biografie: Jacques Hamelink

De Nederlandse schrijver Jacques Hamelink werd in 1939 geboren te Driewegen bij Terneuzen. Hij behaalde de akte mo-Nederlands en gaf drie jaar les in Terneuzen.
In 1963 verhuisde Hamelink naar Amsterdam. Van 1969 tot 1971 woonde hij in Avereerst.

Het belangrijkste thema in het werk van Jacques Hamelink is de dreiging die de natuur op de mens uitoefent.

De auteur werd in 1964 onderscheiden met de Vijverbergprijs en een jaar later met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. Voor "In een lege kamer een garendraadje" ontving hij in 1981 de Busken Huetprijs. De gedichtenbundel "Gemengde tijd" werd bekroond met de Herman Gorterprijs.
Jacques Hamelink publiceerde onder meer in Merlyn, Nieuw Vlaams Tijdschrift, Ons Erfdeel, Podium, Raster en Tirade. Hamelink was ook als vertaler actief.

Andere belangrijke werken van Jacques Hamelink zijn: "Het plantaardig bewind" (1964), "De eeuwige dag" (1964), "De rudimentaire mens" (1968), "Oudere gronden" (1969), "Ranonkel" (1969), "Windwaarts, wortelher" (1973), "Hersenopgang" (1975) en "De droom van de poëzie" (1978).