biografie: Jo Gisekin

[Gent 1942 - ….]

Jo Gisekin is een pseudoniem voor Leentje Vandemeulebroecke.

Zij werd geboren als dochter van internist Maurice Vandemeulebroecke en kunstenaar Paula Lateur. Zij bracht haar jeugd door in Machelen aan de Leie en zat op kostschool in Eeklo. Vanaf 1960 studeerde ze journalistiek in Antwerpen en Frans aan de Sorbonne. Tot 1970 woonde en werkte ze in Brugge. Na haar huwelijk met Ludo Simons ging zij in Antwerpen wonen.

Ze voerde een uitvoerige correspondentie met haar grootvader Stijn Streuvels en publiceerde vertalingen van jeugdboeken. Ze debuteerde in Nieuwe stemmen en Dietsche warande en Belfort en publiceerde later ook in het Nieuw Vlaams tijdschrift, Yang en Ons erfdeel. In 1983 bracht de Oostakkerse bibliofiele uitgever De Prentenier haar gedichten Bruidssluier uit.

Haar bekendste publicaties zijn: Ach, hoe sereen en listig de narcissen in april (1977), Als in een zwijgend laken (1984), Quatre-mains (1987) en de bloemlezing Kweeperen in cognac (1996).

In al haar werk staat de mythische en concrete functie van de vrouw centraal.

Haar poëzie werd tweemaal bekroond met de Poëzieprijs van de Provincie Antwerpen (1972 en 1985) en met de Gerard Michielsprijs (1992).

Haar gedichten zijn getoonzet door Vic Nees, Wilfried Westerlinck, Ernest van der Eyken en het pianoduo Kolacny.