biografie: Karel De Pelsemaeker
Dag,
De interesse voor literatuur en poëzie heb ik altijd gehad, ik heb steeds heel goed kunnen opstellen en spreekbeurten geven. Al als kind kon ik ook heel goed gedichten voordragen. Ik keek als kind ook geweldig op naar onze buurman: dat was kunstschilder en dichter Karel Rosier. Eenmaal dat ik een puber was, ben het dichten en voordragen totaal gaan verwaarlozen. En hoewel ik de wereld van poëzie en literatuur ben blijven volgen, was rijmen, dichten en schrijven toch niet stoer genoeg in mijn tienerhoofd. Koersen, cyclocrossen, lopen, zwemmen en uitgaan kregen echt voorrang op het geestelijke, een dagtaak op het bureau was al meer dan genoeg. Tot er een twintig jaar geleden een moment in mijn leven kwam dat ik opnieuw begonnen ben met schrijven voor een fanblad van Vlaamse zangeres Liliane St-Pierre. Kort nadien leverde ik ook cursiefjes en columns voor het Oost-Vlaamse weekblad De Beiaard, en met succes.
Mijn preferente Nederlandse schrijvers zijn Louis Paul Boon en Hugo Claus, ik vind ze allebei zo virtuoos, ook van Geert Van Istendael heb ik alles gelezen. Herman de Coninck vind ik een heel bijzonder, maar de beste Nederlandse poëzie komt volgens mij van de Nederlandse dichteres Maria Vasalis, van een vrouw dus.
In het dagelijkse leven ben ik archivaris bij de Koninklijke Munt van België
Karel De Pelsemaeker
Waaienberg 14
B-9500 Geraardsbergen