarna komt het accent te liggen op thema's als de zee, waarin vooral de eeuwigheid wordt gesymboliseerd tegenover het verval, de vergrijzing en de dood. Deze thematiek komt ook tot uiting in de titels van zijn bundels poëzie: De vergrijzing (1972), De dag van de witte chrysanten (1979) en Zeeschappen (1981).

Samen met Willem M. Roggeman stelde hij de bloemlezing Vijftig na '50 (1973) samen, een keuze uit de nieuwe poëzie sinds de Vijftigers. Voorts gaf hij enkele omvangrijke interviews met bekende auteurs uit: A. den Doolaard (1982) en Voetsporen door de tijd. Theun de Vries (1984).