biografie: Ida Gerhardt
Ida Gehardt [Gorcum 1905 - Zutphen 1997] Ida Gerhardt had een oudere zus - Truus Gerhardt (22-08-1899/13-02-1960) - die ook dichteres was. Van deze zus verschenen: 'De engel met de zonnewijzer' (1935), 'Laagland' (1937) en 'Verzamelde gedichten' (1961). Ze had ook een jongere zus - Mia. Ida Gerhardt volgde het Erasmiaans gymnasium in Rotterdam. Hier was zij een leerling van de dichter J.H. Leopold, door wie haar werk beïnvloed is. Ida Gerhardt studeerde klassieke talen. Ze promoveerde in 1942 op een gedeeltelijke vertaling van 'De rerum natura' van Lucretius. Ze studeerde in Leiden en enige tijd in Utrecht. Haar vriendin Marie van der Zeyde zegt hierover: 'had zij zich in Leiden als een vis in het water gevoeld, in Utrecht was zij veeleer een vis op het droge'. Vanaf 1937 werkte ze als lerares, de eerste jaren als vrijwilligster aan het gymnasium in Groningen. Samen met Marie H. van der Zeyde vertaalde ze de psalmen. Ze had er speciaal Hebreeuws voor geleerd. De Katholieke Bijbelstichting nam de psalmen in haar bijbelvertaling op. Ze woonde tot 1951 in Kampen. Daar werkte ze aan het gymnasium. In de bundels 'Het veerhuis' en 'Sonnetten van een leraar' zijn haar ervaringen in Kampen verwerkt. In 1951 verhuisde ze naar Bilthoven. Hier werkte ze van tot 1963 als lerares klassieke talen aan de Werkplaats van Kees Boeke. Later verhuisde ze naar Eefde. Haar werk is eenvoudig maar technisch knap en vormvast. In haar vroegste werk vallen de natuurgedichten op, verder schreef ze veel gedichten over het dichten. Ida Gerhardt vond het voor een dichter(es) een voorwaarde om outsider te zijn en zo naar het leven te kijken. Ida Gerhardt is veel in Ierland geweest en dit is in haar gedichten terug te vinden. De laatste jaren van haar leven woonde Ida Gerhardt in verzorgingstehuis Berkelstaete in Warnsveld. Ida Gerhardt werd gecremeerd in Crematorium Steenbrugge in Diepenveen. |