biografie: oepsie

In de vorige eeuw, het jaar des heren 92, bind me vast en schiet me geblinddoekt neer mocht ik er een jaar naast zitten, won ik op de kermis een kartonnen dartbord, met even waardevolle plastic pijltjes. Lief was ik toen al niet, dus dat bord was al snel een serpentine die ergens in mijn woonbuurt...

Ik had vroeger als ik bezig was met intypwerk regelmatig problemen om tot eindverademing te komen over de vooraanstaand genoemde schrijfbewerkingen. Dit heeft als grondslagverleden een ververvroegd uiteengebroken leerconcentratieverlies dat helaas onopgemerkt is gebleven door de lerarenachterband...

Niet begrijpend stond ik naast mijn stoel en keek neer op mezelf. De ondraaglijke pijn was abrupt gestopt, en het zeurende verlangen naar het einde gerustgesteld. Hier had ik al jaren naar verlangd. Verlost zijn van de reuma. Nooit meer het krassende bijten van onzichtbare tanden in de scharnieren ...

De deur. Lopend was ik naar de kroeg gegaan, mezelf voorgenomen hebbende dat ik een stevig stuk in mijn armen dan wel in mijn kraag zou hebben bij mijn thuiskomst. Het laatste was als zo vaak weer eens het geval, en er was niks aan de hand geweest, als ik dat stuk met me mee had genomen naar bed,...