biografie: Leonard Nolens

[Bree 1947 - ....]

Nolens werd in Belgisch-Limburg geboren in een burgerlijk welgesteld gezin. Na zijn middelbare school studeerde hij aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. In 1968 verhuisde hij naar Antwerpen waar hij als free-lance vertaler kon beginnen werken.

Naast zijn werkzaamheden als vertaler was hij vanaf 1969 tot 1973 redacteur van het experimentele tijdschrift Labris. Nolens publiceerde ook in andere tijdschriften zoals het Nieuw Vlaams Tijdschrift, De Revisor, Nieuw Wereldtijdschrift, Het Moment en Tirade.

Zijn werken werden met vele prijzen beloond. Zo kreeg hij in 1974 de prijs voor het beste literaire debuut in Vlaanderen, in 1976 de Arkprijs en in 1983 kreeg de prijs van de Vlaamse Gids voor Vertigo.

Voor Leonard Nolens staat in zijn werken de dichterlijke identiteit centraal; zo ziet hij zijn biografie het liefst als alleen uit zijn naam en zijn werken bestaand:

Leon Helena Sylvain Nolens

Orpheushanden (1969)

De muzeale minnaar (1973)

Twee vormen van zwijgen (1975)

Incantatie (1977)

Alle tijd van de wereld (1979)

Hommage (1981)

Vertigo (1983)

De gedroomde figuur (1986)

Geboortebewijs (1988)

Stukken van mensen (1989)

Liefdes verklaringen (1990)

Hart tegen hart (1991)

Tweedracht (1992)

Blijvend vertrek (1993)

Honing en as (1994)

De vrek van Missenburg (1995)

En verdwijn met mate (1996)

De liefdesgedichten van Leonard Nolens De liefdesgedichten (1997)

Een lastig portret (1998)

Voorbijganger (1999)

Manieren van leven (2001)