biografie: Johan De Smet

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaa...

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderst...

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaa...

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaa...

---------------------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. ...

---------------------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Ond...

Het is de laatste keer dat ik u schrijf. Al weet ik niet eens wie u bent. Een man, een vrouw, een kind, een grootmoeder. Ik vind geen woorden meer. Ik weet niet meer wat u wil lezen. De laatste tijd werden woorden weeën die mij niets dan zorgen baarden. Ik ben moe. Als u een grootmoeder was, kwam i...

Elke zaterdagavond hetzelfde ritueel: mijn linkerbeen op de badrand, in mijn rechterhand een Gillette-mesje. Daarna mijn rechterbeen. En scheren maar, als een echte vrouw. Als afsluiter hydrateer ik ze met bodymilk (sensitive care) en bewonder ik ze in de spiegel. Ik laat mijn handen erover glijden....

Ik haat angsten. Er zijn dagen dat ik mijn bed niet uit durf uit schrik voor mijn angsten. Het begint al als de wekker afloopt, om acht uur, met mijn octofobie. Angst voor het getal 8. Ik krijg geen hoogte van het getal 8. Ik weet niet waar het begint en waar het stopt. Overal en nergens. Het doet m...

En ik maar denken dat ik alles al achter de kiezen had gestoken. Dat was buiten het Hollandse vlees gerekend. Dat blijkt nu vol poep te hangen. Na het slachten worden de darmen van de koeien en de varkens doorprikt, de inhoud loopt over het karkas, en ziedaar het nieuwe vlees, met een reukje aan. ...

Zo moet het gaan als ik er niet meer ben. Eerst zal men met verstomming geslagen zijn. De voeten aan de grond genageld. Dan zal er hysterie zijn. Vrouwen zullen janken zoals ze dat alleen in verre landen doen, de armen wild om zich heen slaand, daarna naar de hemel gericht, waar ik voor altijd zal z...

Door een auto-ongeval was Johan deze week niet in staat een column te schrijven...

Je kan veel zeggen over prins Friso. Dat we weinig over hem wisten. Dat hij maar niet buiten de piste had moeten skiën. Zeker niet met het op één na hoogste lawinegevaar. Dat hij het met zo’n naam had moeten zien aankomen. Frisco. Frigo. Dat hij al anderhalf jaar dood was, maar het stilgehouden...

Waarom kijk je zo veel achterom, vroeg W., die naast me liep. Omdat ik niet wil dat het leven me inhaalt, antwoordde ik. W. lachte me uit en zei dat je het leven zelf in handen hebt en het je dus zeker niet kan inhalen. Daar moest ik even van gaan zitten. W. liep verder omdat hij dringend naar het...

Eindelijk zomer. Temperaturen van dertig graden en meer zijn ons niet vreemd. Er is al veel gezegd over de opwarming van de aarde, maar eindelijk beginnen we er iets van te merken. Dat bespaart ons een lange rit naar Spanje of Italië. Dus blijven we lekker thuis. De eigen tuin in. En elk week ...

Het meisje dat ik net had leren kennen vroeg of ik mijn kind ooit George zou noemen. Ik mag er niet aan denken. ‘George, komen eten,’ dat is wat je veel te hard roept naar je grootvader, die op nog geen vijf meter zit, want grootvaders durven nogal eens hardhorig zijn. Bovendien eet een George n...

Sire, Uw laatste dag vandaag. Dat werd tijd. Niet dat we op uw zoon zitten te wachten. De stijve hark. Waarop we dan wel zitten te wachten, zie ik u denken met uw bedenkelijke blik, al wordt u gewoon een dagje ouder. Op ons geld, Sire. Al die jaren hebben we u rijkelijk betaald, hebt u jachten...

Mannen hebben geen tact. Denken ze. Ze voelen zichzelf stiekem bouwvakkers, allemaal, ook de bankbedienden. Ze fluiten naar kortgerokte vrouwen, zij het van op stelling van drie meter hoog, of van achter het veiligheidsglas van een loket, want met die geëmancipeerde vrouwen van tegenwoordig weet je...

Nu ik aan de vooravond van mijn midlife crisis sta, gebeurt het dat ik stiekem mijn naam intik in Google. Nu ja, stiekem. Niet dat er iemand over mijn schouders meekijkt. Ook dat nog. Voor mij geen Harley Davidson, reis naar Thailand of zwemvijver om mijn overgang naar deel II te verzachten. Nee...

Of ik iets tegen sporten heb? Jazeker. Sporten is ongezond. Het enige wat je ervan wordt is moe. En alsof dat nog niet erg genoeg is, val je meer dan je wil, uitgerekend op momenten dat er iemand kijkt, kom je jezelf tegen en daarna de man met de hamer, voel je dat het allemaal minder goed gaat dan ...

Zomer. We moeten er geen doekjes om winden. Elke vrouw verandert dan in een andere gedaante. Met hun jurkjes en topjes en hakjes verleiden ze al wie het zien wil. Ze glimlachen naar zichzelf in de weerspiegeling van het uitstalraam, ze zitten speels op een terrasje, het linkerbeen over het rechter, ...

Niet zelden overvalt mij de nare droom dat ik weer zeventien ben en bij het krieken van de dag naar school moet om een examen af te leggen van een vak dat ik niet geleerd heb. Volgens alle bronnen op internet is dat een teken van faalangst, maar dat weet ik tijdens mijn droom niet. Dan lijkt alles l...

Het gaat niet goed met Nederland. Eerst worden twee broertjes vermoord door hun eigen vader, daarna worden een zwangere volleybalster en haar vriend in Spanje in stukken gehakt en in een citroenboomgaard gedumpt. En als klap op de vuurpijl lekt deze week het examen Frans uit op internet. De tw...

Wat voor zin hebben mijn zintuigen nog, nu ze traag maar zeker beginnen af te takelen? Elke dag word ik twee dagen ouder. Voor mijn ogen hangt een waas die niet meer weggaat. Langzaam vervaagt mijn gehoor. Ik merk dat ik zoals mijn grootvader vroeger meer en meer mijn hand achter mijn oor begin te h...

Er waren veel kortgerokte vrouwen op het feestje. Kortgerokte vrouwen, maar ook slechte smaak, kitsch en onverstaanbaar gebrabbel. Ik kreeg alle clichés over me heen. Dat het mijn leven was, dat de liefde altijd overwint en dat we één moeten zijn. Er werden ook veel levensvragen gesteld. Wat als ...

Het meisje waarmee ik had afgesproken zag er helemaal anders uit dan op de foto die ze me de week voordien had gestuurd. Ze leek ook ouder in het echt, en zeker geen 26 zoals ze beweerde. Vooral haar afgeleefde handen verraadden dat er al heel wat mannen door gepasseerd waren. ‘Wat wil je doen...

Ik mag al eens graag bij Albert Heijn over de vloer komen. Niet alleen omdat het aan de kassa scheelt in de portemonnee (de praktijken die Albert er daarvoor op nahoudt bij de groothandelaars, die wil u niet kennen), maar ook voor de typisch Hollandse sfeer. Dat stukje Nederland in België zonder ov...

Wat niemand weet, is dat Willem-Alexander ook een lied geschreven heeft, dat hij zal zingen onmiddellijk nadat het voltallige Nederlandse volk uit volle borst voor hem het koningslied heeft gezongen. De versie van Willem-Alexander gaat als volgt: Hier sta ik dan. Ik heb van dit moment nooit...

Wat schaft de pot? Niemand die het weet. We weten niet meer wat we eten. Rundvlees is paardenvlees geworden, paardenvlees kamelenvlees. En kamelenvlees is niet te vreten, maar u weet het niet van mij. Steeds meer mensen hebben er hun buik van vol en eten geen vlees meer of gaan naar de McDonalds, wa...